Mała różnica wieku między dziećmi. Udręka czy radość?

Jak w temacie ;)

Zależy co dla Ciebie znaczy mała różnica między dziećmi? Mimo wszystko radość i udręka:-)

Mam na myśli różnice wieku 1-2 lata :)

przez pierwszy rok udreka, potem sama radośc

ta radość. Dla portfela owszem ale z czasem zobaczysz jaka udręka psychiczna jak się tłuc będą i każdy będzie darl jape mamo mamo a on tamto a ona mi to.. Jeśli już mialabym wybierac krótką różnice czasu to najkrótsza dopuszczalna to 3-4lata różnicy.

pisze radosc, bo u mnie jest troche ponad rok, a dzieci juz dorosly. Nigdy im sie nie nudzily, wspolne zabawy, wyjazdy, spacery, zabawki,ksiazki koledzy,potem imprezowanie, w dodatku latwiej o partnerow, bo chlopak i dziewczyna, a kolezanki i koledzy pod reką. No i to,ze sie odwala wszytko za jednym zamachem,a potem one same dla siebie sa fajnym towarzystwem.

UDREKA

i jeszcze- mozna wczesniej wrocic do pracy., wspolne prowadzanie do przeszkola czy szkoły, a jak poswiecasz ina raz dwojce czas to mozna isc na calosc i z radością, bez poczucia, ze wlasne zycie gdzies ucieka

jeszcze, jeszcze- moje np potrafily sie godzinami wspolnie bawic, cos ustawiac z klockow , grac w cos itd , ja tylko z doskoku dozorowalam., Jak czytalam im , to tez wspolnie. Do kina, teatru razem prowadzilam, Przy wiekszej roznicy jedno by sie nudzilo.

ja mam różnice 1,5 roku. aktualnie córka ma 5,5 roku, synek 4 lata. pierwsze dwa lata były ciężkie, ale teraz... sama radość :) dzieci są kochane, potrafią sie razem bawić godzinami, prześcigają sie różnych pomysłach i potrafią trzymać sztamę razem przeciw rodzicom :)

masz racje z ta sztamą, my, rodzice tez trzymalismy ze soba i było 2 na 2 - najsmieszniej, jak oni sie ze soba namawiali ( my zreszta tez)- te wspólne ich, jako prawie rówiesników, wystapienia: "sluchajcie, rodzice, my uwazamy, że..." Chociaz bywał inny uklad - ja z corka kontra chlopaki czyli syn z męzem.