rozstałam się z facetem po 13 latach

byłamz nim od 21 roku życia(ale nie wzieliśmy ślubu), teraz mam 34 no i skończyło się. co teraz? był ktos kiedyś w podobnej sytuacji?

my sie rozstalismy po 8 latach. zadnych dzieci, zadnego slubu, ani wspolnego mieszkania. ..

tez sie pytam co teraz...do przodu tylko jak

13 lat , to szmat czasu .czemu padla decyzja o rozejsciu

Mam podobną sytuację. Jestem z nim 8 lat mam 31 lat nie układa nam się a boję się odejść bo boję sie ze już nie uloże sobie życia. Wiadomo jak w polsce jest postrzegana 30 letnia kobieta bez rodziny:-( Pewnie i moj zwiazek się posypie niebawem wiec rozumiem twoj strach i obawy

Gdybym mogla cofnąc czas to NIGDY w ZYCIU nie zdecydowalabym sie na tak dlugi zwiazek bez zobowiązań. To najgorsza głupota pod słońcem. Takie zwiazku zawsze sie rozpoadają- nie ma dzieci nie ma wspolnych celów nie ma nic wiec ludziom przestaje zalezec. No ale czasu nie cofnę:-( mam trzydziesci lat i za niedługo będe sama.Nie mam nic, nie mam dzieci, nie mam nic

to dobrze ze nie macie dzieci, będzie ci łatwiej znaleźć kogoś wartościowego. bo bachory to spory bagaż i rzadko kto chce się wiązać z samotnymi matkami. ty jesteś do przodu pod tym względem. na pewno kogos znajdziesz

ja mam 29 ale nie uwazam ze takie dlugie zwiazki sa zle. wychodze raczej z zalozenia ze na zlych typow trafilysmy.ponioslam jakos kleske, czas i energia jaka wlozylam w zwiazek przepadla. boli jak cholera. czuje sie totalnie samotna, opuszczona. czlowiek ktorego kocham, ktory stal sie przez tyle lat moim " blizniakiem" zacznie ukladac sobie zycie od nowa. od nowa, bezemnie....

Tez sie rostałam z facetem po 7latach,a potem sie zakochałam w innym na maxa hhe, obecnie jestesmy razem:)takze ,głowa do gory

Czeka mnie to samo...po 8 latach.Na szczęście nie mamy dzieci,ale i tak martwie się i czarno widze przyszłosć :( Czasami mam napady optymizmu i tłumacze sobie że jestem wartościowym człowiekiem i jeszcze wszystko przede mną,ale częsciej nachodzą mnie stany depresyjne...Kobieta po 30 bez rodziny nienajlepiej jest postrzegana w naszym kraju :(

strasznie duzo nas jest. ja boje sie samotnosci. strach ze nikogo sie juz nie pozna, ze moze jeszcze warto cos " ratowac". zblizaja sie swieta, potem sylwester,powinno sie ten czas spedzic z usmiechem a ja jestem przygnebiona i smutna jak moje zycie dalej sie potoczy. glowa boli juz od natloku mysli.

kawał czasu .. teraz to daj sobie troche czasu i napewno znajdzie sie ktos nowy tylko musisz ochłonąć po starym zwiazku