bardzo niska samoocena, niechec do siebie, depresja,

od 16 lat? a sama juz dobrze po 30stce jestem do tego autoagresywna choroba

a masz kgoos czy jestes samotną stara panna?

cale zycie wydawalo mi sie ze nie zasluguje na dobrego faceta ale zlego tez nie chcialam jestem sama

jest starą panną? Przecież kobieta po 30tce to jeszcze młoda dupa. :D

czemu ci się tak wydawało?

w mojej glowie takie cos siedzi od 15 roku zycia ze jestem nikim i na nic dobrego nie zasluguje

czy pochodzisz z rodziny z problemem alkoholowym?

tak moj ojciec pil ale od wielu lat nie mieszka z nami z co to ma do rzeczy? ledwo go pamietam

strasznie ci współczuję...

Właśnie to ma do rzeczy że pił...to co z tego ze dawno odszedł?...Twoja mama zapewne jest współuzależniona i nie świadoma swych zachowań juz po odejsciu ojca...przelała na Ciebie to, z czym teraz żyjesz. Idź do psychologa...na terapię dda...uwierzysz w siebie...i zaczniesz wszystko od nowa:) Życzę Ci powodzenia PS.. Jakie to ma znaczenie ze ojciec pił?....a jak myślisz?...dlaczego od razu o to zapytałem?

na pewno Ci pomoze

tyle ze ja mam rodzenstwo ale oni sa normalni tylko ja jakas nie bardzo

To że tak o sobie myslisz wynika z alkoholizmu ojca i współuzależnienia matki...z niczego innego... Idź do psychologa, terapeuty...pomogą Ci

to mamy podobnie :( tez mam taką niską samoocenę, ze wydaje mi sie, ze nie zasluguje na wartosciowego faceta

"/m;gw;gm tyle ze ja mam rodzenstwo ale oni sa normalni tylko ja jakas nie bardzo" to co?....widocznie jesteś wrażliwsza od reszty rodzenstwa... ja mam czwórkę rodzeństwa, a tylko ja jestem alkoholikiem

ja tez jestem po 30 i jestem stara panna. Mam depresje, nerwice lekowa, nieumiem sie odnalezc w tym swiecie, czesto mysle o samobojstwie

przeczytaj to...nie pożałujesz http://koalkoholizm.pl/dda

Ajven szacunek. Ja tez jestem współuzależniona dopiero 4 miesiace chodzę na terapie niestety opornie mi jakos to idzie chociaż ludzie tam sa wspaniali niestety ja jakaś dziwna jestem.

a ja nic nie robie, czekam na smierc!

Nie jesteś dziwna...może nie przyjmujesz do konca tego co się Ciebie tyczy...wypierasz.. Mów szczerze tam co czujesz, co myślisz... Ja chodzę na terapię juz 2 lata...w czerwcu kończę...i muszę dalej życ. Wtedy zaczne mitingi AA

O to własnie chcodzi że nie potrafię się otworzyć chodzę i słucham na razie to wszystko. Mam strasznie zaburzone poczucie własnej wartości. Zreszta całe życie bylam nieśmiala i trudno nawiązywałam kontakty. Nie chce tam narzekać i użalac się nad soba bo tego nie wolno robić. Większośc osob żyje tam z trzeźwym partnerem ja niestety z aktywnym. Ten program to wciaz dla mnie jakas czarna magia oprócz 1 stopnia.

"Nikus2530 O to własnie chcodzi że nie potrafię się otworzyć chodzę i słucham na razie to wszystko." to słuchaj i bierz do siebie jak najwięcej...przyjdzie czas że zaczniesz mówić...miałem to samo...uwierz mi...to wielka ulga...to zadne uzalanie sie nad sobą "Mam strasznie zaburzone poczucie własnej wartości. Zreszta całe życie bylam nieśmiala i trudno nawiązywałam kontakty." no właśnie...i w tym problem...otwierając się, wyrzucając z siebie to co Cię boli, nauczysz się żyć inaczej...żyć lepiej i godniej "Nie chce tam narzekać i użalac się nad soba bo tego nie wolno robić." czasem trzeba z siebie wszystko wyrzucić...tam Cię zrozumieją...odwagi! :) "Większośc osob żyje tam z trzeźwym partnerem ja niestety z aktywnym." no właśnie...i dlatego powinnaś mówić, pytać...zycie z alkoholikiem to tragedia...i pamietaj ze nie leczy sie samego alkoholika, ale calą rodzinę...to choroba całej rodziny nie tylko jego "Ten program to wciaz dla mnie jakas czarna magia oprócz 1 stopnia." dasz radę....zobaczysz:)

Dzięki za słowa otuchy, staram sie nie raz myślałam że już więcej nie pojdę, że to nie ma sensu ale z drugiej strony uparta jestem więc chodzę, na razie chociaż tyle. Już wiem że męża nie zmienie i po prostu muszę się nauczyć żyć z nim takim jakim jest a on pić nie przestanie. Nie przeczę że dużą ulga dla mnie bylo jak okazało się, że nie jestem winna że jest chory. Cała reszta niestety jest dla mnie bardzo trudna ale nie poddam się, przynajmniej tak myślę.

nie poddawaj się...idź do przodu... pamiętaj, ze nawet jak kiedyś mąż odejdzie, czy zejdzie, Ty będziesz żyła nadal...i musisz nauczyć się żyć normalnie, żyć zdrowo... Ja w Ciebie wierzę i zycze powodzenia...z całego serca:)

Dziękuję ja Tobie również i wytrwałości :-)

znalazlam adres i dzien w ktorym sa mitingi w moim miescie pisze ze miting otwarty wiec pewnie wejde niepostrzerzenie boje sie ze bedzie tam malo ludzi i zwroce czyjas uwage wiec lucze na tlumy jak nie bedzie tak jak licze to nie wejde do srodka

up

polecam przeczytać i wydrukować ten artykuł http://goo.gl/noXgD. Każdą jedną rzecz wprowadzaj stopniowo, dzień po dniu. Tą listę najlepiej nauczyć się na pamięć i do niej stosować każdego dnia i w każdej sytuacji.

czytalam jakie sa standardowe zachowania i cechy dda w 90% to ja, opisuja mnie nie umiem sie bawic i nie lubie jestem zamknieta w sobie, zero znajomych boje sie ludzi i zycia codziennie mysle ze powinnam skonczyc ze soba, ze tak bedzie lepiej od lat takie mysli mam

ogolnie czuje sie gorsza od wiekszosc ludzi:o chociaz wiem ze jestem dobrym czlowiekiem