spojrzałam prawdzie w oczy dopiero wtedy kiedy mój związek dosięgnął dna

żałuję,że tyle usprawiedliwałam, żałuję,że tak szybko wybaczałam,żałuję,że się nie czepiałam, żałuję,że oceniałam swoją miarą, żałuję,że zaufałam,że podkolorowywałam, żałuję,że byłam taka dobra, żałuję,że zapominałam o sobie,że dałam sobą pomiatać,że wierzyłam w te puste słowa, w to obiecywanie bez pokrycia, żałuję,że oszukiwałam samą siebie, żałuję,że tak długo tkwiłam w tym krętactwie, kłamstwach, teatrzyku. Żałuję tych wszystkich cudownych chwil, - bez nich byłoby teraz łatwiej. Mam dosyć tych "stop-klatek" w mojej głowie. Z lata, zimy, wiosny i jesieni, z wakacji, z wypadów, z domu, z ogrodu, z lasu, z basenu, z kolacji i śniadań........!!!!!!!!