Mam 24 lata i jestem przerażona życiem.

Wszystkiego się boję, wszystko mnie przerasta, nie umiem się niczym cieszyć, jestem znerwicowana i pesymistycznie nastawiona do życia... Obserwuję moich znajomych i widzę, że mimo wszystko żyją inaczej - są roześmiani, pełni optymizmu, wychodzą z domu, mają chłopaków/dziewczyny, pasje, a ja od pewnego czasu czuję się tak, jakby nic dobrego mnie nie czekało (mimo że teoretycznie nic się złego nie dzieje).

:* Mam tak samo, ale jestem rok starsza... Może potrzebujesz terapii? Nerwicę się leczy. Ja z kolei mam zaburzenia, bo czuję się niegodna posiadania koleżanek, stąd ich nie mam. Nawet jeśli one wychodzą z inicjatywą. Sama tego nie rozwiążę, więc zaczynam terapię. Tobie szczerze radzę to samo.

Musisz wziac sie w garsc samo nic sie nie zrobi ! Znajdz prace , wychodz do ludzi , zacznij sie usmiechac i cieszyc tym co masz !