żal mi, że tak szybko musiałam dorosnąć, POROZMAWIAJCIE ZE MNĄ

Potrzebuję rozmowy. Problemy w domu, musiałam szybko stać się odpowiedzialna, dojrzeć. Zrobiłam maturę, poszłam do pracy. Pracuję do dziś (teraz mam 22 lata). Na studia nie poszłam. Bardzo chciałam iść do liceum do Warszawy, językowego, miałam talent. Oczywiście nie wyszło. Nawet na studia się nie zdecydowałam. Teraz szukam pracy w Warszawie. Wreszcie ustabilizowało się moje życie. Mogę spokojnie się wyprowadzić, pomyśleć o studiach.. Praca, którą teraz wykonuję nudzi mnie, nie jest zbyt rozwojowa, dlatego zmiany sa jak najbardziej wskazane. Czego pragnę? Czego chcę?:) Na pewno studiować. Rozwijać się. Zapisać się wreszcie na kurs języka angielskiego, może biznesowego od razu. Wrócić do nauki ukochanego niemieckiego. Pragnę spokojnej aczkolwiek pełnej wyzwań pracy. Chcę żyć. Spotykać się z ludźmi. Czasami gdzieś wyjechać... Nigdy nigdzie nie byłam.. izolowałam się. Chcę poczuć trochę wolności, radości, beztroski..... .ech Nie marzę o wielkiej karierze. Marzę o doświadczeniach, gromadzeniu wspomnień, chcę mieć co opowiadać kiedyś.... Nie chcę się bać... Chcę iść do przodu...