przeciwnicy stopkowiczow dlugich łączmy sie w petycji!!!

nie dla psa kiełbasa smierdziele :D Andrzej Zbigniew Lepper (ur. 13 czerwca 1954 w Stowięcinie) – polski polityk, lider i założyciel partii Samoobrona Rzeczpospolitej Polskiej. Andrzej Zbigniew Lepper (ur. 13 czerwca 1954 w Stowięcinie) – polski polityk, lider i założyciel partii Samoobrona Rzeczpospolitej Polskiej. Andrzej Zbigniew Lepper (ur. 13 czerwca 1954 w Stowięcinie) – polski polityk, lider i założyciel partii Samoobrona Rzeczpospolitej Polskiej. Poseł na Sejm IV i V kadencji (2001-2007), przez dwa miesiące Wicemarszałek Sejmu IV kadencji, Wicemarszałek Sejmu V kadencji od 26 października 2005 do 9 maja 2006. Poseł do Parlamentu Europejskiego od 1 maja 2004 do 19 lipca 2004. Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi i wicepremier w rządzie Kazimierza Marcinkiewicza a następnie w rządzie Jarosława Kaczyńskiego od 5 maja 2006 do 22 września, powołany ponownie 16 października 2006, zdymisjonowany 9 lipca 2007. Ukończył Państwowe Technikum Rolnicze w Sypniewie jako abiturient, nie przystąpił do egzaminu dojrzałości. Kariera zawodowa W latach 1974-1976 pełnił zasadniczą służbę wojskową. Zanim zajął się polityką pracował w Stacji Hodowli Roślin w Górzynie, zajmował kierownicze stanowiska w PGR w Rzechocinie i Państwowym Ośrodku Hodowli Zarodowej w Kusicach. Od 1977 do 1980 należał do PZPR. W 1991 r. założył i został Przewodniczącym Związku Zawodowego Rolnictwa Samoobrona, związanego początkowo głównie z rolnikami niespłacającymi zaciągniętych kredytów. W 1992 założyciel i Przewodniczący Partii Samoobrona RP. Funkcję tą pełni do dziś. W wyborach do Sejmu we wrześniu 1993 r. lista "Samoobrona – Leppera" uzyskała 2,78% głosów (3,35% głosów w 44 okręgach, gdzie zarejestrował listy). W wyborach w 1995 r. Andrzej Lepper kandydował na urząd Prezydenta RP, zdobywając 1,32%... Wykształcenie i praca zawodowa [edytuj] W 1974 ukończył Państwowe Technikum Rolnicze w Sypniewie jako abiturient, nie przystąpił do egzaminu maturalnego. W latach 1974–1976 pełnił zasadniczą służbę wojskową. Należał do Związku Młodzieży Wiejskiej. W latach 1976–1977 pracował w Stacji Hodowli Roślin w Górzynie i PGR w Rzechcinie. Od 1977 do 1980 był kierownikiem gospodarstwa w Kusicach, należącego do Państwowego Ośrodka Hodowli Zarodowej w Kusicach. Od 1980 prowadzi wraz z rodziną indywidualne gospodarstwo rolne w Zielnowie. Od lat 90. jego gospodarstwo oparte jest na eksperymentalnej hodowli zagranicznych zwierząt, m.in. strusi i bizonów. Działalność polityczna do 2001 [edytuj] Był członkiem ZSMP. Od 1978 do 1980 należał do PZPR. W 1991 założył Związek Zawodowy Rolnictwa Samoobrona i został jego przewodniczącym. W 1992 założył partię Samoobrona RP (początkowo istniejącą pod nazwą Przymierze Samoobrona), od początku nieprzerwanie zajmuje stanowisko jej przewodniczącego. Do 2006 był członkiem Krajowej Rady Izb Rolniczych. Jest też członkiem władz międzynarodowej federacji rolniczych związków zawodowych "COPA COGECA". W latach 90. współpracował m.in. z Januszem Bryczkowskim[2][3] i Leszkiem Bublem[4]. W wyborach do Sejmu w 1993 kierowana przez niego lista "Samoobrona-Leppera" uzyskała 2,78% głosów (3,35% głosów w 44 okręgach, w których zarejestrowała listy). W wyborach dwa lata później kandydował na urząd Prezydenta RP zdobywając 1,32% poparcia. W wyborach parlamentarnych w 1997 "Przymierze Samoobrona" uzyskało 0,08% głosów (posiadając listy w 16 okręgach), a sam Andrzej Lepper bez powodzenia ubiegał się o mandat senatora. Kandydując w wyborach prezydenckich w 2000 Andrzej Lepper otrzymał poparcie na poziomie 3,05%. W latach 1998–2001 był radnym sejmiku zachodniopomorskiego z listy Przymierza Społecznego. W 1999 został przewodniczącym międzyzwiązkowego komitetu protestacyjnego (ZZR "Samoobrona", Kółka Rolnicze, NSZZ "Solidarność" RI), który do 2001 prowadził akcje protestacyjne przeciwko rządowi Jerzego Buzka. Lata 2001–2005 [edytuj] W wyborach w 2001 uzyskał mandat poselski, otrzymawszy 44 814 głosów w okręgu koszalińskim. 19 października 2001 objął funkcję wicemarszałka Sejmu IV kadencji, jednak już 29 listopada tego samego roku został z niej odwołany. Stanął wówczas na czele Klubu Parlamentarnego Samoobrony RP. W kwietniu 2002 wszedł w skład Komisji do Spraw Kontroli Państwowej. Uczestniczył w jej pracach do stycznia 2005, przechodząc następnie do Komisji Odpowiedzialności Konstytucyjnej. W kwietniu 2003 został obserwatorem, a następnie przedstawicielem polskiej delegacji przy Parlamencie Europejskim. Po akcesji Polski do Unii Europejskiej, 1 maja 2004 przez niespełna trzy miesiące pełnił funkcję eurodeputowanego. Od stycznia 2005 do stycznia 2008 był też delegatem do Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy[5] i członkiem Komisji Praw Człowieka ZPRE. W Sejmie IV kadencji był wielokrotnie upominany za naruszanie zasad etyki poselskiej[6], m.in. z powodu pomówień pod adresem Aleksandra Kwaśniewskiego i Leszka Balcerowicza. Wraz z grupą innych parlamentarzystów swojej partii zablokował na dłuższy czas mównicę sejmową, utrudniając pracę tej izby[7]. W kwietniu 2005 ogłosił, że wystartuje w wyborach prezydenckich w tym samym roku. Poparcia udzieliły mu Samoobrona RP oraz powiązane z nią organizacje (Związek Zawodowy Rolnictwa Samoobrona, Ogólnopolska Młodzieżowa Organizacja Samoobrony Rzeczypospolitej Polskiej, Krajowe Stowarzyszenie Obrońców Polskiego Przemysłu Mięsnego), jak również kilka marginalnych partii lewicowych i narodowych, m.in. Stronnictwo Narodowe. Jego komitet wyborczy został zarejestrowany 8 sierpnia. Swój udział w wyborach zakończył w I turze, otrzymując 2 259 094 głosów (15,11%) i zajmując tym samym trzecie miejsce. Zaapelował do swoich wyborców o oddanie w II turze głosu na Lecha Kaczyńskiego. Lata 2005–2007 [edytuj] Do Sejmu V kadencji został wybrany ponownie z okręgu koszalińskiego liczbą 33 535 głosów. 26 października 2005 powołano go na stanowisko wicemarszałka Sejmu dzięki poparciu Prawa i Sprawiedliwości. Funkcję tę pełnił do 9 maja 2006. Wicepremier Andrzej Lepper na targach rolniczych w Kielcach w dniu 10 marca 2007 W lutym 2006 został wiceprzewodniczącym eurosceptycznego zrzeszenia partii EUDemocrats[8]. 5 maja 2006 po wejściu Samoobrony RP do koalicji rządowej z Prawem i Sprawiedliwością, Andrzej Lepper został mianowany wicepremierem i ministrem rolnictwa i rozwoju wsi w rządzie Kazimierza Marcinkiewicza. 14 lipca 2006 objął tożsame stanowiska w rządzie Jarosława Kaczyńskiego. 21 września tego samego roku Jarosław Kaczyński zapowiedział jego dymisję, motywując to przedstawieniem nieuzgodnionej wcześniej, długiej listy żądań budżetowych (podwyżki dla służby zdrowia, nauczycieli, nauki, rent, emerytur, dopłaty do paliwa rolniczego, ubezpieczenia rolnicze, weterynarz w każdym powiecie) i nazywając takie zachowanie warcholstwem, na co Andrzej Lepper odparował stwierdzeniem o jego chamstwie[9]. 22 września prezydent Lech Kaczyński odwołał Andrzeja Leppera ze stanowisk rządowych. Jednak już 16 października 2006 ponownie mianował go na oba urzędy. 9 lipca 2007 po raz kolejny Andrzej Lepper został odwołany z tego stanowiska w związku ze śledztwem Centralnego Biura Antykorupcyjnego i zatrzymaniem m.in. Piotra Ryby[10]. Po wyborach 2007 [edytuj] W przedterminowych wyborach w 2007 Andrzej Lepper bez powodzenia ubiegał się o reelekcję (otrzymał 8459 głosów), lista Samoobrony RP nie przekroczyła wynoszącego 5% progu wyborczego. W 2008 bezskutecznie kandydował w wyborach uzupełniających do Senatu w okręgu krośnieńskim, uzyskując 3435 głosów (około 4,1% wszystkich oddanych) i zajmując 4. miejsce spośród 12 kandydatów. W listopadzie 2009 uzyskał status pokrzywdzonego w jednym ze śledztw dotyczących tzw. afery gruntowej[11]. W marcu 2010 został ogłoszony kandydatem Samoobrony RP w wyborach prezydenckich[12]. W maju tego samego roku Państwowa Komisja Wyborcza odmówiła jego rejestracji z uwagi na uprzednią karalność[13]. Kolejnego dnia (11 maja 2010) PKW uchyliła swoją decyzję, rejestrując tym samym Andrzeja Leppera jako kandydata w wyborach prezydenckich[14]. W pierwszej turze uzyskał 214 657 głosów (1,28%), zajmując 7. miejsce spośród 10 kandydatów[15]. 