mam problem jest chlopak z ktorym niby sie spotykam ale on nie chce

ze mna byc. Nie chce ze mna chodzic. A ja jestem nachalna, dzwonie do niego, rozmawiamy, przekonuje go do siebie. Gdy z nim nie rozmawiam pojawia sie u mnie zdenerwowanie, gdy zaczynam z nim rozmawiac przez telefon, jedyne czego pragne to rzucic wszystko i biec do niego. Nie moge bez niego wytrzymac, uwielbiam z nim rozmawiac, uwielbiam jego wyglad, to co czyta, to czego slucha, to jak wyglada jego pokoj, koc, kuchnia, to jak pije, je. Jezu, mam obsesje, to jest chore, on nie moze juz chyba ze mna wytrzymac, ale jest dla mnie mily. Boze, jak on cudownie sie smieje. Musze to skonczyc, bo nie moge go meczyc, tym bardziej ze on jest ulegly i bardzo dobrze wychowany i nie chce mnie urazic. a ja czuje sie dzieki niemu jakby mnie ktos obmyl z calego brudu, jakbym byla nowo narodzona. a on tego nie chce, a ja wiem ze nie jestem dla niego dosc dobra, nie wiem co mam zrobic.

i to wszystko to jest jakis k***a koszmar.

ja p*****le kompletnie mi odj****** to dlatego ze jestem stara. co za maskara.

i jeszcze ja wiem ze on teskni za swoja byla dziewczyna. boze jaka ja jestem zalsona. do k***y nedzy

i tak trzymaj !!!

po ile macie lat?

hm... po 26

i tak trzymaj !!!

nie, nie chce. wlasnie nie moge tego robic. musze sie zaszyc w swoim mieszkaniu albo zabrac sie za wielka prace. jesli on mnie nie chce, to tak nie moze byc po prostu.

moze nie jestem najglupsza, ale nie jestem dosc piekna dla niego, nie mam klasy. jest mi glupio.

a jestescie z Podlasia?

nie, jestesmy z z***bsice duzego miasta i mamy duzo kasy

co ja mam robic???????????????