Czy to jest normlane...czy tylko taki stan przejściowy ?

Wzdychałam do niego nocami, płakałam do poduszki, dotykała mnie depresja - bo nie mogłam z nim być, nie mogłam się z nimi widywać, przytulić, kochać, całować.. Jedyne co było- to tylko długie rozmowy z nim, godziny spędzane przy telefonie... z czasem on pisał mniej i mniej.. a jak od pewnego czasu- juz nie płaczę, nie tęsknie tak bardzo.. niby powinnam się cieszyc- ale to znikło tak nalge - tak jakby się nagle jakieś drzwi zamknęły. Normalnie tak sie czuje, jakby sie coś zatrzasło, skonczyło... Czy to znaczy ze juz sie wyleczyłam... jej , pytam jakby miała 15 lat- a mam 27 - ale czuje sie jak jakaś zimna flądra.. bez serca :(