Moje cale zycie to jedna wielka porazka

W dzieciństwie choroby (zapalenie opon mózgowych, astma...) W szkole mnie 'szykanowali' bo byłam spokojna, a nosiłam okulary i byłam trochę pulchna. W gimnazjum nie lepiej... W liceum zachorowała bardzo poważnie moja mama, a potem ja i tym sposobem musiałam kończyć szkole dla dorosłych, mając 21 lat... Następnie g******,Do dziś nie mogę się pozbierać... Jeszcze depresja, dobija mnie fakt, ze nie mam kwalifikacji, pieniędzy, pracy...Mam 23 lata i jestem nikim... Nikt mnie nawet nigdzie nie chce przyjąć do pracy. CV puste... Nie wiem co mogę robić w życiu czy mam jeszcze szanse sobie je w ogóle ułożyć... Mieszkam z partnerem za granica, jest ciężko... Zawsze się dobrze uczyłam, a tak mi się nie powiodło... Jestem załamana ... Czasem żałuje, ze w ogóle się urodziłam !

znaczy mieszkasz z konkubentem? PATOLOGIA

Witaj w klubie.

Nigdy nie myśl o sobie ze jesteś nikim .Jesteś osobą ktora mimo tyle przeciwności losu jednak sobie poradziła .Mieszkasz za granicą ,masz partnera.Zdrowym wykształconym tez jest ciezko bo czasem pracuja w kraju za 1500 na rękę .Takze nie myśl o sobie żle .Jesteś wielka .Trzymam kciuki za Ciebie.:-D