Czuję się samotna na tym świecie.

Moi przyjaciele nie mają dla mnie czasu... Niby mówią, że jestem dla nich ważna, a wychodzi na to, że coraz rzadziej się spotykamy. Jak przyjdzie gdzieś wyjść, to wychodzę często sama, bo brakuje mi kompana/kompanki. Niby ludzie są dla mnie mili, okazują mi wiele sympatii, ale dla kogo jestem tak naprawdę ważna? Sylwestra co roku spędzam sama...

W ogóle zastanawiam się, czy mogę wciąż nazywać przyjaciółką kogoś z kim widuję się raz na dwa, trzy miesiące. Rozumiem, że studia, że praca, że narzeczony, ale czy nie można znaleźć chwili dla swojej przyjaciółki?

Dlaczego tak jest, że teoretycznie mając znajomych, ba, nawet przyjaciół, czuję się niepotrzebna i opuszczona?

Moglibyście coś napisać...

Ile masz lat?

My Cie tu kochamy i potrzebujemy autorko wiec nie smuc sie i trzymaj sie cieplo :*

24. W ogóle mam już dość tego, że zamiast skupić się na swoim życiu żyję tylko tym, czy ktos mnie kocha, lubi, potrzebuje.

tylu znajomych mam, przyjaciół też mam. Ale jak przyjdzie co do czego to nikogo nie ma. Dziś sobie pomyslałam " kurde dawno gdzieś nie byłam, moze jakis spontan do baru na miasto na halloween wyjść. Napisze do X i Z" ale po chwili "aha, ale X ma faceta i jak mnie pamięć nie myli od 3 lat chodzą na halloween do znajomych, a Z ma też faceta i pewnie z nim bedzie spędzać czas. Tak więc kolejny wieczór sama spędze, bo przecież mam zbyt "mało" przyjaciół zeby z kims wyjśc.

24 lata. No cóż, wszystko już jasne. Potrzebujesz mężczyzny. To jest twoje lekarstwo na samotność. I nic go nie zastąpi. Musisz tylko znależć jakiś sensowny egzemplarz. ;-)

ludzie to gówno