30 sierpnia 2010 prokurator Prokuratury Okręgowej w Warszawie przedstawił mu zarzuty składania fałszywych zeznań w postępowaniu prokuratorskim dotyczącym przecieku z "afery gruntowej". Andrzej Lepper nie przyznał się do dokonania zarzucanego mu czynu i odmówił złożenia wyjaśnień[16]. W październiku 2010 akt oskarżenia w tej sprawie został skierowany do Sądu Rejonowego w Koszalinie[17]. Odznaczenia i wyróżnienia [edytuj] Posiada trzy tytuły doktora honoris causa: Międzyregionalnej Akademii Zarządzania Personelem w Kijowie (z 2004 za osiągnięcia w zbliżaniu we wzajemnych kontaktach między narodami polskim i ukraińskim) oraz Ukraińskiej Akademii Technologicznej (z 2005 za działalność na rzecz zbliżenia polsko-ukraińskiego i wkład w rozwój socjalny polskiego społeczeństwa)[18]. Trzeci przyznany przez Moskiewską Państwową Akademię Precyzyjnej Techniki Chemicznej im. Michaiła Łomonosowa odebrał 12 lutego 2007[19]. W lutym 2007 został także honorowym profesorem Międzynarodowej Akademii Kadr w Kijowie. Po uzyskaniu tegoż tytułu Amerykańsko-Żydowska Liga przeciw Zniesławieniom oraz polskie stowarzyszenie "Nigdy Więcej" skrytykowały go za przyjęcie tego wyróżnienia, argumentując to rzekomym antysemickim charakterem uczelni[20][21][22]. W 2001 został w Nowym Jorku odznaczony przez Roberta Kennedy'ego Jr. Medalem im. Alberta Schweitzera przyznanym przez Instytut na rzecz Dobra Zwierząt[23]. W 2003 został mu przyznany tytuł "Człowieka Roku" pisma akademickiego "Forum Psychologiczne"[24]. W 2005 został honorowym członkiem ki Andrzej Zbigniew Lepper (ur. 13 czerwca 1954 w Stowięcinie) – polski polityk, lider i założyciel partii Samoobrona Rzeczpospolitej Polskiej. Poseł na Sejm IV i V kadencji (2001-2007), przez dwa miesiące Wicemarszałek Sejmu IV kadencji, Wicemarszałek Sejmu V kadencji od 26 października 2005 do 9 maja 2006. Poseł do Parlamentu Europejskiego od 1 maja 2004 do 19 lipca 2004. Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi i wicepremier w rządzie Kazimierza Marcinkiewicza a następnie w rządzie Jarosława Kaczyńskiego od 5 maja 2006 do 22 września, powołany ponownie 16 października 2006, zdymisjonowany 9 lipca 2007. Ukończył Państwowe Technikum Rolnicze w Sypniewie jako abiturient, nie przystąpił do egzaminu dojrzałości. Kariera zawodowa W latach 1974-1976 pełnił zasadniczą służbę wojskową. Zanim zajął się polityką pracował w Stacji Hodowli Roślin w Górzynie, zajmował kierownicze stanowiska w PGR w Rzechocinie i Państwowym Ośrodku Hodowli Zarodowej w Kusicach. Od 1977 do 1980 należał do PZPR. W 1991 r. założył i został Przewodniczącym Związku Zawodowego Rolnictwa Samoobrona, związanego początkowo głównie z rolnikami niespłacającymi zaciągniętych kredytów. W 1992 założyciel i Przewodniczący Partii Samoobrona RP. Funkcję tą pełni do dziś. W wyborach do Sejmu we wrześniu 1993 r. lista "Samoobrona – Leppera" uzyskała 2,78% głosów (3,35% głosów w 44 okręgach, gdzie zarejestrował listy). W wyborach w 1995 r. Andrzej Lepper kandydował na urząd Prezydenta RP, zdobywając 1,32%... Wykształcenie i praca zawodowa [edytuj] W 1974 ukończył Państwowe Technikum Rolnicze w Sypniewie jako abiturient, nie przystąpił do egzaminu maturalnego. W latach 1974–1976 pełnił zasadniczą służbę wojskową. Należał do Związku Młodzieży Wiejskiej. W latach 1976–1977 pracował w Stacji Hodowli Roślin w Górzynie i PGR w Rzechcinie. Od 1977 do 1980 był kierownikiem gospodarstwa w Kusicach, należącego do Państwowego Ośrodka Hodowli Zarodowej w Kusicach. Od 1980 prowadzi wraz z rodziną indywidualne gospodarstwo rolne w Zielnowie. Od lat 90. jego gospodarstwo oparte jest na eksperymentalnej hodowli zagranicznych zwierząt, m.in. strusi i bizonów. Działalność polityczna do 2001 [edytuj] Był członkiem ZSMP. Od 1978 do 1980 należał do PZPR. W 1991 założył Związek Zawodowy Rolnictwa Samoobrona i został jego przewodniczącym. W 1992 założył partię Samoobrona RP (początkowo istniejącą pod nazwą Przymierze Samoobrona), od początku nieprzerwanie zajmuje stanowisko jej przewodniczącego. Do 2006 był członkiem Krajowej Rady Izb Rolniczych. Jest też członkiem władz międzynarodowej federacji rolniczych związków zawodowych "COPA COGECA". W latach 90. współpracował m.in. z Januszem Bryczkowskim[2][3] i Leszkiem Bublem[4]. W wyborach do Sejmu w 1993 kierowana przez niego lista "Samoobrona-Leppera" uzyskała 2,78% głosów (3,35% głosów w 44 okręgach, w których zarejestrowała listy). W wyborach dwa lata później kandydował na urząd Prezydenta RP zdobywając 1,32% poparcia. W wyborach parlamentarnych w 1997 "Przymierze Samoobrona" uzyskało 0,08% głosów (posiadając listy w 16 okręgach), a sam Andrzej Lepper bez powodzenia ubiegał się o mandat senatora. Kandydując w wyborach prezydenckich w 2000 Andrzej Lepper otrzymał poparcie na poziomie 3,05%. W latach 1998–2001 był radnym sejmiku zachodniopomorskiego z listy Przymierza Społecznego. W 1999 został przewodniczącym międzyzwiązkowego komitetu protestacyjnego (ZZR "Samoobrona", Kółka Rolnicze, NSZZ "Solidarność" RI), który do 2001 prowadził akcje protestacyjne przeciwko rządowi Jerzego Buzka. Lata 2001–2005 [edytuj] W wyborach w 2001 uzyskał mandat poselski, otrzymawszy 44 814 głosów w okręgu koszalińskim. 19 października 2001 objął funkcję wicemarszałka Sejmu IV kadencji, jednak już 29 listopada tego samego roku został z niej odwołany. Stanął wówczas na czele Klubu Parlamentarnego Samoobrony RP. W kwietniu 2002 wszedł w skład Komisji do Spraw Kontroli Państwowej. Uczestniczył w jej pracach do stycznia 2005, przechodząc następnie do Komisji Odpowiedzialności Konstytucyjnej. W kwietniu 2003 został obserwatorem, a następnie przedstawicielem polskiej delegacji przy Parlamencie Europejskim. Po akcesji Polski do Unii Europejskiej, 1 maja 2004 przez niespełna trzy miesiące pełnił funkcję eurodeputowanego. Od stycznia 2005 do stycznia 2008 był też delegatem do Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy[5] i członkiem Komisji Praw Człowieka ZPRE. W Sejmie IV kadencji był wielokrotnie upominany za naruszanie zasad etyki poselskiej[6], m.in. z powodu pomówień pod adresem Aleksandra Kwaśniewskiego i Leszka Balcerowicza. Wraz z grupą innych parlamentarzystów swojej partii zablokował na dłuższy czas mównicę sejmową, utrudniając pracę tej izby[7]. W kwietniu 2005 ogłosił, że wystartuje w wyborach prezydenckich w tym samym roku. Poparcia udzieliły mu Samoobrona RP oraz powiązane z nią organizacje (Związek Zawodowy Rolnictwa Samoobrona, Ogólnopolska Młodzieżowa Organizacja Samoobrony Rzeczypospolitej Polskiej, Krajowe Stowarzyszenie Obrońców Polskiego Przemysłu Mięsnego), jak również kilka marginalnych partii lewicowych i narodowych, m.in. Stronnictwo Narodowe. Jego komitet wyborczy został zarejestrowany 8 sierpnia. Swój udział w wyborach zakończył w I turze, otrzymując 2 259 094 głosów (15,11%) i zajmując tym samym trzecie miejsce. Zaapelował do swoich wyborców o oddanie w II turze głosu na Lecha Kaczyńskiego. Lata 2005–2007 [edytuj] Do Sejmu V kadencji został wybrany ponownie z okręgu koszalińskiego liczbą 33 535 głosów. 26 października 2005 powołano go na stanowisko wicemarszałka Sejmu dzięki poparciu Prawa i Sprawiedliwości. Funkcję tę pełnił do 9 maja 2006. Wicepremier Andrzej Lepper na targach rolniczych w Kielcach w dniu 10 marca 2007 W lutym 2006 został wiceprzewodniczącym eurosceptycznego zrzeszenia partii EUDemocrats[8]. 