zazdrość rujnuje moje życie...

Rok temu poznalam cudownego faceta, kocham go i wiem,że z wzajemnością, za miesiąc mamy ślub, wszystko jest jak w bajce ale... zazdrość mojego mężczyzny rujnuje moje życie...nigdy nie wiem kiedy wybuchnie, a kiedy to się dzieje, to on zamyka się w sobie, przestaje się odzywać tak jak dziś- całą niedzielę...wystarczy byle głupstwo np dziś kolega z pracy zadzwonił,że zmienił mi się grafik- powiedziałam mu, dzięki- będę ci zobowiązana. On odpowiedział: jak zobowiązana? wiem,że dla żartu, to taki typ. Ale mojemu facetpowi to wystarczyło- od razu wybuchnął co mnie z nim łączy, czemu on tak do mnie mówi itd... Wiem,że on mnie kocha, ale ta jego zazdrość zatruwa moje życie...do tego stopnia,że boję się żeby nie odezwać się w taki sposób który by się jemu nie spodobał. Rozmawiam z nim, tłumaczę mu, ale to nie wystarcza. Jak walczyć z taką zazdrością??

Zobaczysz za kilka lat. Miałam kiedyś partnera,który odprowadzał mnie doslownie wszędzie i jeszcze wpadał na kontrolę znienacka po kilka razy dziennie. Psychicznie chory typ był. wmawiał mi,że śpię z każdym kogo napotkam, jak byłam u swojej mamy-to dzwonil co pół godziny na kontrolę czy czasem nie uciekłam od mamy i nie bzykam się z kimś. Jezu jaki głupi dziad chory był to szok. Unikam takich jak ognia. Później dotarłam do źródła jego chorobliwej zazdrości i się okazalo,ze mial przede mną kilkadziesiat kobiet i sie bał, ze ja bede taka jak on.

chyba ma niska samoocene....i mysli pewnie ze kazdy jest lepszy od niego i go zostawisz...trudna sprawa...moze psycholog mu pomoze..ty raczej nie dasz rady

ciapelek- podświadomie wiem,że masz rację...wiem, jak to może się skończyć, ale mimo wszystko szukam sposobu by złagodzic tą jego zazdrość,bo na nikim nigdy tak mi nie zależało i wiem,że to człowiem o złotym sercu... tylko boję się tych chwil, kiedy wybucha i zamyka się w sobie, widze jak to przeżywa, jak od razu milion myśli kłębi się w jego głowie, jak się bije z myślami...ale najbardziej wkurza mnie to,że mi nie wierzy... Nie byłam święta w życiu nigdy, ale z nim jed=st zupełnie inaczej- nigdy wobec nikogo nie bylam tak w porządku jak wobec niego... miałyście podobne sytuacje?

8- też mi to ktoś kiedyś powiedział...zresztą on sam jak się kiedyś natrąbił porządnie, to wyznał,ze nie wie za co ma tyle szczęścia i boi się,że to straci...wiecie- gdyby on był jakiś agresywny to łatwiej by było podjąć decyzję jak to zwalczyć- ale on po prostu zamyka się w sobie co jeszcze bardziej mnie dobija. Z jednej strony jest mi bardzo przykro, bo mi nie potrafi zaufać w 100%, z drugiej strony martwię się o niego. Poza tym jak facetowi powiedzieć,że ma się leczyć? eh..

Nie daj Boże żebym się spóźniła minutę do domu, bo juz była draka. W każdym upatrywał mojego kochanka, zobaczysz co będzie jak przyjdą dzieci. Uciekaj od niego, bo to jest C H O R Y T Y P.

ja chyba przyciągam taki chcrakter człowieka...trzy lata temu odwoływałam ślub z bardzo podobnych powodów, u mojego obecnego partnera objawy zaczęły się pojawiać dopiero teraz...a dodam,że wcześniej byliśmy razem 24 h na dobe ( wspólna praca) i też potrafil być zazdrosny o kogostam. Teraz juz nie pracujemy razem, wiec wiecie...wiecej watpliwosci. Przykre to...

Wstrzymaj się z tym ślubem, to po pierwsze. Po drugie, musisz próbować z nim rozmawiać i szukać źródła (dokładnych powodów) niskiej samooceny i od tego zacząć. Jak nic nie pomoże, to chyba nic z tego nie będzie.

morland- postaram sie dociec. nie wiem jeszcze jak , ale mam nadzieje ze mi sie uda, bo to chyba jedyny sposób by zrozumiec. dzięki