Siedzę w domu, bo mąż twierdzi, że praca za najniższą jest bez sensu

Od dłuższego czasu szukam pracy, ale bez skutku:( Mąż utrzymuje nas oboje, a ja siedzę w domu na wsi, sprzątam, gotuje i z każdym dniem łapie większego doła:( Bo nawet jak coś znajdę, nawet za tą najniższą, to on twierdzi, że bez sensu, bo dojazdy, strata czasu, a i tak mało zarobię, i że lepiej żeby nie zaczynała. A ja chyba od tego siedzenia w czterech ścianach dostaje depresji, chce do ludzi, do miasta. Co mam zrobić? Kocham go, ale nie wiem jak długo tak pociągnę, a on się do miasta nie przeniesie, bo tu ma pracę w warsztacie, tu dom wybudował i tu chce zostać. A ja jestem od niego zależna:(

zrób to dla siebie, powiedz mu, ze sensu nie ma praca w domu, bo ani ubezpieczenie, ani ZUS, nic nie leci, a tak - oprócz tego, zdobędziesz doświadczenie i za jakiś czas może będziesz miała szansę na lepszą pensję. Dzisiaj mało kto zaczyna od wysokich poborów. Ja szukałabym pracy, ot choćby po to, by mieć na swoje drobne potrzeby, żeby nie ciągnąć od męża.

chcesz sie zwijac czy rozwijac? pogadaj z nim, ze go kochasz, ale jak mu na tobie zalezy, to nie moze cie zamykac w domu przed ludzmi. ze potrzebujesz wyjsc, zlapac dystans, a nie tylko w domu i w domu. tutaj czytałam http://interia360.pl/moim-zdaniem/artykul/miasto-vs-wies-czyli-pierwszy-kryzys-w-malzenstwie,62670 fajny artykuł o kompromisach w malzenstwie. moze poczytaj, moze ci sie rozjasni. zycie jest za krotkie, zeby je spedzic w czterech scianach.