Oddałam bliźniaczki do domu dziecka a teraz...powodzi im się dobrze...

Czy po 29 latach chciałyby mieć kontakt z matką? Która oddała bo tak bardzo kochała?

no jasne. pytanie tylko czy na spotkanie przyszłyby z siekierami czy innym orężem

zieeeew cos lepszego prosze

Pewnie chciałyby ci spojrzeć w oczy i napluć w twarz po to aby kontakt by zawarły.

Powiadasz, że powodzi im się dobrze? Tobie pewnie gorzej i chciałabyś, by Cię wspierały nie tylko dobrym słowem ale i finansowo, prawda? :D Hmmmm..... :O

A można tak od tak oddać dziecko do domu dziecka?

Ja bym chciała aby zrozumiały czemu podjęłam taką a nie inną decyzję...mi wcale nie było łatwiej...

Jak bedziesz chciała POZNAĆ swoje dzieci a nie sie przed nimi WYBIELIĆ to daj znać mamusku

Chce je przytulić, poopowiadać o sobie, może znaleźć przy nich ciepły kąt

aha no to daj im spokój nadal masz je w przysłowiowej pompie

Ciepłego kąta, to może poszukaj u kogoś, komu Ty kiedyś ciepły kąt zapewniłaś, a nie u dzieci, które spędziły życie w domu dziecka, bez miłości i ciepła.

Nieprawda...zawsze mi na nich zależało i będzie zależało...

A znasz taką piosenkę: "teraz za późno jest już, za późno jest już.......". Daj im spokój. Jeśli Ci na nich zależy, to nie zawracaj im głowy i nie burz im spokoju.

Ale to są moje dzieci na Boga! Mają wnuki a wnuczki potrzebują babci! Mogłabym zamieszkać i zajmować się wnukami! Opowiadać im o historiach z dzieciństwa, itd...

jaka matka....., ci co cie wychowali iej do nich szacunek a ta co cie oddala bo nawet nie warto powiedziec ze urodzila plujnij jej w twarz, nawet na to nie zapracowalal,bo zapewne jak chodzila w ciazy to palila, i byla negatywnie do was w brzuchu nastawiona, nic tylkO NIE DAC ZNAC ZE SIE ZYJE NAJWIEKSZA KARA JEST DLA NIEJ NIESWIADOOSC GDZIE SA BLIZNIACZKI ITD:::

Oj chyba zaczynasz swoją przygodę z prowokacjami dam ci parę rad 1) Wiek prowokacji nie może być za wysoki (babcie nie siedzą na forum według plebsu) 2)Nie stawiaj tezy prowokacyjnej wprost tylko okrężna droga.

3) Nie opisuj bezpośrednio skutków tezy prowokacji,plebs ma sam domyśleć tego.

To nie sa twoje dzieci... Matka nie pisałaby o dzieciach: Chce je przytulić, poopowiadać o sobie, może znaleźć przy nich ciepły kąt Matka pisałaby o dzieciach: chcę aby znalazły przy mnie ciepły kąt, poopowiadały o sobie... :O

też sądzę, że to prowokacja, ciężko uwierzyć w to, że moglabyś być aż tak bezczelna żeby teraz wpierdzielać się do swoich "córeczek" na głowę, najlepiej jeszcze u nich mieszkać - NIC dla nich nie zrobiłaś, to niby czego miałabyś wymagać? Pragnąć możesz wybaczenia, a nie niańczenia na starość.

Ja nie chcę im wejść na głowę...chcę od nich zrozumienia i przebaczenia mi. I zaakceptowania

piszesz, że chcesz od nich ciepły kąt - czyli skoro dobrze im się powodzi to niech Cię utrzymuja, prawda?

Nie żądam tego, ale...ja bym im pomagała przecież.

przytoczę słowa Asnyka- pasują i do tej sytuacji "daremne żale, próżny trud, bezsilne złorzeczenia, przeżytych kształtów, żaden cud, nie wróci do istnienia" m Jak ci serce nie pękło, gdy oddawałaś swe dzieci???? O jakich powodach mówisz????? To twój EGOIZM i nic więcej. Ty nie miałaś serca dla własnych dzieci, to teraz one nie będą miały go dla obcej osoby. Tak, OBCEJ, bo ty jesteś dla nich OBCA!!!

teraz chcesz im pomagać? i myślisz, ze Twoja pomoc jest im w tej chwili potrzebna? wątpię... chcesz to zrobić wyłącznie dla siebie, nie dla nich

Miiiiitra56 Czy po 29 latach chciałyby mieć kontakt z matką? Która oddała bo tak bardzo kochała? x pytanie- kogo kochała??? kogoś??, siebie???? No bo z pewnością nie własne dzieci- rzygać się chce!!!

Musiałam oddać. Ojciec uciekł, ja nie miałam pieniędzy i nie potrafiłabym ich wychować na ludzi...

Hahaha!a jakby nie powoodzilo im sie dobrze to bys je miala w duuupie materilaiistko, chyba renty masz za malo co???

Byłaś z nimi gdy chorowały, gdy się cieszyły, gdy stawiały pierwsze kroki, gdy zaczynały mówić???? Pocieszałaś gdy płakały, uczyłaś kochać? Patrzyłaś jak dojrzewały, pomagałaś rozwiązywać ich WIELKIE problemy??? Rozmawiałaś z nimi, doradzałaś??? Łożyłaś na ich wykształcenie? W końcu- dawałaś i jeść i kupowałaś rzeczy do ubrania??? Na to wszystko jest jedna odpowiedź-NIE! X Nie masz do nich żadnego prawa, nie masz też prawa pojawiać się teraz w ich życiu. Ty dla nich nie istniejesz- gdybyś miała honor i czuła tak, jak czuje matka, to nie narażałabyś ich w tej chwili, na to, co zamierzasz im zgotować. One są szczęśliwe bez ciebie- z tobą nie będą. Za wszystko w życiu trzeba płacić- one już raz zapłaciły. Ty jeszcze nie- więc teraz kolej na ciebie. x "Musiałam oddać. Ojciec uciekł, ja nie miałam pieniędzy i nie potrafiłabym ich wychować na ludzi..." a co to za argument????? napisałaś, że nie potrafiłabyś ich wychować na ludzi.... ktoś inny to zrobił za ciebie, więc ty teraz nie spijaj śmietanki. Niech dotrze do ciebie, że ty już nie masz dzieci.

a ja .............W PEŁNI POPIERAM I ZGADZAM SIĘ

Widzę że większość z was jest młoda i głupia...gdybyście wiedziały co ja jako matka przeżywałam oddając swoje dzieci, to byście inaczej mówiły.