5 maja 2006 po wejściu Samoobrony RP do koalicji rządowej z Prawem i Sprawiedliwością, Andrzej Lepper został mianowany wicepremierem i ministrem rolnictwa i rozwoju wsi w rządzie Kazimierza Marcinkiewicza. 14 lipca 2006 objął tożsame stanowiska w rządzie Jarosława Kaczyńskiego. 21 września tego samego roku Jarosław Kaczyński zapowiedział jego dymisję, motywując to przedstawieniem nieuzgodnionej wcześniej, długiej listy żądań budżetowych (podwyżki dla służby zdrowia, nauczycieli, nauki, rent, emerytur, dopłaty do paliwa rolniczego, ubezpieczenia rolnicze, weterynarz w każdym powiecie) i nazywając takie zachowanie warcholstwem, na co Andrzej Lepper odparował stwierdzeniem o jego chamstwie[9]. 22 września prezydent Lech Kaczyński odwołał Andrzeja Leppera ze stanowisk rządowych. Jednak już 16 października 2006 ponownie mianował go na oba urzędy. 9 lipca 2007 po raz kolejny Andrzej Lepper został odwołany z tego stanowiska w związku ze śledztwem Centralnego Biura Antykorupcyjnego i zatrzymaniem m.in. Piotra Ryby[10]. Po wyborach 2007 [edytuj] W przedterminowych wyborach w 2007 Andrzej Lepper bez powodzenia ubiegał się o reelekcję (otrzymał 8459 głosów), lista Samoobrony RP nie przekroczyła wynoszącego 5% progu wyborczego. W 2008 bezskutecznie kandydował w wyborach uzupełniających do Senatu w okręgu krośnieńskim, uzyskując 3435 głosów (około 4,1% wszystkich oddanych) i zajmując 4. miejsce spośród 12 kandydatów. W listopadzie 2009 uzyskał status pokrzywdzonego w jednym ze śledztw dotyczących tzw. afery gruntowej[11]. W marcu 2010 został ogłoszony kandydatem Samoobrony RP w wyborach prezydenckich[12]. W maju tego samego roku Państwowa Komisja Wyborcza odmówiła jego rejestracji z uwagi na uprzednią karalność[13]. Kolejnego dnia (11 maja 2010) PKW uchyliła swoją decyzję, rejestrując tym samym Andrzeja Leppera jako kandydata w wyborach prezydenckich[14]. W pierwszej turze uzyskał 214 657 głosów (1,28%), zajmując 7. miejsce spośród 10 kandydatów[15]. 30 sierpnia 2010 prokurator Prokuratury Okręgowej w Warszawie przedstawił mu zarzuty składania fałszywych zeznań w postępowaniu prokuratorskim dotyczącym przecieku z "afery gruntowej". Andrzej Lepper nie przyznał się do dokonania zarzucanego mu czynu i odmówił złożenia wyjaśnień[16]. W październiku 2010 akt oskarżenia w tej sprawie został skierowany do Sądu Rejonowego w Koszalinie[17]. Odznaczenia i wyróżnienia [edytuj] Posiada trzy tytuły doktora honoris causa: Międzyregionalnej Akademii Zarządzania Personelem w Kijowie (z 2004 za osiągnięcia w zbliżaniu we wzajemnych kontaktach między narodami polskim i ukraińskim) oraz Ukraińskiej Akademii Technologicznej (z 2005 za działalność na rzecz zbliżenia polsko-ukraińskiego i wkład w rozwój socjalny polskiego społeczeństwa)[18]. Trzeci przyznany przez Moskiewską Państwową Akademię Precyzyjnej Techniki Chemicznej im. Michaiła Łomonosowa odebrał 12 lutego 2007[19]. W lutym 2007 został także honorowym profesorem Międzynarodowej Akademii Kadr w Kijowie. Po uzyskaniu tegoż tytułu Amerykańsko-Żydowska Liga przeciw Zniesławieniom oraz polskie stowarzyszenie "Nigdy Więcej" skrytykowały go za przyjęcie tego wyróżnienia, argumentując to rzekomym antysemickim charakterem uczelni[20][21][22]. W 2001 został w Nowym Jorku odznaczony przez Roberta Kennedy'ego Jr. Medalem im. Alberta Schweitzera przyznanym przez Instytut na rzecz Dobra Zwierząt[23]. W 2003 został mu przyznany tytuł "Człowieka Roku" pisma akademickiego "Forum Psychologiczne"[24]. W 2005 został honorowym członkiem ki Andrzej Zbigniew Lepper (ur. 13 czerwca 1954 w Stowięcinie) – polski polityk, lider i założyciel partii Samoobrona Rzeczpospolitej Polskiej. Poseł na Sejm IV i V kadencji (2001-2007), przez dwa miesiące Wicemarszałek Sejmu IV kadencji, Wicemarszałek Sejmu V kadencji od 26 października 2005 do 9 maja 2006. Poseł do Parlamentu Europejskiego od 1 maja 2004 do 19 lipca 2004. Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi i wicepremier w rządzie Kazimierza Marcinkiewicza a następnie w rządzie Jarosława Kaczyńskiego od 5 maja 2006 do 22 września, powołany ponownie 16 października 2006, zdymisjonowany 9 lipca 2007. Ukończył Państwowe Technikum Rolnicze w Sypniewie jako abiturient, nie przystąpił do egzaminu dojrzałości. Kariera zawodowa W latach 1974-1976 pełnił zasadniczą służbę wojskową. Zanim zajął się polityką pracował w Stacji Hodowli Roślin w Górzynie, zajmował kierownicze stanowiska w PGR w Rzechocinie i Państwowym Ośrodku Hodowli Zarodowej w Kusicach. Od 1977 do 1980 należał do PZPR. W 1991 r. założył i został Przewodniczącym Związku Zawodowego Rolnictwa Samoobrona, związanego początkowo głównie z rolnikami niespłacającymi zaciągniętych kredytów. W 1992 założyciel i Przewodniczący Partii Samoobrona RP. Funkcję tą pełni do dziś. W wyborach do Sejmu we wrześniu 1993 r. lista "Samoobrona – Leppera" uzyskała 2,78% głosów (3,35% głosów w 44 okręgach, gdzie zarejestrował listy). W wyborach w 1995 r. Andrzej Lepper kandydował na urząd Prezydenta RP, zdobywając 1,32%... Wykształcenie i praca zawodowa [edytuj] W 1974 ukończył Państwowe Technikum Rolnicze w Sypniewie jako abiturient, nie przystąpił do egzaminu maturalnego. W latach 1974–1976 pełnił zasadniczą służbę wojskową. Należał do Związku Młodzieży Wiejskiej. W latach 1976–1977 pracował w Stacji Hodowli Roślin w Górzynie i PGR w Rzechcinie. Od 1977 do 1980 był kierownikiem gospodarstwa w Kusicach, należącego do Państwowego Ośrodka Hodowli Zarodowej w Kusicach. Od 1980 prowadzi wraz z rodziną indywidualne gospodarstwo rolne w Zielnowie. Od lat 90. jego gospodarstwo oparte jest na eksperymentalnej hodowli zagranicznych zwierząt, m.in. strusi i bizonów. Działalność polityczna do 2001 [edytuj] Był członkiem ZSMP. Od 1978 do 1980 należał do PZPR. W 1991 założył Związek Zawodowy Rolnictwa Samoobrona i został jego przewodniczącym. W 1992 założył partię Samoobrona RP (początkowo istniejącą pod nazwą Przymierze Samoobrona), od początku nieprzerwanie zajmuje stanowisko jej przewodniczącego. Do 2006 był członkiem Krajowej Rady Izb Rolniczych. Jest też członkiem władz międzynarodowej federacji rolniczych związków zawodowych "COPA COGECA". W latach 90. współpracował m.in. z Januszem Bryczkowskim[2][3] i Leszkiem Bublem[4]. W wyborach do Sejmu w 1993 kierowana przez niego lista "Samoobrona-Leppera" uzyskała 2,78% głosów (3,35% głosów w 44 okręgach, w których zarejestrowała listy). W wyborach dwa lata później kandydował na urząd Prezydenta RP zdobywając 1,32% poparcia. W wyborach parlamentarnych w 1997 "Przymierze Samoobrona" uzyskało 0,08% głosów (posiadając listy w 16 okręgach), a sam Andrzej Lepper bez powodzenia ubiegał się o mandat senatora. Kandydując w wyborach prezydenckich w 2000 Andrzej Lepper otrzymał poparcie na poziomie 3,05%. W latach 1998–2001 był radnym sejmiku zachodniopomorskiego z listy Przymierza Społecznego. W 1999 został przewodniczącym międzyzwiązkowego komitetu protestacyjnego (ZZR "Samoobrona", Kółka Rolnicze, NSZZ "Solidarność" RI), który do 2001 prowadził akcje protestacyjne przeciwko rządowi Jerzego Buzka. Lata 2001–2005 [edytuj] W wyborach w 2001 uzyskał mandat poselski, otrzymawszy 44 814 głosów w okręgu koszalińskim. 