on niszczy mnie psychicznie

jesteśmy razem dwa lata... dwa miesiące temu sie zareczyliśmy... wczoraj oddałam mu pierścionek:( chodzi o to ze nie wytrzymuje psychicznie... a jest coraz gorzej... dwa dni dobrze dwa dni źle... psycha siada... potrafi powiedziec do mnie ze ne chce mnie widziec wtedy gdy jest zajęty... w kłótni wypowiada mi straszne rzeczy... wyzywa od nienormalnych, popierdolonych, itd... nie toleruje tego... gdzie tu jest szacunek??? ok kłócimy sie ale ja sie do niego tak nie zwracam

Wiem co czujesz, mam to samo, jesteśmy razem ponad 3 lata, w 3 rocznice sie zareczylismy, ale ja nie chce takiego zycia, wczoraj po tym co usłyszałam powiedzialam dosc, ze nie chce z nim byc i ze odchodze ale czy wytrwam w tym, nie mam nikogo, na kim moge polegac, nie wiem jak sobie poradze ale wiem ze tak powinnam zrobic i ze jak sie wyzwole to bede szczesliwa, ale dluga droga przede mna...

Bardzo dobrze zrobiłaś,teraz tak cię wyzywa to możesz wyobrazić sobie co będzie po ślubie, i nie wierz mu że już tak więcej nie będzie bo to NIEMOŻLIWE uwierz mi. On ma to we krwi.

wiesz od pol roku mieszkamy razem i niektore sytuacje sa nie do zniesienia... np teraz wyszedl bez slowa .... ogolnie przewazaja dobre chwile aczkolwiek tych zlych jest bardzo duzo i to mnie strasznie meczy ... a jestem slaba i płacz... tak wiem ze nie powinien widziec ze ciagle placze ale mieczak jestem i juz... a moje łzy go nie ruszają już wcale... a czemunadal jestesmy razem?? hmm.. bo ja wiem... kocham go to fakt... on mnie też ale zapomnial co to szacunek... potreafi mi nawet zwracac uwage przy obcych

no tak ale oddałam mu ten pierścionek a z jego strony zadnej reakcji... tylko zapytal czy to przemyslalam... i tyle

Nie zmienisz go. Tylko on sam może, gdyby chcial Cie szanować to albo sam by się ugryzl w jęzor zanim coś powie, albo udal ze swoim problemem tam gdzie trzeba. Widocznie uważa, że nie jesteś tego warta. I uwierz mi to nie są slowa które mają świadczyć o tym, że on Cię nie kocha, że wykorzystuje itd ale z tego co widzę nawet nie wie co to milość. Nikt Ci tu nie napisze zrób to to i to i będzie jak w bajce, bo życie nią nie jest niestety. Musisz sama zadecydować czy chcesz z kimś takim żyć czy nie, bo na pewno sto razy już mu powtarzalaś jak bardzo Cie to boli, widzial Twoje lzy a on i tak nic nie zmienil. Przykre ale prawdziwe.

Może on jest DDA?

Mysia najgorsze jest to ze wiem ze masz racje ... ale boje sie byc sama ... bez niego... ale z drugiej strony on mnie tyranizuje ... naprawdę nie wiem co mam robic:(

właśnie nie,,,, rodziców ma spoko... nawet bardzo spoko... są po 50 a promienieją miłością do siebie, kulturalni, weseli, bardzo ich lubię .. chciałąbym zeby moj zwiazek kiedys tak wygladał,,, tylko nie wiem czy to mozliwe z ich synem... a swojego tatę uważa za najlepszego... ajmądrzejszego... jesli chodzi o mamę to owszem kocha ją ale wielokrotnie wyraża się na jej temat że ona nie wie, ona nie umie, nie gotuje tak, tata bardziej kumaty, itd. nie lubie jak tak mowi.. bo mimo ze mamuska nie jest wyksztalcona to jest swietna kobietka

wlaśnie zadzwonił i pyta ile czasu potrzebuję zeby sie ubrać i wyjść na spacer? powiedzialam ze nie idę ... a on tylko "a dobra"

Jeśli on nie traktuje z szacunkiem swojej matki to i Ciebie nie będzie. Wygląda na to że wstydzi się, że matka nie jest wykształcona? Coś z nim jednak nie jest w porządku.