ludzie,życzę wam,żebyście nigdy nie musieli szukać partnera przez portal randkow

to, co tam się dzieje to jakiś horror i porażka :-0 Umówienie się z kimś graniczy z cudem. Jestem już rok na takim portalu (= cały rok jestem samotna, bo tam nie można nikogo znaleźć)i moje wnioski są takie. Chcecie być samotni to idźcie na portale randkowe. Nie chodzi o to, jacy ludzie tam przebywają, bo są tam bardzo sympatyczni panowie, z którymi da się dobrze pogadać, co z tego, że tylko pogadać. Po dwutygodniowym, nawet miesięcznym pisaniu maili z taką osobą, kontakt nagle się urywa i trzeba próbować z kimś innym. Zaczyna się podobnie, dobrze się dogadujecie, panowie są o dziwo elokwentni i mili i nagle koniec rozmów...trzeba szukać kogoś kolejnego. I cały schemat się powtarza. Przeżyłam tylko rozczarowania, zawód, mam poczucie straconego czasu, ale przede wszystkim byłam po prostu samotna, bo nikogo nie znalazłam. A może mam po prostu pecha? W realu nie mam jak kogoś poznać, u mnie w pracy w większości same kobiety :( Dlatego postawiłam na taki portal. Jest mi smutno, czuję się samotna jak palec...miałam nadzieję, że kogoś tam poznam. Może ma ktoś podobne doświadczenia?

ja mam odwrotne doswiadczena to faceci z ktorymi pisalama niemal od razu proponowali spotkanie po czym ja urywalam kontakt poniewaz mam wrazenie ze na zdjeciach wychodze lepiej niz wygladam na zywo

moze jestes zdesperowana? ja mam tam konto dluzej niz rok, ciagle wielu facetow pisze, kazdy chce sie umowic, a mi zaden nie pasuje, nie szukam zwiazkua oni chyba zon tam szukaja :O

Po części się zgadzam, z tym że to, Wy, panie jesteście niezdecydowane i jakieś (sorki) p******** Bo to właśnie z Wami trzeba gadać, gadać i gadać, a taką, która jest zdecydowana na szybkie spotkanie, to ze świecą szukać, tylko 2 razy taka mi się trafiłą... Przyjmijcie do wiadomości: nie lubimy gadać ch*j wie ile, tylko jak najszybciej się spotkać! A autor(ka) tego tematu jest albo prowokatorem (sic!) albo przykładem dla lasek z portali...

nie czuję się jakaś "zdesperowana", nawet nie wychodzę pierwsza z propozycją randki, im bardziej zależy. Poza tym nie lubię być nachalna z tymi propozycjami. "Gość" z godziny 17:42 - może ci się tylko wydaje, ze na zdjęciach wyglądasz gorzej niż w rzeczywistości? Pozwól raz, żeby jakiś mężczyzna to ocenił na żywo.

to nie jest prowokacja. Tak to po prostu wygląda. Ostatnio z jednym panem chciałam się spotkać po dwóch tygodniach (on także), już chyba wiecie jak się to zakończyło? Czemu mam takiego pecha? Czemu ktoś szuka tam drugiej połówki, a urywa kontakt..

to jest chyba normalne, że kogoś by się chciało mieć (czemu piszesz od razu, że "kogokolwiek"), zwykła, ludzka potrzeba bycia w związku, ale tak trudno kogoś znaleźć. Jak grochem o ścianę, zero odzewu. Desperatką bym była, jakbym tam do każdej nowej osoby pisała w pierwszej wiadomości "spotkamy się jutro??", a ja tam jestem już w moim odczuciu długo i cierpliwie czekam.

ja się spotkałam z jednym panem co to od poczatku kłamał teraz zostawił mnie z dzieckiem i się okazało ze ma jeszcze 5 dzieci z jakimiś tez z portalu

nie ma sensu dyskusja o pozytywach czy negatywach poznawania kogoś na portalach randkowych czy ogólnie w necie,internet to szambo,jeżeli nie znalazłas sobie nikogo w realu to sobie odpuśc,taka moja rada,koniec tematu

liczę, że jeszcze ktoś się wypowie...może ktoś miał podobne przygody. Ja wiem, że internet to "szambo", ale jeszcze tli się we mnie nadzieja na poznanie kogoś, nie chcę być samotna :(

Może jakieś portale chrześcijańskie?

podaj namiary na chrzescijanskie

Ja poznałam tak mojego chłopaka jesteśmy razem 3 lata.

Z portalami randkowymi porażka, ale jak kiedyś pisałem bloga, to przez ten czas na blogu poznałem trzy panny, z którymi byłem (uprzedzając pytania - nie w jednym czasie hehe) :) Więc może w tym kierunku? Przez blogi można znaleźć bratnie dusze. Hmmm, może czas do tego wrócić? :D

hehe, to dobry pomysł założyć jakiś blog o swoich zainteresowaniach, może wtedy znaleźliby się jacyś panowie, podzielający to samo hobby. Na to nie wpadłam :-) Portalu randkowego mam już dooosyć (choć dalej tam zaglądam, może jeszcze wierzę, że spotkam tam bratnią duszę :( )