Nie pomogłem wczoraj gołebiowi i czuje się chujowo

Szłem szybkim krokiem do domu, za jakieś 40 minut miałem mieć egzamin na prawko I termin oczywiście oblany ale mniejsza o to.Przechodziłem obok gołębia,chodził na boki i toczył skrzydło po jezdni, jeszcze jakaś wredna sroka go atakowała.gołębia najprawdopodobniej jebnęło auto. Coś mi mówiło weź go ze sobą oczywiście to zignorowałem Wpadłem do domu dosłownie na 5 minut odlać się i spowrotem na przystanek i kierunek MORD idąc na przystanek gołąb już leżał rozjechany W sumie cały czas o tym myślę tak jak by jakiś znak który olałem i tak chujowo się czuje, może gdybym sie mniej spieszył ale liczą się fakty.

Szkoda bo mógł żyć :(

Ale to empati wymaga i trochę czasu i wysiłku -no ale to tylko gołą nie :(

masz dziewczyne??? bo widac, zes dobry chlopak :D ja mam prawko to moge Cie wozic ;)

Męczyło by mnie sumienie, niby zwierzak ale pomóc zawsze można... Teraz już nic nie zrobisz, ale dostałeś lekcję na przyszłość.

Ja tez szukam faceta który ma ,,serce,, dla zwierząt :) Ile masz lat?

Widocznie był chory i tak by zdechł ,nie martw sie

ojej faktycznie spoko z Ciebie chłopak! nie martw się, już nie cierpi

ej Ty tam dziewczyno na gorze, ja bylam pierwsza

to nie chodzi o serce do zwierząt po prostu tak jak by jakiś znak, może gdybym go wziął zdał bym to prawko w nagrodę a tak stres mnie zjadł jeszcze trafiłem na wyjątkowego chuja który mi nawet tyłem na łuk nie wjechał, sam musiałem, a stoczył mi sie na górce i do zobaczenia za niecałe 2 mechy 30 stycznia ale nawet nie chodzi o to miałem okazje uratować jak wychodziłem ponownie z klatki zdajsie go wtedy najechał tak widziałem z daleka z 15-20 metrów a jakieś 4-5 minut wcześniej mogłem go po prostu wziąść zanieść do domu, pewnie skrzydło by mu się samo zrosło, albo przynajmniej zdech by w cieple, przechodząc koło jego zwłok to nawet chciało mi się ryczeć

a tak niewiele brakowało żebyś był zwyklym bohaterem, kto wie...może nawet w następnej edycji, byłaby szansa na wygraną? ;)

dobry chłopak miałby juz prawko dawno zdane i pomógłby ptakowi!!! :( podły :(

oj jednak nie jesteś aż taki okej, tylko prawkow głowie, może i dobrze, jeszcze byś zdał i rozjechał gołębie jak inni

:( mogles pomoc..

wiedział że nie uratujesz gołębia :o Ja od zawsze ratowałam wszystkie zwierzęta jak widziałam że cierpią. Nawet jak miałam 15 lat i wracałam ze szkoły to zobaczyłam psa który w ogóle nie szedł tylko dosłownie włóczył tyłek po ziemi żeby sie jakoś ruszyć, zabrałam go na ręce, on tak strasznie piszczał i pobiegłam z nim do weta, niestety nie dało się go uratować bo był tak zmasakrowany :( No ale chciałam dobrze i myślałam że się uda, wracałam z płaczem do domu a jeszcze od matki opierdol dostałam że mam całe ubrania we krwi i to nie puści w praniu :o Później jeszcze znalazłam malutką kaczkę w rzece, tak biedna piszczała, zgubiła sięi zabrałam ją do domu i ogrzałam w piekarniku :D Rozgrzałam tak lekko piekarnik, ona cała wyziębiona ale wysuszyła sie i przeżyła, później oddałam ją sąsiadowi bo okazała się że to jego.

gołębia bym uratował , ale po prostu go nie wziąłem wtedy bo akurat wtedy co byłem już spóźniony, to sa właśnie znaki, niespodziewane, nagłe i w najmniej oczekiwanym momęncie akurat jak się bardzo spieszy bo już się jest spóźnionym a tak to po prostu pech nie dość że pojebałem godziny bo miałem mieć za godzinę, dopiero gościu mi mówi że musze godzine poczekać na teoretyczny to potem w poczekalni spędziłem 2,5 bezsensownych godzin pełnych stresu a w sumie 3,5, gdy przyszłą moja kolej po prostu mi się nie chciało, więc tym bardziej szkoda gołębia

Sluchaj, wazny jest fakt, ze chciales pomoc i teraz cos Cie trapi..to sie liczy. Ja tez kocham ziwerzeta, a jednak nie zawsze im pomagam, bo na prawde - nie moge.

Rozumiem, dlaczego tak się czujesz. Ja jestem teraz w podobnej sytuacji. Kilka dni temu zobaczyłam gołębia podpierającego się na skrzydłach prawdopodobnie potrąconego przez samochód. Podniosłam go i zostawiłam - jak mi się wydawało - w bezpieczniejszym miejscu, bo mam depresję i myślałam, że jak go zabiorę i nie dam rady go uratować, to się poczuję jeszcze gorzej (a i tak mam myśli samobójcze). Kiedy wieczorem podjęłam decyzję, że go zabiorę jak nadal tam będzie i wróciłam, to go tam nie znalazłam, było ciemno. Następnego dnia znalazłam go ale już nie żył. Zabrałam go i pochowałam, ale nadal mam wyrzuty sumienia. Postąpiłam wbrew sobie, bo nie byłam dość silna, chyba bałam się też tego, że ten ptak nie wyzdrowieje i będzie się męczył nie mogąc latać a ja chciałam trochę odpocząć od opieki nad kolejnym uratowanym przeze mnie zwierzęciem (kilka miesięcy temu uratowałam gołębia, 3 lata temu psa i nadal się nim opiekuję, 2 lata temu - kotka ze śmieci i mam też 15 letnią chorą suczkę, która ze 2 miesiące temu miała operację na raka). W życiu osobistym nie układa mi się od dawna ...wpadłam w depresję i pomyślałam, że może pora zająć się wreszcie sobą, ale teraz wiem, że TO WŁAŚNIE ZAOPIEKOWANIE SIĘ TYM BEZBRONNYM RANNYM GOŁĄBKIEM DAŁO BY MI MOTYWACJĘ DO ODERWANIA SIĘ OD MOICH PROBLEMÓW I POMOGŁO WYJŚĆ "Z DOŁKA", BO ZROZUMIAŁAM, ŻE POMOC ZWIERZĘTOM TO JEST TO, CO DAJE MI PRAWDZIWE SZCZĘŚCIE.