Jestem człowiekiem z przypadku

Nie chce mi się żyć... Dziś dowiedziałam się, że jestem dzieckiem z gwałtu. Mój ojciec nie jest moim ojcem biologicznym, lecz jest nim jakiś drań, który zgwałcił moją matkę. Jak mam dalej żyć z takim piętnem? :(

ze sie urodzilas, jesli to prawda, szkoda Twojej mamy :( coz takie rzeczy sie zdarzaja jestem pewna ze oboje rodzice bardzo cie kochaja, nie ma znaczenia jak zostalas poczeta nie dla ciebie. czy usunelabys dziecko ktore sie poczelo z gwaltu? bo ja nie, to nie jego wina, to wiec tez nie Twoja wina, pomysl...

Nie usunęła i za to jestem wdzięczna, ale świadomość tego jak zostałam poczęta... Nie umiem sobie z tym poradzić. Załamał mi się świat... Może dla was przesadzam, ale postawcie się na moim miejscu. Żyć w świadomości, że kiedy zostałam poczęta moja matka brzydziła się mną, tak jak i tym człowiekiem, który mnie spłodził :(

dowiedz się kim ten drań i narób mu kłopotów że się nie pozbiera!!!!

Nie wiem co Ci poradzić. Ja jestem wpadką (nikt mi tego wprost nie powiedział, ale maturzystki raczej nie planują zdawania matury w ciąży, co?). Staram się o tym nie myśleć (gdyby nie ja nie wzięliby ślubu i by się to nie potoczyło tak parszywie) U Ciebie sprawa jest cholernie trudna. A jak się dowiedziałaś? Przypadkiem? Do tego dochodzi fakt, że kogoś kogo uważałaś za rodzonego ojca nie jest nim. Ale spójrz na to jak wspaniali ludzie Cię wychowali :) Niekoniecznie się brzydziła, na pewno było jej ciężko. Nie wiem czy to dobry pomysł, ale może pomoże Ci nieco, jest taka książka "Ono" Terakowskiej, piękna wg mnie

nie ten co zrobił tylko ten co wychował :)