Z niczym sobie nie radze.

Mam 26 lat z każdej strony słysze że kobieta w moim wieku powinna miec przynajmniej stałego faceta. Boje sie wszystkiego, nie mam pracy bo jak jakąś zaczne i zaczyna sie w niej robić zbyt odpowiedzialnie ja uciekam. Pracodawcy mają mnie za dziecko we mgle. Usłyszalam nawet, że zachowuje sie jak niesforne dziecko, czyli jestem infantylna przy bliższym poznaniu. Strasznie sie stresuję, dosłownie wszystkim , nawet nabawilam sie erytrofobii, (rumienie sie z byle powodu). jakbym pracowala jako kasjerka w sklepie to stresowalabym sie wydawaniem reszty itp. Chyba nie umiem myśleć, dodam, że mam padaczke i może to tez ma jakiś wpływ na to jaka jestem. W miłości tez nie mam szczescia, chodzilam 7lat temu wręcz z Adonisem i do tej pory go kocham a on właśnie w tym miesiącu się żeni, i chyba w temacie facetów jestem prawie zdesperowana, bo szukam po portalach a i tak jakieś pierdoły mi w nich przeszkadzają. Podsumowując, nie umiem sobie znaleść i utrzymac pracy i faceta. Jestem ogólnie leniwa ale w pracy sie staram. Mam tak mało energii, że w zasadzie mogłabym sie całymi dniami nie ruszać. Co mam robić pomóżcie

rób pierogi

sama se rozerwij błonke

przez takie osoby jak wy wzrasta poziom samobójstw w Polsce, takie rady wsadźcie sobie w dupe

nawzajem, udław sie jajem

podle komenty

smutne

uwagi, po co nawet komentowac takie dno? Nie wiem co ci doradzic, bo mam podobnie :O

weź na nich nie zwracaj. Piekna pogoda a człowiek sie dołuje, teoretycznie wiem co powinnam robic a jednak nien umiem tewgo wcielić w życie. Zrylam sobie beret chyba kiedys tam

dokladnie. Tez wiem a nie stosuje nic i ciagle przekladam na jutro, jutro, jutro. Ja nawet na rozmowy nie jezdze, bo sie stresuje.

Mieszkasz z rodzicami? To oni Ci wmawiają, że jesteś do niczego?

Kurva mam podobnie :o a najgorsze jest to, że nawet się nie obroniłam w terminie, teraz zostały mi 2 tygodnie a ja jestem w ciemnej dupie i znowu nie dam rady :(