19 października 2001 objął funkcję wicemarszałka Sejmu IV kadencji, jednak już 29 listopada tego samego roku został z niej odwołany. Stanął wówczas na czele Klubu Parlamentarnego Samoobrony RP. W kwietniu 2002 wszedł w skład Komisji do Spraw Kontroli Państwowej. Uczestniczył w jej pracach do stycznia 2005, przechodząc następnie do Komisji Odpowiedzialności Konstytucyjnej. W kwietniu 2003 został obserwatorem, a następnie przedstawicielem polskiej delegacji przy Parlamencie Europejskim. Po akcesji Polski do Unii Europejskiej, 1 maja 2004 przez niespełna trzy miesiące pełnił funkcję eurodeputowanego. Od stycznia 2005 do stycznia 2008 był też delegatem do Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy[5] i członkiem Komisji Praw Człowieka ZPRE. W Sejmie IV kadencji był wielokrotnie upominany za naruszanie zasad etyki poselskiej[6], m.in. z powodu pomówień pod adresem Aleksandra Kwaśniewskiego i Leszka Balcerowicza. Wraz z grupą innych parlamentarzystów swojej partii zablokował na dłuższy czas mównicę sejmową, utrudniając pracę tej izby[7]. W kwietniu 2005 ogłosił, że wystartuje w wyborach prezydenckich w tym samym roku. Poparcia udzieliły mu Samoobrona RP oraz powiązane z nią organizacje (Związek Zawodowy Rolnictwa Samoobrona, Ogólnopolska Młodzieżowa Organizacja Samoobrony Rzeczypospolitej Polskiej, Krajowe Stowarzyszenie Obrońców Polskiego Przemysłu Mięsnego), jak również kilka marginalnych partii lewicowych i narodowych, m.in. Stronnictwo Narodowe. Jego komitet wyborczy został zarejestrowany 8 sierpnia. Swój udział w wyborach zakończył w I turze, otrzymując 2 259 094 głosów (15,11%) i zajmując tym samym trzecie miejsce. Zaapelował do swoich wyborców o oddanie w II turze głosu na Lecha Kaczyńskiego. Lata 2005–2007 [edytuj] Do Sejmu V kadencji został wybrany ponownie z okręgu koszalińskiego liczbą 33 535 głosów. 26 października 2005 powołano go na stanowisko wicemarszałka Sejmu dzięki poparciu Prawa i Sprawiedliwości. Funkcję tę pełnił do 9 maja 2006. Wicepremier Andrzej Lepper na targach rolniczych w Kielcach w dniu 10 marca 2007 W lutym 2006 został wiceprzewodniczącym eurosceptycznego zrzeszenia partii EUDemocrats[8]. 5 maja 2006 po wejściu Samoobrony RP do koalicji rządowej z Prawem i Sprawiedliwością, Andrzej Lepper został mianowany wicepremierem i ministrem rolnictwa i rozwoju wsi w rządzie Kazimierza Marcinkiewicza. 14 lipca 2006 objął tożsame stanowiska w rządzie Jarosława Kaczyńskiego. 21 września tego samego roku Jarosław Kaczyński zapowiedział jego dymisję, motywując to przedstawieniem nieuzgodnionej wcześniej, długiej listy żądań budżetowych (podwyżki dla służby zdrowia, nauczycieli, nauki, rent, emerytur, dopłaty do paliwa rolniczego, ubezpieczenia rolnicze, weterynarz w każdym powiecie) i nazywając takie zachowanie warcholstwem, na co Andrzej Lepper odparował stwierdzeniem o jego chamstwie[9]. 22 września prezydent Lech Kaczyński odwołał Andrzeja Leppera ze stanowisk rządowych. Jednak już 16 października 2006 ponownie mianował go na oba urzędy. 9 lipca 2007 po raz kolejny Andrzej Lepper został odwołany z tego stanowiska w związku ze śledztwem Centralnego Biura Antykorupcyjnego i zatrzymaniem m.in. Piotra Ryby[10]. Po wyborach 2007 [edytuj] W przedterminowych wyborach w 2007 Andrzej Lepper bez powodzenia ubiegał się o reelekcję (otrzymał 8459 głosów), lista Samoobrony RP nie przekroczyła wynoszącego 5% progu wyborczego. W 2008 bezskutecznie kandydował w wyborach uzupełniających do Senatu w okręgu krośnieńskim, uzyskując 3435 głosów (około 4,1% wszystkich oddanych) i zajmując 4. miejsce spośród 12 kandydatów. W listopadzie 2009 uzyskał status pokrzywdzonego w jednym ze śledztw dotyczących tzw. afery gruntowej[11]. W marcu 2010 został ogłoszony kandydatem Samoobrony RP w wyborach prezydenckich[12]. W maju tego samego roku Państwowa Komisja Wyborcza odmówiła jego rejestracji z uwagi na uprzednią karalność[13]. Kolejnego dnia (11 maja 2010) PKW uchyliła swoją decyzję, rejestrując tym samym Andrzeja Leppera jako kandydata w wyborach prezydenckich[14]. W pierwszej turze uzyskał 214 657 głosów (1,28%), zajmując 7. miejsce spośród 10 kandydatów[15]. 30 sierpnia 2010 prokurator Prokuratury Okręgowej w Warszawie przedstawił mu zarzuty składania fałszywych zeznań w postępowaniu prokuratorskim dotyczącym przecieku z "afery gruntowej". Andrzej Lepper nie przyznał się do dokonania zarzucanego mu czynu i odmówił złożenia wyjaśnień[16]. W październiku 2010 akt oskarżenia w tej sprawie został skierowany do Sądu Rejonowego w Koszalinie[17]. Odznaczenia i wyróżnienia [edytuj] Posiada trzy tytuły doktora honoris causa: Międzyregionalnej Akademii Zarządzania Personelem w Kijowie (z 2004 za osiągnięcia w zbliżaniu we wzajemnych kontaktach między narodami polskim i ukraińskim) oraz Ukraińskiej Akademii Technologicznej (z 2005 za działalność na rzecz zbliżenia polsko-ukraińskiego i wkład w rozwój socjalny polskiego społeczeństwa)[18]. Trzeci przyznany przez Moskiewską Państwową Akademię Precyzyjnej Techniki Chemicznej im. Michaiła Łomonosowa odebrał 12 lutego 2007[19]. W lutym 2007 został także honorowym profesorem Międzynarodowej Akademii Kadr w Kijowie. Po uzyskaniu tegoż tytułu Amerykańsko-Żydowska Liga przeciw Zniesławieniom oraz polskie stowarzyszenie "Nigdy Więcej" skrytykowały go za przyjęcie tego wyróżnienia, argumentując to rzekomym antysemickim charakterem uczelni[20][21][22]. W 2001 został w Nowym Jorku odznaczony przez Roberta Kennedy'ego Jr. Medalem im. Alberta Schweitzera przyznanym przez Instytut na rzecz Dobra Zwierząt[23]. W 2003 został mu przyznany tytuł "Człowieka Roku" pisma akademickiego "Forum Psychologiczne"[24]. W 2005 został honorowym członkiem ki Andrzej Zbigniew Lepper (ur. 13 czerwca 1954 w Stowięcinie) – polski polityk, lider i założyciel partii Samoobrona Rzeczpospolitej Polskiej. Poseł na Sejm IV i V kadencji (2001-2007), przez dwa miesiące Wicemarszałek Sejmu IV kadencji, Wicemarszałek Sejmu V kadencji od 26 października 2005 do 9 maja 2006. Poseł do Parlamentu Europejskiego od 1 maja 2004 do 19 lipca 2004. Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi i wicepremier w rządzie Kazimierza Marcinkiewicza a następnie w rządzie Jarosława Kaczyńskiego od 5 maja 2006 do 22 września, powołany ponownie 16 października 2006, zdymisjonowany 9 lipca 2007. Ukończył Państwowe Technikum Rolnicze w Sypniewie jako abiturient, nie przystąpił do egzaminu dojrzałości. Kariera zawodowa W latach 1974-1976 pełnił zasadniczą służbę wojskową. Zanim zajął się polityką pracował w Stacji Hodowli Roślin w Górzynie, zajmował kierownicze stanowiska w PGR w Rzechocinie i Państwowym Ośrodku Hodowli Zarodowej w Kusicach. Od 1977 do 1980 należał do PZPR. W 1991 r. założył i został Przewodniczącym Związku Zawodowego Rolnictwa Samoobrona, związanego początkowo głównie z rolnikami niespłacającymi zaciągniętych kredytów. W 1992 założyciel i Przewodniczący Partii Samoobrona RP. Funkcję tą pełni do dziś. W wyborach do Sejmu we wrześniu 1993 r. lista "Samoobrona – Leppera" uzyskała 2,78% głosów (3,35% głosów w 44 okręgach, gdzie zarejestrował listy). W wyborach w 1995 r. Andrzej Lepper kandydował na urząd Prezydenta RP, zdobywając 1,32%... Wykształcenie i praca zawodowa [edytuj] W 1974 ukończył Państwowe Technikum Rolnicze w Sypniewie jako abiturient, nie przystąpił do egzaminu maturalnego. W latach 1974–1976 pełnił zasadniczą służbę wojskową. Należał do Związku Młodzieży Wiejskiej. W latach 1976–1977 pracował w Stacji Hodowli Roślin w Górzynie i PGR w Rzechcinie. Od 1977 do 1980 był kierownikiem gospodarstwa w Kusicach, należącego do Państwowego Ośrodka Hodowli Zarodowej w Kusicach. Od 1980 prowadzi wraz z rodziną indywidualne gospodarstwo rolne w Zielnowie. Od lat 90. jego gospodarstwo oparte jest na eksperymentalnej hodowli zagranicznych zwierząt, m.in. strusi i bizonów. Działalność polityczna do 2001 [edytuj] Był członkiem ZSMP. Od 1978 do 1980 należał do PZPR. W 1991 założył Związek Zawodowy Rolnictwa Samoobrona i został jego przewodniczącym. W 1992 założył partię Samoobrona RP (początkowo istniejącą pod nazwą Przymierze Samoobrona), od początku nieprzerwanie zajmuje stanowisko jej