postanowilam byc do konca zycia sama bez rodziny z powodu przewleklej choroby

mam 28 lat

czy dobrze robie?

Zdradzisz,o jaką chorobę chodzi?

Raczej nie robisz dobrze,bo nawet przy przewlekłej chorobie mozesz znaleźć kogoś,kto Cię pokocha i powinnaś też mu dać szansę,by sie wypowiedział na ten temat (czyli czy mimo choroby chce z Tobą być).

wiesz -powiem Ci , ze trudne zadajesz pytanie .Zalezy jak przewlekla choroba to jest , zalezy czy umiesz korzystac z pomocy innych ,z ich wpolczucia ,wsparcia.Zalezy jakim jestes czlowiekiem . Bo zyc z innym czlowiekiem trzeba umiec , a w przypadku swej choroby tym bardziej . Wszystko musi byc wywazone .To trudne zadanie podjac decyzje na samotnosc, badz zycie w zwiazku.

sm juz mam duze problemy ze wzrokiem praktycznie na jedno oko nie widze problemy z chodzeniem to nie ma sensu

nie umiem i nie chce korzystac z pomocy i wspolczucia:o innych nie chce wspolczucia

Założyłaś juz przynajmniej kilka tematów na tę samą modłę. Na wielu wypowiadało sie mnóstwo ludzi. Czego oczekujesz po następnym temacie - kolejnego użalania się nad tobą i litości? Czy piszesz tylko po to, aby klepać literówki? Po pierwszym temacie było mi cie żal, po następnych już czułam irytację, a teraz to już tylko niesmak. Robisz ze swojej choroby sztandar, którym powiewasz gdzie się da.

wiec tu masz odpowiedz .Skoro nie umiesz przyjac takiej pomocy, wspolczucia , to raczej decyzja o samotnosci jest trafiona.Zreszta , by stanac na wysokosci zadania zyc z osoba chora , trzeba nadzwyczajnych cech charakteru.Czlowiek nastawiony na konsumpcjonizm nie ma co szukac przy osobie chorej, gdzie trzeba czesto przewartosciowac swoje zycie . Przykro mi, bo zapewne zyjesz w Pl i tu jest tragiczna sytuacja chorych na SM. Tez jestem chora osoba i moja choroba w Pl nawet nie jest ujeta do leczenia w NFZ. Straszny kraj , ktory ma swoich obywateli w dooopie , mimo zabierania im horendalnych danin.

ellene a ty gdzie zyjes?

Nie rób dzieci, przekazesz im swoje lewe geny

a w ogóle masz jakiś wybór? ­ bo jeśli nikt cię nie chce, to gadanie, że "postanowiłaś" jest lekko na wyrost.

Ja jestem zdrowy a już w wieku 21 wiem, że zawsze będę sam. Szkoda, że samotni mężczyźni nie mogą adoptować dzieci bo przynajmniej stworzyligyśmy rodzinę wprawdzie niepełną ale zawsze.