Kompleksy niszczą ludzi

ja rozumiem ludzi ktorzy maja kompleksy z roznych powodow ale nie rozumiem ze nic z tym nie robia, przeciez mozna pojsc do psychologa, mam 2 kolezanki okolo 40-roku zycia, nie sa nastolatkami ktorzy borykaja sie zazwyczaj z takimi problemami, ale sa to dorosle osoby ktore powinny kontrolowac swoje emocje, rozne sytuacje zyciowe doprowadzily je do tego ze nie da sie z nimi wytrzymac, za kazdym razem jak sie widzimy to slysze glupie wrecz chamskie komentarze, docinania, widac ze szukaja tylko czegos do czego mozna sie przyczepic, wymyslaja niestworzone historie, albo jedna z nich zeby sie troche podbudowac musi non stop z kogos sie smiac, tak zlosliwie, wiem z jakiej rodziny pochodzi i w jakim byla zwiazku wiec ma prawo sie czuc jak nikt, ale trzeba to leczyc, bo ona zachowuje jak wariatka, brzydkie rzeczy opowiada na ludzi, a jak sie powie cos dobrego o kims to zaczyna jechac np po mnie bo ja nie moge powiedziec nic dobrego o nikim, straszne sa kompleksy bo niszcza czlowieka, kolezanka stala sie zupelnie inna osoba niz byla 15 lat temu

też tak myślę, tacy ludzie nie potrafią być w pełni szczęśliwi... ale to zależy od nich samych i ich bliskich, powinni ich motywować ,wspierać... Dziewczyny wypełniajcie :( www.survio.com/survey/d/W5Y9M9C9Q7B8S1X9T

a ja kpie z takich co maja kompleksy dla mnie to cieniasy i leszcze. Jak mozna w ogole miec kompleksy? Trzeba byc ograniczonym porownujac sie do kogos

ja wlasnie urwalam znajomosc z moja kolezanka ktora znalam od przedszkola, nie mialysmy kontaktu przez dluzszy czas ale odnowilysmy, ona ma meza 2 dzieci, ale jej nie poznawalam, cos okropnego, tez wygadywala bzdury o ludziach, nigdy nie byla zadowolona, zawsze naburmuszona, jej coreczka 7-letnia jest taka sama, ile razy ja widzialam to ona nigdy nie byla usmiechnieta, ale mojej kolezanki rodzina byla prawie patologiczna, potem byla w zwiazku 10-letnim tez okropnym, chlopak ja bil tak jak jej matke ojciec, i chyba wlasnie wyniosla to z domu, teraz jest non stop nieszczesliwa chociaz sutyacje w domu ma super, tylko nie jest w takie tego docenic i nie umie sie tym cieszyc, tego sie nie da wyleczyc, to siedzi głęboko w nas i bedzie coraz gorzej, urwałam z nia kontakt bo takie bzdury opowiadała o ludziach ze az strach, na koniec oczywiscie naplotkowala o mnie bo jakby inaczej....

Praktycznie każdy człowiek ma jakies kompleksy tylko czesc z nich o tym nie wie.

No wiadomo kompleksy to temat rzeka. U jednych pojawia sie świadomość ze "ja a moje kompleksy to dwie rożne formy bytu" inni nie są świadomi tej rozdzielnosci. I stad sie biorą takie niekontrolowane zachowania. Cieżko tego nie oceniać ale takie osoby właściwie nie maja wyboru, tzn nie są świadomi ze maja wybór bo gdyby byli świadomi to z pewnością wybraliby spokój i akceptację zamiast negatywnych i złośliwych komentarzy w stosunku do innych.

kiedys ktos mi powiedzial, zobacz jak sie zachowuje dany czlowiek wobec jego znajomych np nasza kolezanka, wystarczy obserwowac uwaznie jaka jest w stosunku wobec ludzi naokolo, taka sama bedzie wobec nas to tylko kwestia czasu

mowisz,ze kazdy? hmm to chyba jestem wyjatkiem bo nie mialem i nie mam nawet jak szukam:-D wiec nie kazdy:-P

czesc takich ludzi ma nerwice, bo swiadome wysmiewanie sie zeby sie dowartosciowac nie jest normalne, ja tez urwalam znajomosc kolezanka, ktora maz zostawil, ja ja pocieszalam jak moglam, wychodzilam z nia na kawe, drinka zeby ja pocieszyc, a ona godzinami obgadywala ludzi, meza, brzydko mowila o innych, wyzywala ich, a ja myslalam ze mnie lubi, az do czasu jak poznalam swojego obecnego meza, jak ona sie dowiedziala ze sie z kims spotykam to zwyzywala mnie od roznych na k na ch... juz nie bede przytaczac, a dlatego ze teraz nie bede miala dla niej czasu, zatkalo mnie totalnie, tez miala straszne kompleksy i zerowe poczucie wlasnej wartosci, wiec jak pomoc dla takich ludzi?

