Nie wiem czy to przywiazanie czy litosc bo chyba nie milosc

W skrócie: ja mam 23 lata, on 25. Byliśmy razem 6 lat, żyło nam się ogólnie dobrze ale czułam, że on ciągle szuka jakichś wrażeń, przestałam mu ufac, bolało mnie że po tylu latach nie myśli o zaręczynach. W kwietniu się wyprowadziłam, nie jesteśmy pol roku razem a on nie pozwala mi ułożyć sobie życia. Ciągle pisze, dzwoni, błaga a ja nie potrafię się odciąć. Po wyprowadzce zdałam sobie sprawę ze dobrze się stało, zrozumiałam, że to nie było to a on stoczył się na dno, z atrakcyjnego, pewnego siebie faceta stał się zaniedbanym, wychudzonym alkoholikiem. Wiem że źle robie ale spotykam się z nim czasami, nie mam siły ciągle odtrącać człowieka, który błaga mnie jak pies o spotkanie, który jakby nie było jest mi bliski. Lubie spędzać z nim czas ale ja go nie kocham:( Przez te poł roku nawet raz nie umówiłam się z żadnym facetem, jak mam ułożyć sobie życie jak ciągle jest w nim mój były, boje się że on coś by sobie zrobił gdyby dowiedział się że kogos mam. Już padały z jego ust takie słowa a to brzmi strasznie gdy wypowiada je człowiek w bardzo złym stanie. Boże, co ja mam zrobić:(