Inni poszli do przodu a ja stoje w miejscu.....

Rozmawiam z znajomymi...jedni w moim wieku juz koncza studia inni siedza w mundurówce od paru lat opowiadaja swietne histroie a ja????? ja nie ma co powiedziec pracuje raz tu raz tam....przerwałem studia..... nie wiem co zrobic z soba a zycie ucieka...

A czy jest coś co wiesz że chciałbyś robić? A może wznów studia?

kiedys mialem sprecyzowane ide do wojska..... jednak nacisk rodzinny na filologie.... poszedlem i zrezygnowalem od tamtego momentu zycie to porazka bylem zalamany jednak wyszedlem z tego teraz chcialbym cos robic ale stracilem wizje mojego zycia.... patrzac na rozne opcje studia itp widze ze kiedy bede konczyl je bede stary a inni w moim wieku beda pare lat doswiadczenia mieli za pasem... nawet nie wiem co wybrac za studia

A z wojskiem co się stało? Zawsze jeszcze możesz wszystko zacząć, wystarczy się zastanowić ,jesteś młody! Trochę otuchy i optymizmu. Wojsko to moim zdaniem świetna opcja dla osób z zamiłowaniem do tego :)

A ile masz lat, że mówisz że będziesz stary idąc na studia...? Ja spaprałam sobie 2 lata życia szkolnego, i przez to też później idę na studia... bardzo tego żałuję, ale ktoś mi kiedyś powiedział że nie należy żałować doświadczeń, bo one czynią nas tym kim jesteśmy...

szkole oficerska

czy warto teraz sie pchac gdy zlikwidowano ulatwienia emerytalne??? niesadze... a siedzenie w wojsku całe zycie tez bez sensu 15 lat wojska a potem praca jako spec od bezpieczenstwa firm prywatnych to fajna opcja jednak juz za pozno... teraz nabor jest za rok a kolejnego roku nie strace

Oj na tym to już się nie znam. A kiedy właściwie są nabory? I trzeba najpierw odbyć szkolenie jakieś ,prawda?

słońce no pewnie że tak, fajnie piszesz. też mam taki poślizg w życiu ale nie ma co się stresować, gdzie tak pędzić, dokąd? autorze fajna jest jeszcze szkola morska

25 lat na szkole oficerska ok ale nie mam matmy na maturze... co najwyzej na podoficerska mógłbym ale to tez za rok bo nabor byl w marcu tego roku..... teraz rok kolejny marnowac???? jestem zbyt stary.... przez glupote pracowale a tu to tam a o powaznej pracy nie myslalem.

Ja rozumiem z jednej strony skąd pośpiech i pewne zniesmaczenie- kiedy wszyscy rówieśnicy już coś w życiu mają, idą równo, a Ty jesteś w tyle... to smutne. Ale taka rzeczywistość, takie życie i nie ma się co poddawać, bo ważne że jest się młodym i zdrowym. Też nie ma co sobie wymyślać problemów, bo to tak na prawdę nie problem- porównajcie sobie do tego wszystkiego co się teraz dzieje na świecie... choroby, wojny, śmierci... itd, itd... my tak na prawdę nie mamy na co narzekać.

mam w głowie opcje studia geologia- spec. wiertnictwo badz inz środowiska- geotechnika tylko nie wiem czy na pólnocy polski geolog bedzie mial prace.... nie wiadomo co z gazem lupkowym... a na poludnie wyprowadzac sie nie chcfe za bardzo lubie plaze:) to taka wolnosc

o matko..myslalam ze pisze to jakis 40stoparolatek...,chlopaku!!! bez paniki, mowi ci to duzo starsza kolezanka za pare lat bedziesz sie ztego smial . zycie z perspekltywy czasu wydaje sie takie smieszne...jak w kabarecie. ale no nic zobaczysz pozniej. wspomnisz moje slowa

Fakt niby moje problemy przy życiu / wegetacji biednych ludzi na świecie to nic... jednak gdy teraz nie podejem decyzji i nie ułoże sobie życia... może ono wyglądać jak ich życie...na ulicy bez pracy domu i dowodu osobistego...

Dzięki za miłe słowa:) Powiem Tobie, życie już w dzieciństwie dało mi takiego kopa bym szybko dorósł.... dorosłem do tego że życie to chwila która mija szybko za szybko by uchwycić ją.... dlatego był bunt przeciuw temu... i tak to się kończy brakiem planów życiowych... zazdroszczę i cieszę się z tych którzy mają jasno określone plany ścieżkę życiowa...bo tak łatwiej iść w starość... tak myślę sobie że wojsko jest ok bo mam jasną klarowną drogę w życiu.... to stabilizuje uczucia i upewnia człowieka w dążęniu czego brakowało mi w młodości..

chlopcze alez to jest roznica miedzy wybieraniem kierunku ktorym chcesz podazac w zyciu a wysuwaniem twierdzena ze stoisz w miejscu. stalbys w miejscu gdybys zarzucil kotwice mowiac dupa, nic nie bede robic jestem zmeczony, bedzie co bedzie. a ty dzialasz, zastanawiasz sie ci chcesz robic widzisz punkt widzenia zalezsy od punktu siedzenia jak to mowia. moj znajomy w weiku 30 lat nadal studiowal, a dzis 10 lat pozniej jestm milionerem...i co>?? wszyscy go skreslalai mowiac ale looser, tyle czasu studiowac wstyd. a dzis klkaniaja mu sie nisko.

poszukiwanie studiów może i dobry początek ale dla mnie zaczecie nowej sciezki zyciowej zacznie sie gdy zalicze 1 semestr wowczas zdam sobie sprawe z realiow ktore teraz nie docieraja do mnie zbyt ze wzgledu na dotychczasowe postepowanie.... jestem przegrancem z wlasnego wyboru chce to skonczyc ale nie wiem co wybrac jaka sciezke by nie czuc sie jak teraz wypalonym

kochanie, ja studiowałam siedem lat, taka zdolniacha ze mnie.:D ty masz DOPIERO 25 lat.

25 teraz gdybym rozpoczal studia teraz i konczyl inż. mam 29 lat...magisterka 31.... wow ale osiagnieice zyciowe o 6 lat opozniony w rozwoju...

jak będziesz miał 35 czy 40 nikt nie będzie pytał nawet o to kiedy skończyłeś studia. a śmiem spostrzec, że na trzydziestce życie się nie kończy... ...i tu rzucam złowrogie spojrzenie.

to nie wiem czy pchac sie do wojska/strazy/policji czy na studia inż...

ale chyba robiłeś cos przez te 25 lat? a w szczególnosci przez ostatie 6? Mam tyle co ty i niby studia za sobą, ale nie pracuje i nie zamierzam w zawodzie więc mam 5 lat "w plecy".

tak pracowałem ale to nie ambitne prace które przerywałem i zmieniałem... one nic nie wniosły do mojego życia jak pieniadze drobne na zycie i uciechy;p

boże jedyny oundergrounf nie biadol XD jedni 'rodzą się' z planem życiowym, inni poszukują latami, a 25 lat TO NIE WYROK człowieku, dopiero początek drogi. wydaje mi się, że masz cygańską naturę, a poza tym brak Ci wytrwałości i samodyscypliny. tu policjant, tam wojskowy, niedoszły filolog, być może przyszły geolog - takiego rozrzutu dawno nie widziałam.czy Ty w ogóle masz jakąkolwiek wizję samego siebie?bo może jesteś właśnie typem, któremu praca dorywcza i drobne uciechy w zupełności wystarczają, tylko boisz się oceny ze strony środowiska i dlatego szukasz niewiadomo czego na siłę.