jestem mila i spokojna boje sie krzykow i agresji nie nadaje sie do zycia w tym

w tych posranych czasach gdzie wszystko trzeba krzykiem wyrwac

Nie jesteś sama,ja też tak mam..Nawet teraz siedzę sobie cicho zadowolona że piątek,ale ciągle czekam kiedy mąż na mnie fuknie że siedzę przy kompie,bo jestem tu już z 15minut

ale odpowiedz ha ha ha

no musisz sie oswoic z krzykami bo inaczej na leb CI nasraja i przyklepia,,ja tez taka bylam ,i dobrze na tym nie wyszlam....spokojna jestem do czasu....ale jak mnie chlop wkurzy co zdarza sie czesto tp nawet potrafir wydrzec sie na ulicy ....nerw nie wolno dusic bo mozna nabawic sie deprechy i tego typu swinstw...stan przed lustrem i trenuj krzyc na swoje odbicie w lustrze.potem bedzie latwiej na innych,zobacysz ze nic sie stanie,trenuj cwicz asetywnosc

krzyk jako objaw asertywnosci ? ja bym powiedziala, ze slabosci, albo prostactwa

Ja równiez tak mam autorko :) ale ja jestem Dorosłym dzieckiem alkoholika wiec krzyki i awantury to dla mnie coś okropnego, boję się tego. Ale chodzę na terapię i staram sie prostować.

ja też nie lubię krzyków i awantur, to przez matkę.

więc szukaj spokojnej pracy i mieszkaj w małej wsi ;)

a po cholerę trenować w sobie agresję i krzyki ? rozmawiaj spokojnie mając argumenty w przekonywaniu , wyrażaj swoje myśli konkretnie i dobitnie aby osoba słuchająca czuła, że masz coś ważnego do powiedzenia

A ja mam wszystko w dooopie i wszystko r****m co mi los postawi na drodze