Moja zaginiona bratnia dusza..Ten ktorego mialo nie byc czyli ja.. =((

Czy jest jakas dusza moze choc troche podobna do mojej? Pozostawiona samej sobie, co wsrod ludzi czuje sie nie swojo a dobrze by czula przy kims kto ja wyslucha, zrozumie, wesprze, pomorze ? Pisze na powaznie bo napewno lepiej miec kogos takiego kto by byl taki co by sprawilo ze ta druga osoba czula sie dla innych potrzebna. Bylby wyzszy stopien wiezi cos podobnego do przyjazni, wiezow rodzinnych nie wiem jak to nazwac. Niekiedy latwiej komus jest sie zwierzyc kogo sie nie widzialo, by o wszystkim mowic sobie, zwierzac niz "przyjaciol" ktorzy tylko udaja ze nimi sa. Jestem wrazliwym i powaznym czlowiekiem czlowiekiem choc to tylko jedne z moich wszystkich wad ale nie jestem obojetny dla ludzi ktorzy potrzebujacych...mam nadzieje ze taka osoba sie znajdzie chyba ze naprawde nie mam czego tu szukac i odejsc w zapomnienie (moze lepiej jakby mnie nie bylo) ... =( Do moderatorow - przepraszam ze moze " zasmiecam" forum ale moze jakis slad po sobie pozostawie jak odejde... a moze ktos sie znajdzie taka duszyczka?

skąd ten pesymizm? z samotności? ile masz lat?

Wszystko co widze tak mnie pesymistycznie nastraja.Nie wazne ile mam lat 15, 40 czy 70 i tak kiedys zejde z tego swiata moze i lepiej bo nikomu bym nie przeszkadzal. Chetnie podarowalbym komus swoje zycie ald to nie mozliwe niestety.I tak nikt tego nie czyta jak widze..