I pozytywna wiadomość jest taka, ze da sie z tego wyjść;-) naprawdę. Tylko wtedy trzeba przestawić swoje życie na inne tory, przeprogramować cały swój system wartości i nie utożsamiać sie ze swoją historia jak i nie słuchać swoich myśli i nie identyfikować sie z tym głosem w swojej głowie a raczej obserwować go i rozpoznawać jako bełkot zadawnionego bólu jaki w nas wciąż siedzi. Uleganie negatywnym emocjom, marudzenie i złorzeczenie innym tylko wzmacnia te nieszczęśliwa strukturę ego i sprawia ze jeszcze mocniej wierzymy w nasze nieszczęśliwe "ja". W każdym są nieskończone pokłady radości i spokoju tylko przysłonięte ciężkimi warstwami mułu. Czasami ludziom trzeba przypominać lub uświadamiać ze są dobrzy bo nasze negatywne reagowanie wynika z tego jak zostaliśmy ukształtowani przez nasze doświadczenia. Mozna byc nieszczesliwym przez całe życie a mozna tez wyjść z bólu w jednej chwili.

Ludzie z małych miast maja dużo kompleksów. Z góry zakladaja ze ktoś wychowany w dużym miescie to cwaniak,oszust czy złodziej co tylko swiadczy o ich niskim poziomie. Omijaja duże miasta jak mogą, gdy już się tam pojawia czuja się zagubieni, wysmiewaja się, nie potrafią się odnaleźć gdyż kompleksy nie pozwalają im odnaleźć się w nowej rzeczywistości.

a ja mysle ze sie nie da, szczegolnie dla tych osob ktore mialy nieszczesliwe dziecinstwo to zostawia slad w glowie i chyba na cale zycie, znam takie osoby, ktore w tej chwili naprawde powinny skakac do gory z powodu swojej sytuacji, ale okropna przeszlosc chociazby awantury rodzicow ktorzy pili i sie bili nie pozwala na cieszenie sie swoim zyciem, moja kolezanka wlasnie pochodzi z takiej rodziny, zreszta nie ona jedna, ale widze co sie z nia dzieje, tez ograniczam kontakty bo nie da sie jej zniesc jej chamskiego zachowania, a szczegolnie lubi sie dowartosciowywac osmieszajac kogos przy ludziach, wtedy jest odwazna, a poza tym nie potrafi sie nawet wyslowic poprawnie

Uważam że jest olbrzymia granica pomiędzy kompleksami a skrzywieniem psychicznym. Co innego jeśli dana osoba ma kompleksy i jest ich świadoma, a co innego gdy osoba nie potrafi lub nawet nie jest tego świadoma. O ile kompleksów można się pozbyć, o tyle ze skrzywieniem psychicznym trzeba się nauczyć żyć co jest bardzo trudne i nie zawsze uleczalne.

wiekszosc ludzi ktorzy nie lubia samych siebie nie lubia tez innych, mialam kolezanke ktora miala kompleksy i nigdy nie patrzyla na siebie w lusterku, nie robila nigdy makijazu a nawet jak myla twarza to nie patrzyla na siebie w lustrze, ale to widac bylo bardzo ze nie lubi siebie, ale byla niemila dla innych i bardzo wredna, nigdy tego sie nie pozbyla, teraz jest nauczycielka chemii w liceum i jest postrachem, tak slyszalam od corek moich kolezanek, wszyscy jej sie boja bo nigdy sie nie usmiecha

primo - polowa psychologow jakich znam jest beznadziejna i slepa jak krety secundo - kompleksy nie niszcza ludzi, niszczy ich tupet tretio - posiadanie dowodu osobistego nie jest tozsame z dorosloscia, wiek wpisany w tenze dokument - tym bardziej

A ja znam kobiete która przesadnie dba o siebie, maluje się , patrzy w lusterko i ma również dużo kompleksów ale tez nie lubi ludzi.

ale ludzie tez nic nie robia zeby sie poczuc lepiej, wola siedziec i narzekac, samo uprawianie sportu podnosi samoocene chociazby bieganie, nakladasz byle jakie dresy buty sportowe i po godzinie biegania jestes szczesliwa, nie pomoze to odrazu ale po jakims czasie napewno, proste a skuteczne, wiem po sobie, poza tym sa inne sposoby rowniez, tylko czasem mam wrazenie ze ludzie sa szczesliwi w tym swoim nieszczesciu bo to sprawdzone i ich, a obce dla nich poczucie zadowolenia moze ich przytloczyc

moja koelzanka taka byla, jak przychodzila do mnie to odrazu wypalala do mnie: chora jestes? a jak cos kupilam to odrazu rzucala w sensie: a to niedobre i tak w kolko, dogryzala, docinala i zawsze niezadowlona, i zawsze mowila ze ona nie cierpi swojego zycia, przestalam sie z nia kontaktowac

Ta nawet spacer wystarczy codziennie, przebywanie na sloncu, przebywanie wśród fajnych ludzi.

ja też nie lubię sobie, nie chcę być zgorzkniałą, smutną kobietą:( byłam u psychologów, ale pomogło, może nie potrafiłam z nimi współpracować

*nie pomogło

no widzicie dlatego macie to forum:-D