Od 3 tygodni nie wychodzę z domu..

Odkąd się wakacje zaczęły cały czas siedzę na kompie albo przed TV i obżeram się. Nie mam nawet gdzie i z kim wyjść. Mam tego dość. Piedzielę te wakacje. W depresje jeszcze popadnę w tym domu.. Na dodatek rodzice pracują, siostra studiuje, więc siedzę samiuteńka w domu. Nie mam do kogo buzi otworzyć. Ostatnio zaczęlam do kota nawijać o tym jakie życie jest pojebane. W sumie sama nie wiem czy już nie mam depresji albo jakiejś choroby psychicznej? Do sklepu nie chce mi się nawet wyjść. Nie chce widzieć ludzi. Teraz siedzę przed kompem i piję sobie piwo, chociaż mam 16 lat, ale kogo to obchodzi? ;/ Nawet mój Mruczek mnie teraz olał, bo nie przyszedł do mnie, więc nie mam z kim gadać. Moje życie jest monotonne, zjebane i nudne. Ot, co. sorki za przynudzanie, musiałam gdzieś się wyżalić. ;/

siostra studiuje w wakacje?

siostra studiuje 300km od domu, więc tam ma mieszkanie -.-

Przynajmniej potrafisz pisać poprawnie po polsku, co się dzisiejszej młodzieży rzadko zdarza.

Może znajdź sobie jakieś hobby

W wieku 16 lat nie masz koleżanek? Ani jednej? Radzę się opamiętać i zacząć 'uśmiechać się' do ludzi. Jak tak dalej będzie to zostaniesz sama jak palec i wtedy możesz wpaść w głęboki dół. Może na początek przełam się i wyjdź na rower, spacer (aby nie było nijak to może w jakimś celu, np. zakupy do domu), a w roku szkolnym złap z kimś kontakt albo zapisz się na jakiś kurs... Ileż można siedzieć w domu... To przytłaczające, wiem coś o ty, bo czasem w sesji nie wychodzę przez 4 dni pod rząd i już nie wytrzymuję a ty dałaś radę kisić się 3 tygodnie?

krakowska trufelka nie tak latwo o znajomych

Ja wiem, że nie tak łatwo, ale to już raczej będąc po studiach kiedy się pracuje i nie oprzytomniało w stosownym czasie, aby poznać ich wcześniej. Ale w wieku 16 lat? Może to inne czasy nastały dla nastolatków... Nie wiem. Jakby się przyjrzeć, dzieci na podwórku już nie widuję.

idz na wolontariat, jak dla siebie nic nie robisz, to zrob dla innych. moze jakies schronisko?