już nie mam pojęcia co dalej ...

Witajcie. Mój problem pewni będzie bardzo podobny jak wiele tu na tym forum. Ale potrzebuj oceny osob postronnych. Mam 22 lata od dwoch tygodni spotykam sie z chlopakiem. Super facet, zabawny, mily, delikatny.... ma tylko jedna wadę, dziewczynę. Nie zakochalam się, mało się znamy ale bardzo nas do siebie ciagnie. Piszemy ze sobą widujemy sie dwa dni w weekendzie i jest miło. Widać, że mu zależy, że mu się podobam, jednak ja mam jakieś obawy, że zacznie mi zależeć a on zniknie. Mamy wiele wspólnych pasji, tematów, bawią nas te same rzeczy. Jedyny temat na który nie zamieniamy ani jednego słowa to jego dziewczyna. Ale nie można zamieść "problemu" pod dywan jednak z nią jest. Są parą od 5 lat. Dla mnie to dziwny związek mieszkają niedaleko a widują się ( z moich obliczeń kiedy nic nie pisze ) dwa dni w tygodniu wieczorami. Wekendy spędzają osobno. Niekiedy spędzamy ze sobą polowe dnia, a on jak napisze dwa sms to max a zeby dzwonil do niej wgl nie zauważyłam. On powiedział, że to przeznaczenie spotkanie ze mną. Nie potrafimy siedzieć obojętnie obok siebie. On mówi, że jak ma się ze mną spotkać łapie go dreszcz. Od jego kumpla a mojego kuzyna wiem tyle, że dużo o mnie mówi i że nie jestem mu obojętna i to żebym go nie skrzywdziła, twierdzi, że jest rozdarty między mną a tamtą dziewczyną, jednak nikt za niego nie zdecyduje. Nie chce go skrzywdzić, ale czy on nie skrzywdzi mnie? Nie mogę mu już teraz kazać wybierać, zbyt krótko się znamy, nie wiemy zbyt wiele o sobie, dwa tygodnie to jednak mało. Mam taki mętlik w głowie, nie wiem czy starac się, walczyć o niego i etc. Jest ciężko bo ciągnie nas do siebie okropnie. Ogolem uważam, że trzeba być w życiu czasami egoistą i walczyć o swoje szczęście i milosc. Co o Tym myślicie?