dziewczyny, czy chcialybyscie byc z kims takim?

Ja mam 25 lat, studiuje, pracuje w na stanowisku biurowym, mieszkam i utrzymuję sie sama. On- 24 lata, przerwał studia, ale plan ma aby dokończyc, mieszka z rodzicami, ma tam jakies długi(choć kto ich nie ma), sam przyznaje, ze nie za bardzo ma kase (choc to moze sie zmienic), pracuje w Komisie. Ale... jest mi przy nim cudownie, mamy wspólne zainteresowania, dogadujemy sie, stara sie o mnie dbac, byc czuły, jestesmy razem prawie rok. Ma w sobie cos z romantyka. Jego najwieksza wada jest to, ze nie potrafi przyznac sie do błedu i rozne glupie epizody z tego powodu wychodza np nie odzywa sie do mnie kilka dni bo nie wie jak wybrnąć. Mimo tego wszystkiego swiat nabiera przy nim innych barw, jestem przy nim szczesliwa. Boje sie jednak przyszlosci z nim, czy damy sobie rade, czy czegos sie dorobimy..... byłybyscie z kims takim?

Poza tym jego sperma smakuje cudownie i ma dużego fiuta, ktorym mnie tak wali w dupsko az slychac klaskanie, pieprzy mnie jak na pornolach....

uwielbiam jak wklada mi swojego penisa do mojej paszczy i posuwa mnie w usta, a potem spuszcza mi sie na ryja... po tym wszystkim mowi do mnie : kocham Cię. Ja mu odpowiadam krztusząc się spermą: "też cię kocham..."

Uwielbiam skakac po jego stojącym fiucie.... kocham go po prostu.... mimo że taki nieudacznik ale rżnie mnie ostro, i co tu poradzić?

na bzykanko możesz sobie go zostawić, ale na tzw. życie szukaj innego.

ja bym sie bala, ze kiedys wpadnie w jakies klopoty i zamiast sie przyznac bedzie chcial naprawic sprawe i tylko pogorszy sytuacje i ciebie w to wciagnie i tylko same problemy z tego beda

a ja bardziej sie boje tego, ze nie bedzie w stanie utrzymac naszej rodziny