Czy coś ze mną nie tak?

Za 2 miesiące kończe 20 lat i wciąż jestem sama. NIGDY nie miałam chłopaka. Moze i niepotrzebnie się tym zamartwiam, ale po prostu czegoś (lub kogos) czasem mi brakuje - bywaja dni, kiedy płacze w poduszkę jak bóbr, bo czuję że do końca zycia będę skazana na samotność, czuję się gorsza dlatego że nikt mnie nie chce. Nie jest to kwestia wyglądu, nieśmiałości, mam pewne ambicje i plan na życie, ale dobrze byłoby iść przez nie z tzw. "drugą połówką". Jak przestać o tym mysleć? Lub co zrobić, by moje życie było lepsze?

alez w tym wieku nic nie nalezy robic wiecej , jak po prostu byc mloda , madra , rozsadna kobieta. Czerpac radosc z kazdego dnia , usmiechac sie do ludzi i realizowac swoj plan na zycie .Z racji mlodosci masz juz ogromna przewage nad tymi ze zmarszczkami ,przychowkem , ze straconymi zludzeniami . Po drodze znajdzie sie i twoja polowka .Ona gdzies sobie jest , tylko jeszcze nie mineliscie sie .Cierpliwosci zycze.