przewodniczącego. Do 2006 był członkiem Krajowej Rady Izb Rolniczych. Jest też członkiem władz międzynarodowej federacji rolniczych związków zawodowych "COPA COGECA". W latach 90. współpracował m.in. z Januszem Bryczkowskim[2][3] i Leszkiem Bublem[4]. W wyborach do Sejmu w 1993 kierowana przez niego lista "Samoobrona-Leppera" uzyskała 2,78% głosów (3,35% głosów w 44 okręgach, w których zarejestrowała listy). W wyborach dwa lata później kandydował na urząd Prezydenta RP zdobywając 1,32% poparcia. W wyborach parlamentarnych w 1997 "Przymierze Samoobrona" uzyskało 0,08% głosów (posiadając listy w 16 okręgach), a sam Andrzej Lepper bez powodzenia ubiegał się o mandat senatora. Kandydując w wyborach prezydenckich w 2000 Andrzej Lepper otrzymał poparcie na poziomie 3,05%. W latach 1998–2001 był radnym sejmiku zachodniopomorskiego z listy Przymierza Społecznego. W 1999 został przewodniczącym międzyzwiązkowego komitetu protestacyjnego (ZZR "Samoobrona", Kółka Rolnicze, NSZZ "Solidarność" RI), który do 2001 prowadził akcje protestacyjne przeciwko rządowi Jerzego Buzka. Lata 2001–2005 [edytuj] W wyborach w 2001 uzyskał mandat poselski, otrzymawszy 44 814 głosów w okręgu koszalińskim. 19 października 2001 objął funkcję wicemarszałka Sejmu IV kadencji, jednak już 29 listopada tego samego roku został z niej odwołany. Stanął wówczas na czele Klubu Parlamentarnego Samoobrony RP. W kwietniu 2002 wszedł w skład Komisji do Spraw Kontroli Państwowej. Uczestniczył w jej pracach do stycznia 2005, przechodząc następnie do Komisji Odpowiedzialności Konstytucyjnej. W kwietniu 2003 został obserwatorem, a następnie przedstawicielem polskiej delegacji przy Parlamencie Europejskim. Po akcesji Polski do Unii Europejskiej, 1 maja 2004 przez niespełna trzy miesiące pełnił funkcję eurodeputowanego. Od stycznia 2005 do stycznia 2008 był też delegatem do Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy[5] i członkiem Komisji Praw Człowieka ZPRE. W Sejmie IV kadencji był wielokrotnie upominany za naruszanie zasad etyki poselskiej[6], m.in. z powodu pomówień pod adresem Aleksandra Kwaśniewskiego i Leszka Balcerowicza. Wraz z grupą innych parlamentarzystów swojej partii zablokował na dłuższy czas mównicę sejmową, utrudniając pracę tej izby[7]. W kwietniu 2005 ogłosił, że wystartuje w wyborach prezydenckich w tym samym roku. Poparcia udzieliły mu Samoobrona RP oraz powiązane z nią organizacje (Związek Zawodowy Rolnictwa Samoobrona, Ogólnopolska Młodzieżowa Organizacja Samoobrony Rzeczypospolitej Polskiej, Krajowe Stowarzyszenie Obrońców Polskiego Przemysłu Mięsnego), jak również kilka marginalnych partii lewicowych i narodowych, m.in. Stronnictwo Narodowe. Jego komitet wyborczy został zarejestrowany 8 sierpnia. Swój udział w wyborach zakończył w I turze, otrzymując 2 259 094 głosów (15,11%) i zajmując tym samym trzecie miejsce. Zaapelował do swoich wyborców o oddanie w II turze głosu na Lecha Kaczyńskiego. Lata 2005–2007 [edytuj] Do Sejmu V kadencji został wybrany ponownie z okręgu koszalińskiego liczbą 33 535 głosów. 26 października 2005 powołano go na stanowisko wicemarszałka Sejmu dzięki poparciu Prawa i Sprawiedliwości. Funkcję tę pełnił do 9 maja 2006. Wicepremier Andrzej Lepper na targach rolniczych w Kielcach w dniu 10 marca 2007 W lutym 2006 został wiceprzewodniczącym eurosceptycznego zrzeszenia partii EUDemocrats[8]. 5 maja 2006 po wejściu Samoobrony RP do koalicji rządowej z Prawem i Sprawiedliwością, Andrzej Lepper został mianowany wicepremierem i ministrem rolnictwa i rozwoju wsi w rządzie Kazimierza Marcinkiewicza. 14 lipca 2006 objął tożsame stanowiska w rządzie Jarosława Kaczyńskiego. 21 września tego samego roku Jarosław Kaczyński zapowiedział jego dymisję, motywując to przedstawieniem nieuzgodnionej wcześniej, długiej listy żądań budżetowych (podwyżki dla służby zdrowia, nauczycieli, nauki, rent, emerytur, dopłaty do paliwa rolniczego, ubezpieczenia rolnicze, weterynarz w każdym powiecie) i nazywając takie zachowanie warcholstwem, na co Andrzej Lepper odparował stwierdzeniem o jego chamstwie[9]. 22 września prezydent Lech Kaczyński odwołał Andrzeja Leppera ze stanowisk rządowych. Jednak już 16 października 2006 ponownie mianował go na oba urzędy. 9 lipca 2007 po raz kolejny Andrzej Lepper został odwołany z tego stanowiska w związku ze śledztwem Centralnego Biura Antykorupcyjnego i zatrzymaniem m.in. Piotra Ryby[10]. Po wyborach 2007 [edytuj] W przedterminowych wyborach w 2007 Andrzej Lepper bez powodzenia ubiegał się o reelekcję (otrzymał 8459 głosów), lista Samoobrony RP nie przekroczyła wynoszącego 5% progu wyborczego. W 2008 bezskutecznie kandydował w wyborach uzupełniających do Senatu w okręgu krośnieńskim, uzyskując 3435 głosów (około 4,1% wszystkich oddanych) i zajmując 4. miejsce spośród 12 kandydatów. W listopadzie 2009 uzyskał status pokrzywdzonego w jednym ze śledztw dotyczących tzw. afery gruntowej[11]. W marcu 2010 został ogłoszony kandydatem Samoobrony RP w wyborach prezydenckich[12]. W maju tego samego roku Państwowa Komisja Wyborcza odmówiła jego rejestracji z uwagi na uprzednią karalność[13]. Kolejnego dnia (11 maja 2010) PKW uchyliła swoją decyzję, rejestrując tym samym Andrzeja Leppera jako kandydata w wyborach prezydenckich[14]. W pierwszej turze uzyskał 214 657 głosów (1,28%), zajmując 7. miejsce spośród 10 kandydatów[15]. 30 sierpnia 2010 prokurator Prokuratury Okręgowej w Warszawie przedstawił mu zarzuty składania fałszywych zeznań w postępowaniu prokuratorskim dotyczącym przecieku z "afery gruntowej". Andrzej Lepper nie przyznał się do dokonania zarzucanego mu czynu i odmówił złożenia wyjaśnień[16]. W październiku 2010 akt oskarżenia w tej sprawie został skierowany do Sądu Rejonowego w Koszalinie[17]. Odznaczenia i wyróżnienia [edytuj] Posiada trzy tytuły doktora honoris causa: Międzyregionalnej Akademii Zarządzania Personelem w Kijowie (z 2004 za osiągnięcia w zbliżaniu we wzajemnych kontaktach między narodami polskim i ukraińskim) oraz Ukraińskiej Akademii Technologicznej (z 2005 za działalność na rzecz zbliżenia polsko-ukraińskiego i wkład w rozwój socjalny polskiego społeczeństwa)[18]. Trzeci przyznany przez Moskiewską Państwową Akademię Precyzyjnej Techniki Chemicznej im. Michaiła Łomonosowa odebrał 12 lutego 2007[19]. W lutym 2007 został także honorowym profesorem Międzynarodowej Akademii Kadr w Kijowie. Po uzyskaniu tegoż tytułu Amerykańsko-Żydowska Liga przeciw Zniesławieniom oraz polskie stowarzyszenie "Nigdy Więcej" skrytykowały go za przyjęcie tego wyróżnienia, argumentując to rzekomym antysemickim charakterem uczelni[20][21][22]. W 2001 został w Nowym Jorku odznaczony przez Roberta Kennedy'ego Jr. Medalem im. Alberta Schweitzera przyznanym przez Instytut na rzecz Dobra Zwierząt[23]. W 2003 został mu przyznany tytuł "Człowieka Roku" pisma akademickiego "Forum Psychologiczne"[24]. W 2005 został honorowym członkiem ki Andrzej Zbigniew Lepper (ur. 13 czerwca 1954 w Stowięcinie) – polski polityk, lider i założyciel partii Samoobrona Rzeczpospolitej Polskiej. Poseł na Sejm IV i V kadencji (2001-2007), przez dwa miesiące Wicemarszałek Sejmu IV kadencji, Wicemarszałek Sejmu V kadencji od 26 października 2005 do 9 maja 2006. Poseł do Parlamentu Europejskiego od 1 maja 2004 do 19 lipca 2004. Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi i wicepremier w rządzie Kazimierza Marcinkiewicza a następnie w rządzie Jarosława Kaczyńskiego od 5 maja 2006 do 22 września, powołany ponownie 16 października 2006, zdymisjonowany 9 lipca 2007. Ukończył Państwowe Technikum Rolnicze w Sypniewie jako abiturient, nie przystąpił do egzaminu dojrzałości. Kariera zawodowa W latach 1974-1976 pełnił zasadniczą służbę wojskową. Zanim zajął się polityką pracował w Stacji Hodowli Roślin w Górzynie, zajmował kierownicze stanowiska w PGR w Rzechocinie i Państwowym Ośrodku Hodowli Zarodowej w Kusicach. Od 1977 do 1980 należał do PZPR. W 1991 r. założył i został Przewodniczącym Związku Zawodowego Rolnictwa Samoobrona, związanego początkowo głównie z rolnikami niespłacającymi zaciągniętych kredytów. W 1992 założyciel i Przewodniczący Partii Samoobrona RP. Funkcję tą pełni do dziś. W wyborach do Sejmu we wrześniu 1993 r. lista "Samoobrona – Leppera" uzyskała 2,78% głosów (3,35% głosów w 44 okręgach, gdzie zarejestrował listy). W wyborach w 1995 r. Andrzej Lepper kandydował na urząd Prezydenta RP, zdobywając 1,32%... Wykształcenie i praca zawodowa [edytuj] W 1974 ukończył Państwowe Technikum Rolnicze w Sypniewie jako abiturient, nie przystąpił do egzaminu maturalnego. W latach 1974–1976 pełnił zasadniczą służbę wojskową. Należał do Związku Młodzieży Wiejskiej. W latach 1976–1977 pracował w Stacji Hodowli Roślin w Górzynie i PGR w Rzechcinie. Od 1977 do 1980 był kierownikiem gospodarstwa w Kusicach, należącego do Państwowego Ośrodka Hodowli Zarodowej w Kusicach. Od 1980 prowadzi wraz z rodziną indywidualne gospodarstwo rolne w Zielnowie. Od lat 90. jego gospodarstwo oparte jest na eksperymentalnej hodowli zagranicznych zwierząt, m.in. strusi i bizonów. Działalność polityczna do 2001 [edytuj] Był członkiem ZSMP. Od 1978 do 1980 należał do PZPR. W 1991 założył Związek Zawodowy Rolnictwa Samoobrona i został jego przewodniczącym. W 1992 założył partię Samoobrona RP (początkowo istniejącą pod nazwą Przymierze Samoobrona), od początku nieprzerwanie zajmuje stanowisko jej przewodniczącego. Do 2006 był członkiem Krajowej Rady Izb Rolniczych. Jest też członkiem władz międzynarodowej federacji rolniczych związków zawodowych "COPA COGECA". W latach 90. współpracował m.in. z Januszem Bryczkowskim[2][3] i Leszkiem Bublem[4]. W wyborach do Sejmu w 1993 kierowana przez niego lista "Samoobrona-Leppera" uzyskała 2,78% głosów (3,35% głosów w 44 okręgach, w których zarejestrowała listy). W wyborach dwa lata później kandydował na urząd Prezydenta RP zdobywając 1,32% poparcia. W wyborach parlamentarnych w 1997 "Przymierze Samoobrona" uzyskało 0,08% głosów (posiadając listy w 16 okręgach), a sam Andrzej Lepper bez powodzenia ubiegał się o mandat senatora. Kandydując w wyborach prezydenckich w 2000 Andrzej Lepper otrzymał poparcie na poziomie 3,05%. W latach 1998–2001 był radnym sejmiku zachodniopomorskiego z listy Przymierza Społecznego. W 1999 został przewodniczącym międzyzwiązkowego komitetu protestacyjnego (ZZR "Samoobrona", Kółka Rolnicze, NSZZ "Solidarność" RI), który do 2001 prowadził akcje protestacyjne przeciwko rządowi Jerzego Buzka. Lata 2001–2005 [edytuj] W wyborach w 2001 uzyskał mandat poselski, otrzymawszy 44 814 głosów w okręgu koszalińskim. 19 października 2001 objął funkcję wicemarszałka Sejmu IV kadencji, jednak już 29 listopada tego samego roku został z niej odwołany. Stanął wówczas na czele Klubu Parlamentarnego Samoobrony RP. W kwietniu 2002 wszedł w skład Komisji do Spraw Kontroli Państwowej. Uczestniczył w jej pracach do stycznia 2005, przechodząc następnie do Komisji Odpowiedzialności Konstytucyjnej. W kwietniu 2003 został obserwatorem, a następnie przedstawicielem polskiej delegacji przy Parlamencie Europejskim. Po akcesji Polski do Unii Europejskiej, 1 maja 2004 przez niespełna trzy miesiące pełnił funkcję eurodeputowanego. Od stycznia 2005 do stycznia 2008 był też delegatem do Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy[5] i członkiem Komisji Praw Człowieka ZPRE. W Sejmie IV kadencji był wielokrotnie upominany za naruszanie zasad etyki poselskiej[6], m.in. z powodu pomówień pod adresem Aleksandra Kwaśniewskiego i Leszka Balcerowicza. Wraz z grupą innych parlamentarzystów swojej partii zablokował na dłuższy czas mównicę sejmową, utrudniając pracę tej izby[7]. W kwietniu 2005 ogłosił, że wystartuje w wyborach prezydenckich w tym samym roku. Poparcia udzieliły mu Samoobrona RP oraz powiązane z nią organizacje (Związek Zawodowy Rolnictwa Samoobrona, Ogólnopolska Młodzieżowa Organizacja Samoobrony Rzeczypospolitej Polskiej, Krajowe Stowarzyszenie Obrońców Polskiego Przemysłu Mięsnego), jak również kilka marginalnych partii lewicowych i narodowych, m.in. Stronnictwo Narodowe. Jego komitet wyborczy został zarejestrowany 8 sierpnia. Swój udział w wyborach zakończył w I turze, otrzymując 2 259 094 głosów (15,11%) i zajmując tym samym trzecie miejsce. Zaapelował do swoich wyborców o oddanie w II turze głosu na Lecha Kaczyńskiego. Lata 2005–2007 [edytuj] Do Sejmu V kadencji został wybrany ponownie z okręgu koszalińskiego liczbą 33 535 głosów. 26 października 2005 powołano go na stanowisko wicemarszałka Sejmu dzięki poparciu Prawa i Sprawiedliwości. Funkcję tę pełnił do 9 maja 2006. Wicepremier Andrzej Lepper na targach rolniczych w Kielcach w dniu 10 marca 2007 W lutym 2006 został wiceprzewodniczącym eurosceptycznego zrzeszenia partii EUDemocrats[8]. 5 maja 2006 po wejściu Samoobrony RP do koalicji rządowej z Prawem i Sprawiedliwością, Andrzej Lepper został mianowany wicepremierem i ministrem rolnictwa i rozwoju wsi w rządzie Kazimierza Marcinkiewicza. 14 lipca 2006 objął tożsame stanowiska w rządzie Jarosława Kaczyńskiego. 21 września tego samego roku Jarosław Kaczyński zapowiedział jego dymisję, motywując to przedstawieniem nieuzgodnionej wcześniej, długiej listy żądań budżetowych (podwyżki dla służby zdrowia, nauczycieli, nauki, rent, emerytur, dopłaty do paliwa rolniczego, ubezpieczenia rolnicze, weterynarz w każdym powiecie) i nazywając takie zachowanie warcholstwem, na co Andrzej Lepper odparował stwierdzeniem o jego chamstwie[9]. 22 września prezydent Lech Kaczyński odwołał Andrzeja Leppera ze stanowisk rządowych. Jednak już 16 października 2006 ponownie mianował go na oba urzędy. 9 lipca 2007 po raz kolejny Andrzej Lepper został odwołany z tego stanowiska w związku ze śledztwem Centralnego Biura Antykorupcyjnego i zatrzymaniem m.in. Piotra Ryby[10]. Po wyborach 2007 [edytuj] W przedterminowych wyborach w 2007 Andrzej Lepper bez powodzenia ubiegał się o reelekcję (otrzymał 8459 głosów), lista Samoobrony RP nie przekroczyła wynoszącego 5% progu wyborczego. W 2008 bezskutecznie kandydował w wyborach uzupełniających do Senatu w okręgu krośnieńskim, uzyskując 3435 głosów (około 4,1% wszystkich oddanych) i zajmując 4. miejsce spośród 12 kandydatów. W listopadzie 2009 uzyskał status pokrzywdzonego w jednym ze śledztw dotyczących tzw. afery gruntowej[11]. W marcu 2010 został ogłoszony kandydatem Samoobrony RP w wyborach prezydenckich[12]. W maju tego samego roku Państwowa Komisja Wyborcza odmówiła jego rejestracji z uwagi na uprzednią karalność[13]. Kolejnego dnia (11 maja 2010) PKW uchyliła swoją decyzję, rejestrując tym samym Andrzeja Leppera jako kandydata w wyborach prezydenckich[14]. W pierwszej turze uzyskał 214 657 głosów (1,28%), zajmując 7. miejsce spośród 10 kandydatów[15]. 