Nienormalny brat mojego chłopaka i jego żona... Chore zachowanie!

Mój chłopak (24 l.) i ja (22 l.) spotykamy się od ponad 3 lat. Jakieś 2 tyg temu jego starszy o 3 lata brat wraz z żoną (też 27) zaprosili paru znajomych, w tym i nas na jego imieniny. Koło północy goście pojechali, my zostaliśmy żeby trochę pomóc przy sprzątaniu (tzn wsadzeniu talerzy do zlewu i przesunięcie stołu). Brat zaczął kłócić się z żoną czy obrus wrzucić do prania czy złożyć i do szafy. Mój facet złapał mnie za łokieć i do drzwi, ale zdążyłam usłyszeć, że on darł się do niej, że "chciałby żeby zdechła, jak pies pod płotem..." a ona nie pozostawała mu dłużna, krzyczała coś w stylu: "umrzyj skur*ielu!!" Bylam przerażona, mój luby wyjaśniał, że oni tak często (są po ślubie już 8 lat) się kłócą. Nie widział w tym nic strasznego, że wygadywali takie rzeczy! Nie wiem, czy powinnam się z nim dalej spotykać.

istniej spore niebezpieczeństwo ,ze twój chłopak , skoro nie widzi niczego złego w zachowaniu sojego brata i bratowej takie same zachowanie zacznie uskuteczniać jak tylko popadniecie w pewną rutynę . A jak zachowuje isę jego ojciec ? rodzice ?

Zapewne jednak widział w tym coś strasznego, skoro wlókł cię za łokieć do drzwi. Po prostu się wstydził. A ty myślisz o rozstaniu, bo chłopak ma pojebanego brata, który znalazł sobie żonę, która też lubi takie klimaty?

Myślę o rozstaniu, bo on machnął ręką na ich teksty! Kiedy powiedziałam mu, że to chore mówić takie rzeczy to mój chłopak stwierdził, że jestem przewrażliwiona. Ich ojciec zmarł jakieś 15 lat temu. Ich mama jest bardzo miłą, ugodową kobietą. Mieszkali w domu na wsi razem z jej rodzicami, dziadkowie też są bardzo sympatyczną parą, widać że się kochają i szanują.

Boję się... jesteśmy długo ze sobą, oni po pół roku wzieli slub...