Nie akceptuję chłopaka mojej przyjaciółki :(

Mam problem... Chodzi o chłopaka mojej przyjaciółki. Nie bardzo go toleruję. Na początku byłam trochę zazdrosna, że spędza z nim więcej czasu, jak się umawia ze mną, a on chce się z nią spotkać, to wybiera jego. Ale o tym z nią porozmawiałam i się ułożyło Przyjaciółka powiedziała, że stara się traktować nas "równo" i tak rzeczywiście jest Twierdzi, że mnie rozumie, ale wiem, że swoim zachowaniem sprawiam jej przykrość Wszyscy gratulują jej związku i uśmiechają się na ich widok, mówią, że do siebie pasują... Tylko nie ja Strasznie mi głupio Przecież to moja przyjaciółka i powinnam ja wspierać. Tzn. oczywiście, że jak coś jest nie tak, to ją pocieszam, zawsze jestem przy niej i jej pomagam. Obie wiemy, że zawsze możemy na siebie liczyć. Tylko ona myśli, że nie lubię jej chłopaka. A tak nie jest Po prostu chciałabym, żeby była ona szczęśliwa przez całe życie, miała najlepszego faceta na świecie, bo na takiego właśnie zasługuje A wygląda na to, że z tym zamierzają być na zawsze. To jest jej pierwszy chłopak i nie chce z nim zerwać, bo boi się, że nikt inny nie będzie jej chciał, co jest totalną bzdurą! Rozmawiałyśmy o tym wiele razy, nie chce znów zaczynać tego tematu, bo ona twierdzi, że jest ok (między nami i między nimi). A nie jest, bo nie opowiada mi o swoim chłopaku, żebym nie komentowała jego osoby (a sama narzeka na niego, że jest taki, a taki, że wkurza ją z tym, a tym) Wcale jej się nie dziwię, że unika tego tematu, ale jest mi przykro i wiem, że jej też, że nie może porozmawiać z przyjaciółką tylko z innymi Nie wiem, jak sobie poradzić z niechęcią do niego, przekonać przyjaciółkę i przede wszystkim siebie, że ją wspieram i cieszę się z jej szczęścia (którego właśnie nie jestem pewna, ale nie chcę jej o tym mówić, bo to i tak nic nie zmieni, a jedynie pogorszy i tak już napiętą sytuację między nami). Już nie jest tak jak dawniej, gdy nie miała chłopaka Tworzy się między nami pewien dystans ;/ Muszę coś z tym zrobić, bo to jest strasznie uciążliwe! Ciągle o tym myślę Macie jakieś rozwiązanie? Sorki za chaotyczną wypowiedź, ale pisałam, co przyszło mi do głowy. Mam nadzieję, że zrozumiecie

drugi raz w ciagu tego samego dnia wklejasz ten sam tekst, troche bez sensu imho

Jakie jest rozwiązanie? TY ZNAJDŹ SOBIE CHŁOPAKA! Jestem pewna, że gdybyś ty miała faceta a ona nie, olałabyś ją z góry do dołu.

A co i jak probowalas robic do tej pory ?

właściwie to masz ten problem bo nie masz innych - znajdź sobie inny problem i wszystko będzie gancegal! znajdź sobie faceta simple!

Chłopaka mam :) No więc co robiłam do tej pory? Wielokrotnie rozmawiałam z przyjaciółką i ona twierdzi, że rozumie, ale jest jej przykro :( Teraz nie chcę znów zaczynać z nią tego tematu, więc nastawiam się optymistycznie, że on jest ok i razem są szczęśliwi, itd., ale wystarczy to na chwilę ;/ Rozmawiam z nim - pewnie - ale nie wydaje mi się odpowiednim partnerem dla niej... W tym rzecz. Ale cóż... Teraz chcę tylko, żeby między nami było ok i żeby zapomnieć o tym wszystkim i przyjaciółka wiedziała, że może na mnie liczyć także w tej sprawie. Myślicie, że to dobry pomysł, żebym przeprosiła ją kolejny raz i zaczęła "od nowa"? Tylko, że ona twierdzi, że już jest w porządku... Może i jest, ale mi strasznie źle z tym co było... ; / Chcę mieć tą pewność, że nie ma mi już tego za złe, ale nie wiem co zrobić, żeby rzeczywiście trak było ;)