Gdy my jesteśmy- nie ma śmierci. Gdy jest śmierć- nie ma nas.

Co jest gorsze- wieczna wieczność po wsze wieczne czasy i bezmiar czasu, czy nieistnienie, niebyt, brak świadomości i rozkładanie się w trumnie a nasza dusza nigdzie nie wędruje?

ile mam czasu na odpowiedz ?

To drugie. Byliśmy martwi przed narodzinami i było spoko!

tez mam poodbny etap w zyciu i nie znam odp

serio tak uważasz? a gdyby po śmierci miał być wieczny byt z osobami które się kocha, zna, robi się co się chce i jest ciekawie w Niebie? też byś nie wolała?

a ja znam odpowiedfz. dusza wedruje, nie umiera, nie martw sie....nie moge nic wiecej powiedziec ale mozesz byc pewien moich slow.

Nie ma czegoś takiego jak dobr inny świat. Myślę, żę jest po prostu nic i tyle. Ewentualnie wędrówka dusz, ale to też trochę jak science fiction brzmi.

skąd to wiesz na pewno że wędruje? ja wiem dlaczego przed urodzeniem nic nie ma- bo nasza dusza i ciało kształtują się przez całe życie, nie da się zrobić coś z niczego, nawet Bóg tego nie zrobił.

ale to co po śmierci to coś innego ja bym bardzo chciała żyć wiecznie z ukochanymi osobami i rodziną i się niczym nie przejmować

Niebo czy życie po śmierci...to brzmi dla mnie tak abstrakcyjnie. nie wiem czy to jest możliwe. świat jest zbyt realny żeby mieć pewność, czy w ogóle podejrzenia że po nim jest coś mnie realnego

Po pierwsze, nie napisałam, że na pewno wędruje ;) Po drugie, jakoś nie wierze w te wszystkie cyrki z rajem, wieczną szczęśliwością i takimi tam.... Chociaż tak na dobrą sprawę nikt nie wie jak tam jest i co jest po śmierci bo nikt tam nie był i nie wrócił. Temat rzeka.

Nadal obstaje przy tym, że po śmierci jest takie samo nic jak przed narodzinami :)

każdy by chciał by było coś fajnego, ale prawda jest okrutna

byt, albo niebyt- oto jest pytanie (celowo przekształciłam)

ale np JPII był tak wierzący i ufający Górze, że aż trudno było myśleć, że tam czegoś nie ma

skąd to wiesz na pewno że wędruje? hmm no wlasnie raczej staram sie unikac tych tematow bo ludzie roznie reaguja, ale po prostu to wiem. mam na to dowod. bardzo bliska mi osoba widzi dusze-wioem jak to brzmi jakbym byla nawiedzona. ale tak jest. sam byl atesita sceptykiem do potegi do dnia kiedy mial wypadek. jedna noga byl na tamtym swiecie. po tym zdarzeniu zaczely sie z nim dziec dziwne rzeczy. ibardzo czesto widzi osoby zmarle..., ale nie komuniikuje sie z nimi po prostu je widzi. potrafi z dokladnoscia do kazdego szczegolu opisac wyglad kogos kogo w zyciu nie widzial a osoba siedxaca obok ktora znala zmarlego wszystko potwierdxa. oj i ogolnie duzo moglabym jeszzce o nim opowiadac. ale nie chce mi sie bo wiem ze nie wiele osob miwierzy. cos takiego trzeba po prostu przezyc zobaczyc samemu. dodam ze ja tez kiedys bylam sceptyczna. ale dzieki niemu zaczelam sie interesowac tym tematem i poznalam ludzi ktorzy sie komunikuja z duchami noi ale niewazne, temat rzeka. kazdy musi po rpostu sam doswiadczyc pewnych rzeczy zeby uwierzyc

Co jest gorsze- wieczna wieczność po wsze wieczne czasy i bezmiar czasu, czy nieistnienie, niebyt, brak świadomości i rozkładanie się w trumnie a nasza dusza nigdzie nie wędruje? -------------------troche sprzeczne z logika - szczególnie jeśli chodzi o drugą część :) jeśli zakładasz istnienie duszy musisz zakładać ,zę jest ona nieśmiertelna a tym samym " gdzieś " idzie :) a jeśli gdiześ idzie - to już jest tylko kwestia pytania - gdize ?:)

a mój organizm to juz chyba wszystko przyjmie.... i co ....pizdu to warte

kurcze no mam nadzieje ze wytrzymam....phi....