Pomóżcie, facet mnie nagle rzucił:(

Mamy już lekko ponad 30 lat. Byliśmy parą ponad 4 lata. Zawsze się świetnie dogadywaliśmy, mogliśmy na siebie liczyć, sms-y od rana( nie mieszkaliśmy razem), wspólne weekendy, seks udany- ogólnie naprawdę świetny związek. Ostatnio miał problemy- z pracą( niskie zarobki, marne szanse na nową pracę), w domu( mieszkał na zad*piu( rodzice wybudowali tam swój dom kilka lat temu, wcześniej mieszkali w dużym mieście)- sam został z ojcem u którego podejrzewa się alzheimera i ma niestety spore problemy natury psychiczno-pamięciowej, nie podobało mi się nic, wszystko go nudziło. Starałam się mu pomóc, ale cudotwórca nie jestem. Podejrzewam, że to może być depresja- nie jestem specjalistą. W dniu kiedy zwolnili go z pracy( firma upada) załamał się totalnie i .... zerwał ze mną, tłumacząc to tym, że uczucie z jego strony się wypaliło i sorry po prostu, ale mnie już nie kocha i za 3-4 miesiące( po zakończeniu okresu wypowiedzenia) rzuca wszystko i wyjeżdża z tego kraju, być może na amen. Ja oczywiscie jestem załamana i bardzo chcę, by było jak dawniej, ale.... co mogę zrobić?

Chyba nic. Po prostu mu uwierz.

ale jak cie rzucil?z mostu? :D

Kurcze, współczuje :/ Jedyne co jeszcze mozesz zrobić, to po odczekaniu chwili jak emocje opadną umówić się z nim na jeszcze jedna rozmowę i szczerze pogadac, czy jest pewien swojej decyzji..Ale nie nalegaj ani nic w tym stylu, bo wtedy Cie facet nie będzie szanował...

po takiej głupiej rozmowie też jej nie będzie szanował

prawda

nie cieszysz się że pozbyłaś się niezaradnego gościa w depresji? on chyba już wcześniej miał cie głównie do pomocy a teraz sie zdobył na szczerość. ludzie mają problemy z praca i mieszkaniem w wieku 19 lat i sie nie załamują, a ty się użalasz nad dorosłym facetem. Może i prace stracił ale to nie koniec świata. piszesz "nie podobało mu sie nic wszystko go nudziło". masz odpowiedź. jak ładnie poprosisz może do ciebie łaskawie wróci :)

:(

Sama wiesz najlepiej, jak było między Wami. Czasem chwila, szast prast i coś się kończy. Czy warto walczyć i wracać do tego co było? Różnie bywa. Ja Ci życzę powodzenia i oby uśmiech w końcu zagościł na Twojej twarzy. Niestety nie wiem jak Ci pomóc. Faceci zdecydowanie się różnią od kobiet i jak zaczniesz obok niego latać i błagać go o powrót, to ucieknie gdzie pieprz rośnie. Jak nic nie zrobisz to też może być lipa i zwyczajnie rozejdzie się po kościach. Ma ktoś pomysł? Najlepiej sprawdzony- chyba każdy kiedyś coś takiego przeżył a niejeden ma to przed sobą.

Wspaniale tu co niektórzy piszą - sama widzisz - nie ważne jest to, co do niego czujesz, że tyle lat za wami razem - ważne, że pozbyłaś się depresiarza na dodatek niezaradnego chłopka! Co za żałosne głupoty ludzie potrafią napisać. Coś ci powiem: w związku możliwe, ze ten człowiek był zamknięty w sobie, być może przelała mu się gorycz rozpaczy nad tym wszytskim - nie wiesz nigdy co siedzi w człowieku, a utrata pracy to poważna sprawa dla faceta, wręcz tragedia - człowiek buduje sobie jakąś tam pozycję i nagle dziękujemy, przykro nam. Trzeba by z nim na spokojnie odbyć ostatnią rozmowę przed jakąś tam jego ucieczką z kraju - może to tylko impuls, a może naprawdę ma dosyć i nic nie czuje, może po prostu ratuje siebie przed czymś z jego punktu widzenia ostatecznym. Jak się uprze, to jedyne co możesz zrobić jeśli go kochasz, to poczekać jak sytuacja się potoczy - może wróci, jak już się pokukłada wszystko w jego świecie... tak to widzę ...