Odmiana nazwiska Kusa

Witam! Bylam ostatnio u Dr W. Kusa i nie wiem jak sie to nazwisko odmienia. Mowi się: "bylam u Pani Kusy czy Kusej? Bo juz sama nie wiem...ZOstalabym przy tej pierwszej wersji ale nie jestem pewna:) Pomozcie;P

Ona wcześniej miała nazwisko Kutas, ale sobie zmieniła.

nie odmieniasz..bylam u Pani Kusa i juz...mojego nazwiska tez sie nie odmienia a nie wszyscy o tym wiedza i czasami mam polew :)

jak nie jesteś pewna odmiany nazwiska to wcale nie odmieniaj, niektóre nazwiska są nieodmienne

to nazwisko sie nie odmienia ale jak ktos sie nie zna to mozesz uzyc formy doktor kusej ale nazwisko jest nie odmienne

Kusa odmienia się jak Łysa -a więc byłam u dr Kusej ,Łysej ,

w necie jest napisane ze to odmienne nazwisko....

Jej mąż ma nazwisko Kuśka.

a jak powiesz rozmawialam z Pania- Kusowa ?...bzdura- wiele nazwisk jest nieodmiennych a w necie pisza wiele rzeczy- waz to na logike :)

moze i tak:) DZIEKI:)

Nazwisko Kusa jest nieodmienne. Bardzo często ludzie popełniają ten błąd i je odmieniają. Jest to niepoprawne.

Byłam u pani Kusej. Jak: Zimna / Zimnej. Nazwiska w języku polskim należy odmieniać. Bez względu na to co sobie sądzą na ten temat lemingi

Kusej - nie ma z tym problemu :) Co do odmian nazwisk, to według zasad poprawnej polszczyzny każde nazwisko, które tylko można odmienić, powinno się odmieniać. Również te obce. Coś na temat dla ciekawych :) http://www.nto.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20100829/REPORTAZ/860225492 Teraz jest moda na nieodmienianie, ale prowadzi to do szeregu pomyłek.

Jak to jest nieodmienne? (jak "Farna"? ) :O Chyba tylko według nowej sądowo-urzędniczej mody nieodmieniania jakichkolwiek nazwisk w pismach.

@Ines73 - Kusowa, to żona pana Kusa, więc w pewnym stopniu masz rację ;)

Farna też da się odmienić: "Nie znam pani Farny" "Czytałam artykuł o Farnie", Piłam kawę z Farną... Jak widać brak odmiany w codziennym życiu zaczyna być powodem zapętlenia i dziwnych wątpliwości. Na studiach bardzo przykładali uwagę do poprawnej odmiany nazwisk, w tym - jak pisałam wyżej - także obcych.

Oczywiście, że się da. Ale ludzie idą na łatwiznę i się uwsteczniają. I potem są w stanie pojąć, jak brzmi nazwisko w mianowniku tylko wtedy, gdy jest ono podane w mianowniku. Stąd ten brak odmiany

To niestety wpływ mediów i prania mózgownic komu tylko się da... Na moje oko proces nieodwracalny

