czy powinnam się przeprowadzić? Proszę o porady!

pokrótce opiszę swoją sytuację. mam 23 lata. od października idę na czwarty rok studiów (studiuję jednocześnie dwa kierunki dzienne). pracuję w systemie zdalnym i zarabiam około 1500 zł. mieszkam z matką, ojciec od nas odszedł. nie jestem z nikim w związku i nie zamierzam poznawać żadnego mężczyzny. moje pytanie brzmi: czy powinnam się już wyprowadzić od matki? z jednej strony nie czuję takiej potrzeby. mieszkam z mamą w Warszawie, nie kłócimy się specjalnie, wszędzie mam blisko, za mieszkanie płacimy wspólnie. nie wiem, czy w ogóle jest sens, aby się od niej kiedykolwiek wyprowadzać? co sądzicie o takim układzie? co byście zrobili na moim miejscu?

jak Ci źle to się wyprowadź, a jak Ci dobrze to się nie wyprowadzaj

narazie nie, nawet nie stac cie na to.Ale w przysłżosci- tak!!!!!! poznasz kogos i zobaczysz,ze sama zdecydujesz o wyprowadzce z domu. A nawet jesli nie- nie ciągnie cie do samodzielności? odcięciu pępowiny?Z ciekawości - co to za zdlana praca?

porada bardzo ważna obejrzyj film Pianistka, a ppotem pomódl sie do fiuta św Józefa.

nie ciągnie mnie do samodzielności, bo nie widzę sensu, aby iść do drugiego mieszkania i płacić rachunki w pełnym wymiarze. zresztą musiałabym mieszkać sama, a co to za frajda? pracuję jako tłumacz. po studiach będę zarabiać więcej, bo póki co nie mam możliwości podjęcia pracy na pełen etat.

może ktoś jeszcze pogada?

up

ja bym siedziala jeszcze u mamy, jeszcze zdazysz pomieszkac na swoim, daj sobie rok-dwa, oszczedzaj, skoncz studia,potem sie wyprowadz.

Myślę, że jeśli żyjecie w zgodzie to mieszkaj z mamą :) Nie masz faceta ani nie planujesz w najbliższym czasie się wiązać to mieszkanie z matką jest dobrą opcją. Masz z kim porozmawiać i płacisz jedynie połowę opłat. Gdybyś miała płacić sama za swoją pensję i się jeszcze wyżywić, opłacić transport, telefon to nie sądzę, by w Warszawie Ci się to udało. No chyba, że wynajmowałabyś pokój u kogoś. Ale czy to jest warte tego? Nie polecam :) Ja co prawda wyprowadziłam się z domu w wieku 21 lat (teraz mam 22). Też jeszcze studiuję. Pracuję też. Tylko że u mnie jest inna sytuacja, bo zamieszkałam niedawno z facetem - wprowadził się i tydzień biorę ślub. Gdybym nikogo nie miała i dobrze układałoby mi się z matką to bym mieszkała z nią :) Niestety u mnie stosunki rodzinne są bardzo słabe..

gratuluję ślubu :) to może inaczej zadam pytanie. czy jest w ogóle sens, abym się od matki kiedykolwiek wyprowadzała? nie będę miała faceta, a wynajęcie mieszkania dla samej siebie jest głupim pomysłem. czy nie byłoby wam głupio, gdybyście w wieku np. 30 lat nadal mieszkały z mamą?