Mąż namawia mnie na drugie dziecko..

Mamy 15miesięczną śliczną, wymarzoną córcie, zawsze chcieliśmy mieć dwójkę dzieci, i żeby różnica między nimi nie była duża. Mąż namawia mnie na drugie dziecko, a ja.. sama nie wiem co się ze mną dzieje, nie potrafię sobie wyobrazić drugiego dziecka.. boję się, że go nie pokocham, że będę traktowała je jako 'gorsze'.. jestem zapatrzona w córkę bardzo, kocham ją ponad życie, chyba nie ma miejsca w moim sercu na drugie dziecko.. boję się też, że będę poświęcać mniej czasu swojej córce jakby się pojawił niemowlak, który jak wiadomo będzie potrzebował ciągłej uwagi.. a z drugiej strony nie chce by córka była jedynaczką, bo rodzeństwo to coś wspaniałego.. boję się, że to uczucie mi nie minie..... musiałam się wygadać.

niektorzy maja 4,5,6 dzieci i wszystkie kochaja. ja mam 2 i kocham ich inaczej tzn. kocham obu ale inaczej corke a inaczej synka. gdyby czesto kobiety kochaly tylko swoje pierworodne to nikt nie mialby kilkoro dzieci. nie martw sie pokochasz drugie wierz mi ;) a z roznica wieku to wlasnie tak jest ze jak sie zbyt dlugo czeka to potem zazwyczaj dzieci sie razem nie bawia. moja kuzynka ma 2 dzieci z roznica 4 lat syna i corke i nigdy sie razem nie bawili . lepiej mala roznica wieku ale wiadomo ze na poczatku ciezej dla rodzicow

Mam kilkoro :) Kocham rzeczywiście każde inaczej. Bo każde jest inne - nawet fizycznie. Jedno jest zdyscyplinowane, posłuszne - wyręka dla mnie i kocham w nim tę postawę. Kocham je z wdzięcznością. Drugie rogate, pyskate i krnąbrne (ale superzdolne i najlepsze wśród rówieśników) - za to przylepa i uczuciowiec, przytuli i pocieszy lepiej od męża ;) Kocham je tkliwie, za dobre serce, wzrusza mnie. Następne uparte, twarde i konsekwentne w tym, co robi: męski Facet - zawsze doprowadzi do końca podjęte działanie, nie poddaje się i mnie do tego namawia - wielkie wsparcie i przykład dla mnie, miękkiej baby ;) Kocham je z podziwem :) Itd.. :)

Ciebie to chociaż namawia a ja musze namawiać :/

lepiej mala roznica wieku ale wiadomo ze na poczatku ciezej dla rodzicow Popieram. Mam 1,5 do 2,5 roku i jest bardzo dobrze, dogadują się. Te 1,5 roku na początku się tłukły o naszą uwagę i zabawki, ale wyrosły z tego i są nierozłączne ;)

Dziewczyny dziękuje za te słowa. Moja mama też mi powtarza, że dla dzieci nigdy miłości nie braknie. Ja byłam najmłodsza, a było nas 3. zawsze się czułam kochana i chyba najbardziej rozpieszczona ;) Tylko boję się, że to mi nie minie i skrzywdzę dziecko, siebie, męża, córkę.. czuje się z tym źle. Mąż chce się już starać, bo o córkę staraliśmy się długo, a chce, by różnica między nimi nie była większa niż 3 lata, chyba jednak nie dojrzałam do kolejnej ciąży.

Mam dokladnie te sama sytiacje ,lacznie z wiekiem dziecka :) ale ze jeszcze pamietam ,jak sie balam pojawienia sie pierwszego dziecka i jak NIC z tego czarnowidztwa sie nie potwierdzilo -to po prostu zamykam oczy i co ma byc to bedzie :)jakos mi sie wydaje,ze bedzie fajnie. oby tylko szybko sie udalo,bo na pierwsza corke sporo sie naczekalismy

my tez o corkę staralismy się dosc dlugo,bylam pewna, ze pokocham ja najbardziej na swiecie, jest idealna poprostu. moze mi z czasem przejdzie..? nie chce dzielic swojego czasu na pol,chce sie teraz poswiecic na 100% corce.. maz tego nie rozumie..

ZAPRASZAM DO DYSKUSJI NA WWW.RAJKOBIETY.PL