Czy to jest problem, czy taka moja specyfika?

Mam 24 lata i nigdy nie chciałam być z mężczyzną. Chcę żeby mnie lubili, szanowali, śmiali ze mną, zależy mi na ich akceptacji, ale nigdy nie spotkałam kogoś takiego z kim chciałabym stworzyć związek. Pod tym względem jestem absolutnie zimna. Gdy jakiś facet próbuje mnie podrywać mam kamienną twarz, nie rozmawiam z innymi kobietami o facetach, nie wyszukuję w tłumie 'ciach' (Łomatko jak ja nie znoszę tego słowa!) Fascynuje mnie męski intelekt, lubie patrzeć mężczyznom w oczy, obserować, rozmawiać z nimi, ale nie chcę fizycznej bliskości. Lesbijką nie jestem. Zadziwia mnie fakt, że tak wielu meżczyzn okazuje m izainteresowanie podczas gdy ja jestem zainteresowana tylko ich intelektem, nie wysyłam żadnych ' flirtujacych' sygnałów. Dziwne to wszystko. Coracz częściej myślę, że jestem aseksualna. Czy mam się martwić, czy zaakceptować stan rzeczy?

uwierz mi - nie jestes. ja przez 23 lata tak miałam, 2 miesiace temu zaczęłam sie z kim spotykac i teraz jestem na maxa zakochana, totalnie sie zmnieniłam. juz nie wyobrazam sobie zycia bez niego, chce z nim byc cały czas, całowac, przytulac. jezeli trafisz na odpowiedniego to wszystko minie wierz.

Ta wyżej ma racje, nic na siłe ty poprostu nie gotowa jeszcze jesteś i fizyczność ich to nie jest to co cię pociąga ale do czasu ...

Ta wyżej ma racje, nic na siłe ty poprostu nie gotowa jeszcze jesteś i fizyczność ich to nie jest to co cię pociąga ale do czasu ...

Nie ma czym się martwić. A akceptować trzeba siebie w każdym calu, nieważne jakim się jest. Tak jak dziewczyny pisały być może po prostu seksualność rozbudzić w Tobie musi odpowiedni dla Ciebie facet i tyle.