30 sierpnia 2010 prokurator Prokuratury Okręgowej w Warszawie przedstawił mu zarzuty składania fałszywych zeznań w postępowaniu prokuratorskim dotyczącym przecieku z "afery gruntowej". Andrzej Lepper nie przyznał się do dokonania zarzucanego mu czynu i odmówił złożenia wyjaśnień[16]. W październiku 2010 akt oskarżenia w tej sprawie został skierowany do Sądu Rejonowego w Koszalinie[17]. Odznaczenia i wyróżnienia [edytuj] Posiada trzy tytuły doktora honoris causa: Międzyregionalnej Akademii Zarządzania Personelem w Kijowie (z 2004 za osiągnięcia w zbliżaniu we wzajemnych kontaktach między narodami polskim i ukraińskim) oraz Ukraińskiej Akademii Technologicznej (z 2005 za działalność na rzecz zbliżenia polsko-ukraińskiego i wkład w rozwój socjalny polskiego społeczeństwa)[18]. Trzeci przyznany przez Moskiewską Państwową Akademię Precyzyjnej Techniki Chemicznej im. Michaiła Łomonosowa odebrał 12 lutego 2007[19]. W lutym 2007 został także honorowym profesorem Międzynarodowej Akademii Kadr w Kijowie. Po uzyskaniu tegoż tytułu Amerykańsko-Żydowska Liga przeciw Zniesławieniom oraz polskie stowarzyszenie "Nigdy Więcej" skrytykowały go za przyjęcie tego wyróżnienia, argumentując to rzekomym antysemickim charakterem uczelni[20][21][22]. W 2001 został w Nowym Jorku odznaczony przez Roberta Kennedy'ego Jr. Medalem im. Alberta Schweitzera przyznanym przez Instytut na rzecz Dobra Zwierząt[23]. W 2003 został mu przyznany tytuł "Człowieka Roku" pisma akademickiego "Forum Psychologiczne"[24]. W 2005 został honorowym członkiem ki Andrzej Zbigniew Lepper (ur. 13 czerwca 1954 w Stowięcinie) – polski polityk, lider i założyciel partii Samoobrona Rzeczpospolitej Polskiej. Poseł na Sejm IV i V kadencji (2001-2007), przez dwa miesiące Wicemarszałek Sejmu IV kadencji, Wicemarszałek Sejmu V kadencji od 26 października 2005 do 9 maja 2006. Poseł do Parlamentu Europejskiego od 1 maja 2004 do 19 lipca 2004. Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi i wicepremier w rządzie Kazimierza Marcinkiewicza a następnie w rządzie Jarosława Kaczyńskiego od 5 maja 2006 do 22 września, powołany ponownie 16 października 2006, zdymisjonowany 9 lipca 2007. Ukończył Państwowe Technikum Rolnicze w Sypniewie jako abiturient, nie przystąpił do egzaminu dojrzałości. Kariera zawodowa W latach 1974-1976 pełnił zasadniczą służbę wojskową. Zanim zajął się polityką pracował w Stacji Hodowli Roślin w Górzynie, zajmował kierownicze stanowiska w PGR w Rzechocinie i Państwowym Ośrodku Hodowli Zarodowej w Kusicach. Od 1977 do 1980 należał do PZPR. W 1991 r. założył i został Przewodniczącym Związku Zawodowego Rolnictwa Samoobrona, związanego początkowo głównie z rolnikami niespłacającymi zaciągniętych kredytów. W 1992 założyciel i Przewodniczący Partii Samoobrona RP. Funkcję tą pełni do dziś. W wyborach do Sejmu we wrześniu 1993 r. lista "Samoobrona – Leppera" uzyskała 2,78% głosów (3,35% głosów w 44 okręgach, gdzie zarejestrował listy). W wyborach w 1995 r. Andrzej Lepper kandydował na urząd Prezydenta RP, zdobywając 1,32%... Wykształcenie i praca zawodowa [edytuj] W 1974 ukończył Państwowe Technikum Rolnicze w Sypniewie jako abiturient, nie przystąpił do egzaminu maturalnego. W latach 1974–1976 pełnił zasadniczą służbę wojskową. Należał do Związku Młodzieży Wiejskiej. W latach 1976–1977 pracował w Stacji Hodowli Roślin w Górzynie i PGR w Rzechcinie. Od 1977 do 1980 był kierownikiem gospodarstwa w Kusicach, należącego do Państwowego Ośrodka Hodowli Zarodowej w Kusicach. Od 1980 prowadzi wraz z rodziną indywidualne gospodarstwo rolne w Zielnowie. Od lat 90. jego gospodarstwo oparte jest na eksperymentalnej hodowli zagranicznych zwierząt, m.in. strusi i bizonów. Działalność polityczna do 2001 [edytuj] Był członkiem ZSMP. Od 1978 do 1980 należał do PZPR. W 1991 założył Związek Zawodowy Rolnictwa Samoobrona i został jego przewodniczącym. W 1992 założył partię Samoobrona RP (początkowo istniejącą pod nazwą Przymierze Samoobrona), od początku nieprzerwanie zajmuje stanowisko jej przewodniczącego. Do 2006 był członkiem Krajowej Rady Izb Rolniczych. Jest też członkiem władz międzynarodowej federacji rolniczych związków zawodowych "COPA COGECA". W latach 90. współpracował m.in. z Januszem Bryczkowskim[2][3] i Leszkiem Bublem[4]. W wyborach do Sejmu w 1993 kierowana przez niego lista "Samoobrona-Leppera" uzyskała 2,78% głosów (3,35% głosów w 44 okręgach, w których zarejestrowała listy). W wyborach dwa lata później kandydował na urząd Prezydenta RP zdobywając 1,32% poparcia. W wyborach parlamentarnych w 1997 "Przymierze Samoobrona" uzyskało 0,08% głosów (posiadając listy w 16 okręgach), a sam Andrzej Lepper bez powodzenia ubiegał się o mandat senatora. Kandydując w wyborach prezydenckich w 2000 Andrzej Lepper otrzymał poparcie na poziomie 3,05%. W latach 1998–2001 był radnym sejmiku zachodniopomorskiego z listy Przymierza Społecznego. W 1999 został przewodniczącym międzyzwiązkowego komitetu protestacyjnego (ZZR "Samoobrona", Kółka Rolnicze, NSZZ "Solidarność" RI), który do 2001 prowadził akcje protestacyjne przeciwko rządowi Jerzego Buzka. Lata 2001–2005 [edytuj] W wyborach w 2001 uzyskał mandat poselski, otrzymawszy 44 814 głosów w okręgu koszalińskim. 19 października 2001 objął funkcję wicemarszałka Sejmu IV kadencji, jednak już 29 listopada tego samego roku został z niej odwołany. Stanął wówczas na czele Klubu Parlamentarnego Samoobrony RP. W kwietniu 2002 wszedł w skład Komisji do Spraw Kontroli Państwowej. Uczestniczył w jej pracach do stycznia 2005, przechodząc następnie do Komisji Odpowiedzialności Konstytucyjnej. W kwietniu 2003 został obserwatorem, a następnie przedstawicielem polskiej delegacji przy Parlamencie Europejskim. Po akcesji Polski do Unii Europejskiej, 1 maja 2004 przez niespełna trzy miesiące pełnił funkcję eurodeputowanego. Od stycznia 2005 do stycznia 2008 był też delegatem do Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy[5] i członkiem Komisji Praw Człowieka ZPRE. W Sejmie IV kadencji był wielokrotnie upominany za naruszanie zasad etyki poselskiej[6], m.in. z powodu pomówień pod adresem Aleksandra Kwaśniewskiego i Leszka Balcerowicza. Wraz z grupą innych parlamentarzystów swojej partii zablokował na dłuższy czas mównicę sejmową, utrudniając pracę tej izby[7]. W kwietniu 2005 ogłosił, że wystartuje w wyborach prezydenckich w tym samym roku. Poparcia udzieliły mu Samoobrona RP oraz powiązane z nią organizacje (Związek Zawodowy Rolnictwa Samoobrona, Ogólnopolska Młodzieżowa Organizacja Samoobrony Rzeczypospolitej Polskiej, Krajowe Stowarzyszenie Obrońców Polskiego Przemysłu Mięsnego), jak również kilka marginalnych partii lewicowych i narodowych, m.in. Stronnictwo Narodowe. Jego komitet wyborczy został zarejestrowany 8 sierpnia. Swój udział w wyborach zakończył w I turze, otrzymując 2 259 094 głosów (15,11%) i zajmując tym samym trzecie miejsce. Zaapelował do swoich wyborców o oddanie w II turze głosu na Lecha Kaczyńskiego. Lata 2005–2007 [edytuj] Do Sejmu V kadencji został wybrany ponownie z okręgu koszalińskiego liczbą 33 535 głosów. 26 października 2005 powołano go na stanowisko wicemarszałka Sejmu dzięki poparciu Prawa i Sprawiedliwości. Funkcję tę pełnił do 9 maja 2006. Wicepremier Andrzej Lepper na targach rolniczych w Kielcach w dniu 10 marca 2007 W lutym 2006 został wiceprzewodniczącym eurosceptycznego zrzeszenia partii EUDemocrats[8]. 5 maja 2006 po wejściu Samoobrony RP do koalicji rządowej z Prawem i Sprawiedliwością, Andrzej Lepper został mianowany wicepremierem i ministrem rolnictwa i rozwoju wsi w rządzie Kazimierza Marcinkiewicza. 14 lipca 2006 objął tożsame stanowiska w rządzie Jarosława Kaczyńskiego. 21 września tego samego roku Jarosław Kaczyński zapowiedział jego dymisję, motywując to przedstawieniem nieuzgodnionej wcześniej, długiej listy żądań budżetowych (podwyżki dla służby zdrowia, nauczycieli, nauki, rent, emerytur, dopłaty do paliwa rolniczego, ubezpieczenia rolnicze, weterynarz w każdym powiecie) i nazywając takie zachowanie warcholstwem, na co Andrzej Lepper odparował stwierdzeniem o jego chamstwie[9]. 22 września prezydent Lech Kaczyński odwołał Andrzeja Leppera ze stanowisk rządowych. Jednak już 16 października 2006 ponownie mianował go na oba urzędy. 