Dlaczego tak wiele samotności?

Zastanawiam się, czy tylko ja doświadczam tego, że kierując się wyższymi wartościami trudno jest spotkać osobę, z którą można prawdziwie Być...? Może mi się tylko tak wydaje, ale obserwuje, że coraz częściej zatracamy samych siebie, a zarazem wrażliwość na te delikatne a zarazem najgłębsze płaszczyzny przenikania się dwóch osób... Czy nie jest błędem samych kobiet, że niejednokrotnie wiążą się z facetami, którzy dostrzegają tylko powierzchowność... i z czasem okazuje się, że nic ich nie łączy... Znam niestety wiele kobiet, które szukały miłości, całkowicie oddały się temu, co wydawało im się być miłością, a pozostały wykorzystane, poranione, osamotnione... Czy któraś z Was w ogóle sprzeciwia się określeniu „mieć kobietę...? Myślę, że tak naprawdę nie chodzi o to, aby kogoś mieć, lecz, aby z kimś Być we wzajemnym oddaniu, szacunku, wierności, miłości... Może jest tak, dlatego że media bardziej gloryfikują wszelakich „maczo (czytaj brutali, egoistów, uwodzicieli) niż mężczyzn, którzy pragną okazywać kobiecie uwielbienie, szacunek, podziw... Na szczęście bywają wyjątki, czego przykładem jest strona: www.kobiet.org którą polecam ku pokrzepieniu Kobiecych Serc:)