boje się że w końcu zrobię coś głupiego

zdaję sobie sprawę, że to co teraz napisze będzie może dla Was śmieszne ale jestem w takiej rozsypce, że muszę to chociaż gdzieś napisać. Otóż jestem zazwyczaj bardzo pozytywną osobą, uwielbiam się śmiać ale równie dobrze jestem też poważna i dość rygorystyczna. Można powiedzieć, że racze jestem szczęśliwa, właśnie raczej... Brakuje mi "tylko" miłości i bliskości. Nie mam pojęcia co to znaczy się do kogoś przytulać, nie pamiętam, żebym ja czy ktoś mnie przytulał. Chłopaka miała tylko jednego i cóż... na dodatek drania, który chciał jedynie "zemścić się na jakiejś kobiecie bo w sumie wszystkie to je*ane c*py" i tego rodzaju słów usłyszałam wiele na koniec związku. Kiedy już się otrząsnęłam to zwróciłam uwagę na swojego kolegę. Wcześniej nie utrzymywaliśmy kontaktu ale postanowiłam spróbować i zaczął się zbliżać. I tu znowu wielka klapa- nie wyszło, obecnie ma dziewczynę. A ja siedzę i trochę płaczę- to cudowny, ciepły i dobry człowiek. Bardzo mi się podoba, troszkę może nawet więcej.. Siedzę i wyrzucam sobie, że to moja wina, że mu się na pewno nie podobam, że czemu miałby zwrócić uwagę na taką mało inteligentną osobą jak ja.. Jak sobie pomóc i uwierzyć, że może kiedyś najdę jeszcze kogoś podobnego, o podobnych wartościach?

up

Pośpiewaj sobie, może ci ulży?

podaj gg

zrob cos glupiego tego nie trzeba sie bac jak mawial jasnie oswiecony JPII nie lekajcie sie

nie mam gg. Śpiewanie chwilowo pomaga, tylko chwilowo. Boję sie, że w końcu popadnę w nerwicę. Już jestem taka nerwowa, że o spokojnych, przespanych nocach nie mam co marzyć, do tego drgawki i problemy z brzuchem. A tu zbliża się kolejna impreza, na którą powinnam pójść z partnerem. Znowu nikt nie będzie chciał iść. Jako kobieta jestem zerem...

ile masz lat?

mam lat 46 i nadal jestem dziewicą

nie, nie ma 46 lat.. słaby żart. Mam 20 lat.

up