Nie spełniam wymagań kobiet więc postanowiłem zostać sam do końca życia

Dlaczego??? Przeczytajcie poniżej. Moje przegrane życie najbardziej odzwierciedlają dwa słowa: aspołeczny i nieudacznik. Mam wszystkie cechy, zarówno psychiczne jak i fizyczne, które spowodowały, że jestem marną imitacją mężczyzny. Wiem, że darwinowskie prawo doboru naturalnego mnie wyeliminuje. Sam sobie jestem winien i nie mam do nikogo pretensji. Nie jestem tzw. fajnym facetem, dobrą partią więc byłem, jestem i zawsze będę sam. Jeśli miałbym siebie opisać to pasują do mnie takie określenia jak: facet bez jaj, niezaradny, oferma, ciepłe kluchy, frajer, nieudacznik itd. A teraz do rzeczy: - nie mam mieszkania ani domu, - mieszkam z rodzicami, - jestem wiecznym studentem, dopiero pisze pracę - jestem kiepskiej postury, bo jestem chudy - mam krzywą gębę - nigdy nie byłem w związku, nie miałem dziewczyny - nigdy nie byłem na randce - nigdy nie całowałem się - jestem prawiczkiem - jestem introwertykiem - jestem zamknięty w sobie - nigdzie nie wychodzę, właściwie nigdy nie wychodziłem - moje życie towarzyskie nie istnieje, nigdy go nie było - z wiekiem coraz bardziej robię się leniwy - mam 30 lat i jestem nolifem Jeśli chodzi o charakter to też jest tragicznie. Mnie i moją osobowość można opisać tak: - fobia społeczna, - socjofobia, - chorobliwa nieśmiałość, - zaburzenia lękowe, - lęk towarzyski, - lęk społeczny, - depresja, - samotność, - strach, - wyobcowanie, - kompleksy, - osobowość unikająca Na szczęście mam jeszcze resztki "oleju" w głowie, więc postanowiłem że mając takie cechy charakteru i będąc tak beznadziejnym człowiekiem lepiej postawić na sobie krzyżyk niż marnować życie jakiejś kobiecie. Zdaję sobie także sprawę, że nie spełniam wymagań które uprawniałyby mnie do bycia z kimś w związku, więc lepiej sobie odpuścić.

Smutne jest to, co napisałeś... Jednak ja to rozumiem... Jestem facetem... Może w przeciwieństwie do Ciebie jestem trochę inny, bo jestem z wyglądu solidną 7ką, wysoki, dobrze zbudowany, z fajną twarzą. Byłem w kilku związkach, na niezliczonej ilości randek, lubię imprezy... nie mieszkam z rodzicami. Jednak nie mam pracy i w swoim ekstrawertyzmie jestem totalnie aspołeczny... na mieszkanie i życie pieniądze dają mi rodzice. Jestem zagubiony, bo nie wiem czego chcę od życia. Neguję powszechną trójcę świętą: pieniądze, władzę i czekoladę(taki dowcip, oczywiście chodzi o seks). Nawet nie chodzi o to, że nie mógłbym nikogo mieć, raczej o to, że żadna kobieta nie byłaby w stanie zaakceptować mnie takiego, jakim jestem:) Mógłbym zacząć się użalać, że to straszne, przygnębiające - to byłoby proste... ale ja nie mam im tego za złe i to w pełni akceptuję, ciesząc się życiem, żyjąc z uśmiechem i dążąc do wszystkiego, co lubię robić, walcząc o swoje wartości. Spróbuj znaleźć coś, co da Ci radość i to po prostu rób. Życie to nie tylko kobiety - ciesz się nim:)

gdzie ci meżczyzni.. prawdziwi tacy.. eh

Ja siebie uważam za prawdziwego mężczyznę... bo męskość to stan ducha, a nie posiadanie penisa:D

Nie pisz że coś postanowiłeś, bo mógłbys cos postanawiac gdybyś miał wybór. A jak piszesz dotąd nie budziłeś zainteresowania kobiet, więc to mus a nie żaden "wybór".