Dziwna kobieta oraz ja

Hej. Mam 21 lat, a moja koleżanka z która się spotykam ma 24 lata. Mamy za sobą 8 spotkań ( dzisiaj było 8 ). Rzadko wykazuje jakiś kontakt fizyczny, ja rzadko wykazuje, bo jestem opanowany i trzymam ręce przy sobie. Dziś mnie się spytała czy spotykam się z innymi dziewczynami i powiedziałem, że nie obecnie, a ona powiedziała, że teraz też się nie spotyka, bo nie poczuła nic do takiego jednego chłopaka, bo był za miły. Twierdzi, że jestem jakiś lovelas ( wsumie sobie nie pomagam, bo tak momentami gadam, że faktycznie może mnie uznać, że taki jestem, bo co chwile poznaje nowych ludzi i nie mam problemu z zagadaniem do kogoś ). Dzwonię do niej tylko po to aby umówić spotkanie raz na tydzień i wtedy zawsze przychodzi na spotkanie nie spóźniając się, ale sama nie zaproponuje jakiegoś spotkania co mnie wkurza, bo ja nie jestem takim typem faceta, że biega za koleżanką. Biegać to ja mogę za swoją dziewczyną. Wkurza ją to, że jestem dla niej taki niedostępny, ale zarazem sama tego nie zmienia, bo sama nie wykazuje zainteresowania. Może jak jej powiem to, że moim zdaniem obie strony powinny inwestować w znajomość, a nie jedna(facet) to zrozumie co wy o tym myślicie? Ogólnie mówi, że jak się spotyka z facetem to musi poczuć to "coś", tą chemię, a jak jej nie czuje to nie ma sensu się z kimś spotykać. Z jednej strony daje mi dziwne i zarazem odpychające sygnały, bo nie chce mnie jakoś często dotykać mimo, że mnie lubi bardzo, ale z drugiej coś do mnie musi czuć jakąś chemię skoro się cały czas ze mną spotyka, ale twierdzi, że spotykamy się koleżeńsko. Jak to rozegrać kobiety?