9 lipca 2007 po raz kolejny Andrzej Lepper został odwołany z tego stanowiska w związku ze śledztwem Centralnego Biura Antykorupcyjnego i zatrzymaniem m.in. Piotra Ryby[10]. Po wyborach 2007 [edytuj] W przedterminowych wyborach w 2007 Andrzej Lepper bez powodzenia ubiegał się o reelekcję (otrzymał 8459 głosów), lista Samoobrony RP nie przekroczyła wynoszącego 5% progu wyborczego. W 2008 bezskutecznie kandydował w wyborach uzupełniających do Senatu w okręgu krośnieńskim, uzyskując 3435 głosów (około 4,1% wszystkich oddanych) i zajmując 4. miejsce spośród 12 kandydatów. W listopadzie 2009 uzyskał status pokrzywdzonego w jednym ze śledztw dotyczących tzw. afery gruntowej[11]. W marcu 2010 został ogłoszony kandydatem Samoobrony RP w wyborach prezydenckich[12]. W maju tego samego roku Państwowa Komisja Wyborcza odmówiła jego rejestracji z uwagi na uprzednią karalność[13]. Kolejnego dnia (11 maja 2010) PKW uchyliła swoją decyzję, rejestrując tym samym Andrzeja Leppera jako kandydata w wyborach prezydenckich[14]. W pierwszej turze uzyskał 214 657 głosów (1,28%), zajmując 7. miejsce spośród 10 kandydatów[15]. 30 sierpnia 2010 prokurator Prokuratury Okręgowej w Warszawie przedstawił mu zarzuty składania fałszywych zeznań w postępowaniu prokuratorskim dotyczącym przecieku z "afery gruntowej". Andrzej Lepper nie przyznał się do dokonania zarzucanego mu czynu i odmówił złożenia wyjaśnień[16]. W październiku 2010 akt oskarżenia w tej sprawie został skierowany do Sądu Rejonowego w Koszalinie[17]. Odznaczenia i wyróżnienia [edytuj] Posiada trzy tytuły doktora honoris causa: Międzyregionalnej Akademii Zarządzania Personelem w Kijowie (z 2004 za osiągnięcia w zbliżaniu we wzajemnych kontaktach między narodami polskim i ukraińskim) oraz Ukraińskiej Akademii Technologicznej (z 2005 za działalność na rzecz zbliżenia polsko-ukraińskiego i wkład w rozwój socjalny polskiego społeczeństwa)[18]. Trzeci przyznany przez Moskiewską Państwową Akademię Precyzyjnej Techniki Chemicznej im. Michaiła Łomonosowa odebrał 12 lutego 2007[19]. W lutym 2007 został także honorowym profesorem Międzynarodowej Akademii Kadr w Kijowie. Po uzyskaniu tegoż tytułu Amerykańsko-Żydowska Liga przeciw Zniesławieniom oraz polskie stowarzyszenie "Nigdy Więcej" skrytykowały go za przyjęcie tego wyróżnienia, argumentując to rzekomym antysemickim charakterem uczelni[20][21][22]. W 2001 został w Nowym Jorku odznaczony przez Roberta Kennedy'ego Jr. Medalem im. Alberta Schweitzera przyznanym przez Instytut na rzecz Dobra Zwierząt[23]. W 2003 został mu przyznany tytuł "Człowieka Roku" pisma akademickiego "Forum Psychologiczne"[24]. W 2005 został honorowym członkiem ki Andrzej Zbigniew Lepper (ur. 13 czerwca 1954 w Stowięcinie) – polski polityk, lider i założyciel partii Samoobrona Rzeczpospolitej Polskiej. Poseł na Sejm IV i V kadencji (2001-2007), przez dwa miesiące Wicemarszałek Sejmu IV kadencji, Wicemarszałek Sejmu V kadencji od 26 października 2005 do 9 maja 2006. Poseł do Parlamentu Europejskiego od 1 maja 2004 do 19 lipca 2004. Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi i wicepremier w rządzie Kazimierza Marcinkiewicza a następnie w rządzie Jarosława Kaczyńskiego od 5 maja 2006 do 22 września, powołany ponownie 16 października 2006, zdymisjonowany 9 lipca 2007. Ukończył Państwowe Technikum Rolnicze w Sypniewie jako abiturient, nie przystąpił do egzaminu dojrzałości. Kariera zawodowa W latach 1974-1976 pełnił zasadniczą służbę wojskową. Zanim zajął się polityką pracował w Stacji Hodowli Roślin w Górzynie, zajmował kierownicze stanowiska w PGR w Rzechocinie i Państwowym Ośrodku Hodowli Zarodowej w Kusicach. Od 1977 do 1980 należał do PZPR. W 1991 r. założył i został Przewodniczącym Związku Zawodowego Rolnictwa Samoobrona, związanego początkowo głównie z rolnikami niespłacającymi zaciągniętych kredytów. W 1992 założyciel i Przewodniczący Partii Samoobrona RP. Funkcję tą pełni do dziś. W wyborach do Sejmu we wrześniu 1993 r. lista "Samoobrona – Leppera" uzyskała 2,78% głosów (3,35% głosów w 44 okręgach, gdzie zarejestrował listy). W wyborach w 1995 r. Andrzej Lepper kandydował na urząd Prezydenta RP, zdobywając 1,32%... Wykształcenie i praca zawodowa [edytuj] W 1974 ukończył Państwowe Technikum Rolnicze w Sypniewie jako abiturient, nie przystąpił do egzaminu maturalnego. W latach 1974–1976 pełnił zasadniczą służbę wojskową. Należał do Związku Młodzieży Wiejskiej. W latach 1976–1977 pracował w Stacji Hodowli Roślin w Górzynie i PGR w Rzechcinie. Od 1977 do 1980 był kierownikiem gospodarstwa w Kusicach, należącego do Państwowego Ośrodka Hodowli Zarodowej w Kusicach. Od 1980 prowadzi wraz z rodziną indywidualne gospodarstwo rolne w Zielnowie. Od lat 90. jego gospodarstwo oparte jest na eksperymentalnej hodowli zagranicznych zwierząt, m.in. strusi i bizonów. Działalność polityczna do 2001 [edytuj] Był członkiem ZSMP. Od 1978 do 1980 należał do PZPR. W 1991 założył Związek Zawodowy Rolnictwa Samoobrona i został jego przewodniczącym. W 1992 założył partię Samoobrona RP (początkowo istniejącą pod nazwą Przymierze Samoobrona), od początku nieprzerwanie zajmuje stanowisko jej przewodniczącego. Do 2006 był członkiem Krajowej Rady Izb Rolniczych. Jest też członkiem władz międzynarodowej federacji rolniczych związków zawodowych "COPA COGECA". W latach 90. współpracował m.in. z Januszem Bryczkowskim[2][3] i Leszkiem Bublem[4]. W wyborach do Sejmu w 1993 kierowana przez niego lista "Samoobrona-Leppera" uzyskała 2,78% głosów (3,35% głosów w 44 okręgach, w których zarejestrowała listy). W wyborach dwa lata później kandydował na urząd Prezydenta RP zdobywając 1,32% poparcia. W wyborach parlamentarnych w 1997 "Przymierze Samoobrona" uzyskało 0,08% głosów (posiadając listy w 16 okręgach), a sam Andrzej Lepper bez powodzenia ubiegał się o mandat senatora. Kandydując w wyborach prezydenckich w 2000 Andrzej Lepper otrzymał poparcie na poziomie 3,05%. W latach 1998–2001 był radnym sejmiku zachodniopomorskiego z listy Przymierza Społecznego. W 1999 został przewodniczącym międzyzwiązkowego komitetu protestacyjnego (ZZR "Samoobrona", Kółka Rolnicze, NSZZ "Solidarność" RI), który do 2001 prowadził akcje protestacyjne przeciwko rządowi Jerzego Buzka. Lata 2001–2005 [edytuj] W wyborach w 2001 uzyskał mandat poselski, otrzymawszy 44 814 głosów w okręgu koszalińskim. 19 października 2001 objął funkcję wicemarszałka Sejmu IV kadencji, jednak już 29 listopada tego samego roku został z niej odwołany. Stanął wówczas na czele Klubu Parlamentarnego Samoobrony RP. W kwietniu 2002 wszedł w skład Komisji do Spraw Kontroli Państwowej. Uczestniczył w jej pracach do stycznia 2005, przechodząc następnie do Komisji Odpowiedzialności Konstytucyjnej. W kwietniu 2003 został obserwatorem, a następnie przedstawicielem polskiej delegacji przy Parlamencie Europejskim. Po akcesji Polski do Unii Europejskiej, 1 maja 2004 przez niespełna trzy miesiące pełnił funkcję eurodeputowanego. Od stycznia 2005 do stycznia 2008 był też delegatem do Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy[5] i członkiem Komisji Praw Człowieka ZPRE. W Sejmie IV kadencji był wielokrotnie upominany za naruszanie zasad etyki poselskiej[6], m.in. z powodu pomówień pod adresem Aleksandra Kwaśniewskiego i Leszka Balcerowicza. Wraz z grupą innych parlamentarzystów swojej partii zablokował na dłuższy czas mównicę sejmową, utrudniając pracę tej izby[7]. W kwietniu 2005 ogłosił, że wystartuje w wyborach prezydenckich w tym samym roku. Poparcia udzieliły mu Samoobrona RP oraz powiązane z nią organizacje (Związek Zawodowy Rolnictwa Samoobrona, Ogólnopolska Młodzieżowa Organizacja Samoobrony Rzeczypospolitej Polskiej, Krajowe Stowarzyszenie Obrońców Polskiego Przemysłu Mięsnego), jak również kilka marginalnych partii lewicowych i narodowych, m.in. Stronnictwo Narodowe. Jego komitet wyborczy został zarejestrowany 8 sierpnia. Swój udział w wyborach zakończył w I turze, otrzymując 2 259 094 głosów (15,11%) i zajmując tym samym trzecie miej