Jak zapobiec rozbiciu związku przez dawną miłość mojego partnera?

Przypomniała sobie o moim partnerze po 27 latach, kiedy to byli dla siebie pierwszą szkolną miłością. Teraz ona ma 44 lata, partner 48, a ja 40. Jesteśmy razem od półtora roku i bardzo się kochamy, chcemy być razem, czuję że mu na mnie bardzo zależy (z wzajemnością). Odezwała się do niego pół roku temu (zdobyła gdzieś jego numer tel. do pracy), po miesiącu spotkali się w innym mieście na pogaduszki, wspomnienia, bo bardzo ona tego chciała. Każde z nas trojga mieszka w innym mieście. Dla niego było to tylko miłe wspomnienie po latach, a ona do tej pory nie daje mu spokoju, ciągłe telefony, sms-sy, e-maile, tradycyjna poczta itp. Mój partner nie wie co robić, jak się od niej uwolnić, nazwał ją wariatką. Powiedział nawet, że nie musiał się z nią spotykać, chciał tylko z ciekawości. Nie chce się z nią po raz drugi spotkać. Po tym spotkaniu stanowczo powiedział jej, żeby z nim się nie kontaktowała, bo dzwoniła już z różnych telefonów. Przez pół roku był spokój, aż tu ok. 3 tygodni temu znów dała o sobie znać. On chce się od niej uwolnić, wykasował wszystkie jej numery tel. Powiedział jej, że jest ze mną w szczęśliwym związku, a ona na to, że i tak kiedyś będą razem. On mówi mi, że nigdy do tego nie dopuści i żebym się nie zamartwiała, bo mnie kocha. Podobno ona ma rozwieźć się ze swoim mężem i przeprowadzić w okolice miejsca zamieszkania mojego partnera. MAM DO NIEGO ZAUFANIE, ALE ONA EWIDENTNIE CHCE BYĆ BLIŻEJ NIEGO. CZY TO JEST STALKING, CZY ŚLEPE ZAUROCZENIE? CO POWINIEN ZROBIĆ PARTNER, A CO JA, ŻEBY RAZ NA ZAWSZE ODCZEPIŁA SIĘ? PROSZĘ O SZCZERE I PRZEMYŚLANE ODPOWIEDZI, BO PODŚWIADOMIE BOJĘ SIĘ O SWÓJ ZWIĄZEK, CHOCIAŻ PARTNER MÓWI, ŻE NIE MAM ŻADNYCH PODSTAW DO STRACHU. Czy moja lub wspólna rozmowa z nią coś da?