alkoholizm, czy to już?

bardzo dużo piłem, już sam w domu, upijałem się i wszystko co się działo złego zapijałem, piłem na kaca, piłem na stres, i tak 3 lata, mało było dni żebym nie wypił chociaż 3 piw, no i 6 dni temu dokładnie stwierdziłem że jestem żałosny, że to co robię to jest tragedia a ja chcę żyć jak inni! jutro mija tydz jak nie piję w ogóle, nie mam fizycznych dolegliwości z tego powodu, nie trzęsą mi się ręce, nie mam problemów ze snem, nie mam lęków ani poczucia pustki, ale ciągłą myśl, cholera ale bym się ze znajomymi na piwo umówił do knajpki, nie wiem czy nie spierdolę swoich starań jak wypiję a dwa, czy to jeszcze da się wyleczyć?

nie alkoholizm:D

hmm, 3 lata non stop upijania. dopiero 6 dni nie piję, ciągnie mnie psychicznie do tego, na 100% to już jakiś stopień:/

a jak trudno było Ci nie pić ten tydzień? walczyłeś ze sobą? czy po prostu nie piłeś i już?

masz rodzine,?

po już początek , myślisz o tym , np niektórzy nie piją cały tydzieńze względu na pracę, ale np nie mogą się doczekać piątku żeby się napić , to już

nie jestes sam, ja pije od 4 lat a 3 dni temu powiedziałam sobie dość i jestem trzeźwa. Wiem, że sama sobie nie pomogę ale tak się boję isć na terapie. Łącze się w bólu :(

mam dziewczynę, a musiałem się ze sobą namęczyć pierwszy dzień żeby nie wypić, ale już w drugi nie męczyłem się bardzo z tego powodu że nie pije, bardziej się wystraszyłem po prostu o siebie, że nie chce być alkoholikiem

Na pewno maz problem z alkohole, i nie wazne czy nazwiemy to alkoholizm czy nie. Super, ze znalazles sile, aby to rzucic, ale musisz bardzo uwazac! Jezeli dasz rade raz na jakis czas wypic sobie z umiarem, to ok, czemu nie, ale jak po jednym razie znowu wpadniesz w ciag, to lepiej w ogole zrezygnowac z alkoholu.

a ciągnie mnie jak cholera, ciągłe telefony od kumpli żebym wyskoczył gdzieś, siedzę w domu jak den debil i myślę, że lepiej już nigdy nic nie wypić choćbym miał umrzeć

to jest bardzo zdradliwe to picie "z umiarem", u mnie się kończy tak że obiecuje sobie 1 piwo, a kończe jak zwykle- niewiadomo gdzie i jak :o Mam dosyc ciągłego poczucia winy i krzywdzenia bliskich :o

a dziewczynz co nz to ?

dziewczyna co na to ?

ja myślę, że jak znów poczujesz smak alkoholu to "popłynieś", wpadniesz w ciąg alkoholowy, bardzo ciężko jest kontrolować picie i pić tylko od czasu do czasu z tzw. okazji. Tak przynajmniej zaobserwowałam u innych, może z Tobą będzie inaczej?

przejebane z tym wszystkim, zdradliwa substancja, popatrzyłem po prostu na żuli, popatrzyłem na dojrzałych ludzi, profesorów, którzy się mamią i oszukują że piją bo lubią, a wszyscy są ślepi, ja się tak zdenerwowałem, że to bierze nade mną władzę że boję się wyjść z domu

dziewczyna jak to dziewczyna, mam z nią o to kosę...

też miałam kilka zaproszeń na piwo, ale dzielnie sie trzymam, chociaż skeca mnie jak cholera :o

mnie tylko trzyma myśl, że nikt tego nie wygrał po przekroczeniu pewnej granicy, ja się zachwiałem na krawędzi, teraz ze strachu o siebie i bliskich nie tykam tego, ale ochotę mam mocarną żeby się napic

toranaga- boję się sprawdzić:)

piłem przez trzy lata,a dosc to sobie mówiłem przez rok a wyglądało to tak,ze tydzien przerwy a potem dalej płynąłem i znowu dość na tydzien i apiać to samo,doszłem do wniosku że to już alkoholizm i zdecydowałem się na wszywkę, nie piję 3 miesiące

a ja mam jeszcze faceta alkoholika Razem chcemy z tego wyjść, razem ciągniemy się w góre i razem upadamy. Porozmawiaj szczerze z dziewczyną, pewnie nie widzi Twojego problemu, może uważa ze pijesz i sie świetnie bawisz a ją olewasz.

wszywka? kurde, ale to jest przejebane, bo musisz uważać w ogóle co jesz, nawet czekoladka z likierem cię może nieźle pomielić

niewychodzenie z domu nie jest wyjściem, bo kierujesz się zapewne przysłowiem "czego oczy nie widzą, tego sercu nie żal", ale całe życie tak nie dasz rady. Spróbuj się zmierzyć sam ze sobą w barze z kolegami, zamów colę czy cos innego bezalkoholowego, odmów kumplom jak bąda namawiąc i patrz jak oni piją....wtedy już będziesz wiedział czy dasz rade i czy to już alkoholizm, czy jeszcze nie...

to jest tak chyba, że picie rozwiązywało za mnie problemy, bo mnie wszystko jebało tyle czasu, teraz nie boję się że będę się trząsł i błagał o kroplę wódki pod dworcem, ale boję się że przerośnie mnie wiele sytuacji, które po pijaku jakoś mnie omijały

dam radę nie wypić w knajpie, tylko problem w tym że nie będę się dobrze bawił

Wiem,ale żle nie jest, dawniej też czekoladek nie jadłem,do AA mi jakos nie było po drodze a ratować się trzeba bo już zaczęło być nieciekawie

jeszcze wieczorami taki odruch mam że lodówka, piwko wyjąć, nalać do kufelka i film, albo pomalować obraz, a tu nie ma piwa i tak szukam środka zastępczego, jem jakieś orzeszki ziemne, jeszcze się spasę

tsezwy kjuicek, życzę ci powodzenia, ja bym się bał osobiście sobie to wszyć

Moim zdaniem calkowite zaprzestanie picia to tez nie jest zadne rozwiazanie. Popewnym czasie czlowiek po prostu fantazjuje o alkohlu i ma w glowie chore mysli. Od czasu do czasu trzeba sie napic, ale wlasnie z umiarem, nie wolno poplynac.

poczekam miesiąc, odtruję organizm, bo 3 lata nie było dnia bym nie wypił, wiec jeszcze 3 tygodnie jakoś dam radę, potem wyjdę do knajpki i spróbuję wypić 2 piwa i tyle