wreszcie sobie przetłumaczyłam i jest mi błogo...

wreszcie- po dwóch, długich latach- przetłumaczyłam sobie, że ten facet nigdy nie będzie mój. jest mi lekko. czuję, że nie tracę czasu i nie pakuję sobie do głowy kolejnych farmazonów. dziewczyny, nie płaczcie przez facetów, nie są tego warci!

podaj sposób....

najgorsze, że nie ma na to sposobu. człowiek tak naprawdę, od początku wie, że to uczucie jest jednostronne, jednak wmawia sobie na wszystkie sposoby, że karta się odwróci, że facet się jednak zainteresuje. Jeśli od razu nie ma tego zainteresowania, to już go nie będzie... a my się tylko oszukujemy i wkręcamy sobie, że jednak się opamięta i spojrzy na nas przychylnym okiem.

bravoo dziewczyno.Mi to zajelo 8lat,niby przez ten czas bylo miedzy nami zblizenie bo tyle kombinowalam az on chcial chociaz wczesniej nie bylo wogole zainteresowany ale pozniej cierpialam jeszcze bardziej i teraz widze jaka idiotka bylam.I tak wlasnie jest,jak facet od razu nie okazuje zainteresowania to nic z tego nie bedzie.

to jest tak, że kobiety bardzo obawiają się, że zostaną same, że nikt się nimi nie zainteresuje. kiedy uwieszą się na jakimś gościu, to zazwyczaj nie chcą go sobie odpuścić. żałuję czasami, że nie należę do grona tych silnych, wyzwolonych kobiet, które owijają sobie facetów wokół palca i przebierają w okazach.

to chyba jedno z lepszych odczuc (jedno z wielu!), kiedy wiesz, ze ulozylas sobie tamta sprawe. Ze jest juz ona dla Ciebie jasna. A wszystko inne stoi przed Toba otworem :)

A to przykre, nie należeć do kobiet, które owijajaą sobie faceta wokół palca. A "wyzwolone" sie źle kojarzy. Nie każda silna musi być wyzwolona.

Określenie "wyzwolona" kobieta można zrozumieć na wiele sposobów. Ja osobiście chciałbym aby jak najwięcej ludzi (obu płci) było wyzwolonych od swoich lęków. Np. lęku przed samotnością, przed cierpieniem, przed zranieniem, przed umieraniem. Bardzo duży lęk i strach zaburza nasze myślenie. Uważam, że autorka jest "wyzwolona". Wyzwoliła się od jednostronnej niespełnionej miłości. Gratuluję! Pytacie jak samemu do tego dojść. Mam jedna poradę - zadawać sobie pytanie "Czy ja nie okłamuję siebie? Czy są jakiekolwiek FAKTY i ZACHOWANIA mojego obiektu pożądanie które dają mi szansę i nadzieje? Czy żyję Tu i Teraz czy w świecie fantazji i marzeń?" To powinno pomóc :)

a jeszcze co ja to miałam napisać... oko skoko i muszę zmkenić dilera bo mnie w odbyt ładuje no i life is brutal, mój leitmotiv od co najmniej 10 lat

kobiety... NIE SĄ TEGO WARTE. idąc tokiem myślenia autorki:D

Ja również wyleczyłam się z 3 lat związku w niecały rok, nie wiem jak to ując slowami ale wmawiałam sobie, że po tym jak mnie zranił nie jest warty tego, żeby jeszcze za nim biegać, blagać, ze w końcu to co zrobił to jest tylko i wyłacznie jego wina, nie to jak było zawsze, że zrobił coś złego a wmawiał mi ze to moja wina..... I teraz już wiem, że rozstalabym się z nim juz po roku związku, ale ten strach przed samotnością potęgował to, ze wydawało mi się, że kocham, że on się zmieni, że coś do niego dotrze.... I również w związku z tym, że tamta sprawa jest zamknięta czuję się rewelacyjnie.

"wreszcie- po dwóch, długich latach- przetłumaczyłam sobie, że ten facet nigdy nie będzie mój. jest mi lekko. czuję, że nie tracę czasu i nie pakuję sobie do głowy kolejnych farmazonów. dziewczyny, nie płaczcie przez facetów, nie są tego warci!" bravoo :)

bravo :) ja nie umiem tego zrobic, wciaz mam nadzieje ale powoli juz sobie odpuszczam najgorsze jest to, ze on nie chce odpuscic

warte, więc nie ma po kim płakać. zaliczyć i wypad:D o to ci chodzi, autorko?

Jaką ulgę człowiek odczuwa, kiedy uwolni się od niepotrzebnych rozmyślań o facecie, który już dawno nie jest nasz:) a z czasem, z każdą następną podobną sytuacją, można sobie lepiej poradzić, krócej cierpieć. Ja za pierwszym razem przez 8 miesięcy wspominałam 4-miesięczny związek.. teraz krócej to trwa, teraz wiem, że nie warto tęsknić za kimś, kto nie tęskni za nami.

nie lękajcie sie słowa papieża Jana Pawła 2

posiadanie kochanka.

nie, nie chcę na siłę bronić się przed samotnością. Być może jest mi właśnie pisana? Tym bardziej nie zamierzam myśleć o chłopaku, który mnie olewa. Kurczę, przecież miłość nie jest najważniejsza! Liczą się inne wartości! Miłość jest od nas niezależna i albo przyjdzie, albo będziemy spędzać życie sami.

i do tej pory mam sobie za złe, że poniżałam się przed facetem (przynajmniej w moim odczuciu było to poniżanie).

Ważne, że piszesz to w czasie przeszłym:) nie nastawiaj się na nic:) jak będziesz otwarta, to pewnie kiedyś przyjdzie:)