Odmienianie nazwisk i imion w języku polskim. Odmiana nazwisk Nazwiska polskie, a także obce, które można podporządkować polskim wzorcom deklinacyjnym, odmieniają się. Wybór odpowiedniego wzorca odmiany zależy głównie od: płci właściciela, jego narodowości, zakończenia nazwiska (może chodzić albo o zakończenie fonetycznej formy nazwiska, albo o zakończenie tematu). Nazwiska polskie zakończone na: -ski (-ska), -cki (-cka),-dzki (-dzka) mają odmianę przymiotnikową, np. Kowalski, Kowalska, Kowalskiego, Kowalskiej, Kowalskim, Kowalską. Również przymiotnikową odmianę mają nazwiska męskie obcego pochodzenia zakończone na -y, -i, takie jak: Batory, Rakoczy, Modigliani, np. Batorego, Batoremu, Batorym. Jedynie w mianowniku liczby mnogiej przyjmują one rzeczownikową końcówkę -owie (Batorowie). Nazwiska męskie zakończone na -e, takie jak: Lange, Linde,odmieniają się w liczbie pojedynczej według deklinacji przymiotnikowej, lecz w narzędniku i miejscowniku mają końcówkę -em, np. Langego, Langemu, Langego, Langem. W liczbie mnogiej nazwiska takie odmieniają się według wzoru odmiany męskich rzeczowników osobowych, np. Langowie, Langów, Langom, Langów. Podobnie odmieniają się nazwiska obce zakończone w wymowie na -e, lecz pisane przez -, -e, -ai, -ais, np. Merime (czyt. merime), Merimego; Rebelais (czyt. rebele), Rebalais'go. Po nie wymawianej literze spółgłoskowej -s stawiamy apostrof. W liczbie mnogiej pozostają w zasadzie nieodmienne. Nazwiska męskie polskie i obce zakończone na -a odmieniają się w liczbie pojedynczej według deklinacji żeńskiej, np. Kapusta, Kapusty, Kapuście; Gambetta, Gambetty, Gambetcie; Zola, Zoli, Zoli. W liczbie mnogiej natomiast odmieniają się według deklinacji męskiej, np. Kapustowie, Kapustów. Nazwiska polskie i inne słowiańskie zakończone na -o odmieniają się tak samo jak nazwiska zakończone na -a, np. Kościuszko, Kościuszki, Kościuszce, Kościuszkowie; Szewczenko,Szewczenki, Szewczence,Szewczenkowie.Natomiast niesłowiańskie nazwiska zakończone na -o odmieniają się według wzoru deklinacji męskiej, np. Picasso, Picassa, Picassowi. Nazwiska męskie polskie i obce zakończone na spółgłoskę odmieniają się jak rzeczowniki pospolite o tym samym zakończeniu, np. Nowak, Nowaka,Nowakowi; Schiller, Schillera,Schillerowi. Nazwiska typu Marzec, Kwiecień, Malec, Dudek, podobnie jak rzeczowniki pospolite o tym samym brzmieniu, mają w przypadkach zależnych obu liczb oraz w mianowniku liczby mnogiej temat oboczny bez e, np. Kwiecień, Kwietnia, Kwietniowi, Kwietniowie. Nie odmienia się nazwisk obcych, które ze względu na ich formę nie dadzą się dopasować do polskich wzorców deklinacyjnych, np. Hugo (czyt. igo, akcent na ostatniej sylabie), Dubois (czyt. dibua), Nehri, Dimitrescu. Nazwiska żeńskie odmieniają się według deklinacji przymiotnikowej lub rzeczownikowej albo też pozostają nieodmienne. Według deklinacji rzeczownikowej odmieniają się nazwiska zakończone na -ska, -cka, -dzka, -owa, np. Kowalska, Kowalskiej; Bogucka, Boguckiej; Walczakowa, Walczakowej. Według deklinacji rzeczownikowej odmieniają się nazwiska żon zakończone na -ina oraz córek zakończone na -ówna, -anka, np. Zarębina, Zarębiny, Zarębinie; Mazurówna, Mazurówny, Mazurównie; Skarżanka, Skarżanki, Skarżance. Inne nazwiska kobiet nie odmieniają się, np. Nowak, Dydek, Linde, Siodło, chyba że występują w formach z zakończeniami -owa, -ina, -ówna, -anka. Uwaga! Istnieje nieliczna grupa nazwisk obcych, które mają zarówno pisownię oryginalną, jak i spolszczoną, np. Shakespeare - Szekspir, Washington - Waszyngton, Voltaire - Wolter, Molire - Molier, Rousseau - Russo, Balzac - Balzak, Chopin - Szopen, Montesquieu - Monteskiusz, Descartes - Kartezjusz (w dwu ostatnich przypadkach spolszczono łacińską formę nazwisk).

Anita H.powinno byc : byłam u dr Kusy

Anita Hauzner: "Nazwiska męskie polskie i obce zakończone na -a odmieniają się w liczbie pojedynczej według deklinacji żeńskiej, np. Kapusta, Kapusty, Kapuście; Gambetta, Gambetty, Gambetcie; Zola, Zoli, Zoli. W liczbie mnogiej natomiast odmieniają się według deklinacji męskiej, np. Kapustowie, Kapustów"

ale to nazwisko odprzymiotnikowe, więc kusej

"Nazwiska żeńskie odmieniają się według deklinacji przymiotnikowej (...)" Podobnie jak nazwiska Mądra, Miła, Wysoka, Drobna, Zimna itp. odmiana jak w przymiotnikach.