jest mi wstyd. nie pracuję ale szukam pracy

mam kasę z odszkodowania i ze sprzedaży masy rzeczy jakie mam. wciąż sprzedaję i wciąż mam z tego forsę. skromnie żyję, dużo nie jem. na rachunki mi starcza i na kupowanie sobie kosmetyków, ciuchów i droższych butów. na podróżach oszczędzam, opłacam podwójny internet, mieszkanie... szukam pracy w zawodzie i już się prawie poddałam i coraz częściej przychodzi mi do głowy by pójść do pracy w sklepie... tylko nie wiem czy się tam nadam bo mam trochę zarozumiały charakter i pracowałam na wyższych stanowiskach. nie wiem czy wyrobiłabym jakby pracodawca był dla mnie niemiły. chociaż, może nie jest tak źle. czytałam tutaj, że źle pracodawcy traktują pracowników i może błędne pojęcie sobie wyrobiłam. przed znajomymi udaję, że pracuję bo jakbym powiedziała, że nie pracuję to jeszcze by mnie podejrzewali o nie wiadomo co. głupio mi i wstyd, że jestem bez pracy. do tego źle się czuję z kłamstwem, które opowiadam o pracy ale szukam i szukam, i chyba nie ma szansy bym dostała jakąś sensowną. swoje lata już mam i nawet do pracy w biurze wezmą kogoś młodszego. jedynie zlecenia z agencji reklamowej czasami mi się trafiają bo dobrze wyglądam, i na tym koniec :/

odszkodwanie? ile i za co dostałas?

18tys ale ja miałam uraz klatki piersiowej i długo dochodziłam do siebie bo 1,5 roku

razem to nawet więcej pieniędzy. w każdym razie powinnam już pójść do pracy a zwątpiłam totalnie, że ją znajdę. :(

Nie masz się co wstydzić. Wstyd to nie pracować z braku chęci a nie możliwości. Wielu ludzi przez to przechodziło, ja też. Wszystko się kończy, bezrobocie też.

jak juz ci sie skonczy ta kasiora wtedy wez duzo tabletek uspokajajacych i popij jakims dobrym alkoholem. to lekka smierc.