Mąż podszedł do mnie. Bez słowa wymierzył mi dwa siarczyste policzki aż kości

w szczęce mi trzasnęły. Zakotłowałam się i pchnęłam go na jego najmłodszą córkę. Razem się zapętlili i w mak rozbili szklaną ścianę oddzielającą nasz dom od ogródka. Odwróciłam się na pięcie i uciekłam na piętro. Nie byłam jednak dość szybka. Kiedy już dosięgałam klamki do mojej sypialni, złapał mnie za włosy i uderzył moja twarzą w obraz który wisiał na ścianie. Potem mnie podniósł za sama szyję, wysyczał mi do ucha" Zabije Cię suko" i pchnął, a wręcz rzucił, na sekretarzyk stojący w korytarzu. Rozbiłam go i zrobiło mi się niedobrze. Zwymiotowałam, a on z mściwą miną podszedł kiedy klęczałam w tej kałuży rzygowin i wsadził w nią moja twarz. Potem splunął na mnie, zabrał córkę i odjechał autem. Jestem cała posiniaczona i nie wiem co robić. W głowie mi się kręci.