Pomogłam dziecku w parku i dostałam ochrzan od jego matki!

Wyszłam z domu do sklepu, no i ide przez park bo tędy najkrótsza droga, idę sobie, idę, i w moim kierunku biegnie dziecko, dziewczynka ok 3 lat i nagle bach na ziemię. Przewróciła się i po chili zaczęła płakać, to bez zastanowienia pomogłam tej dziewczynce wstać bo nie zauwazyłam nigdzie jej opiekuna, a zaraz przybiegła jej matka i zaczęła się drzeć na mnie żebym zostawił jej dziecko, kurcze no byłam w szoku! Powiedziałam spokojnie że mała się przewróciła i tylko chciałam jej pomóc wstać, nawet nózkę na kolanie sobie obtarła a ta jeszcze bardziej na mnie zaczęła wrzeszczeć masakra jakaś:( Juz nigdy nikomu nie pomogę:(

Nie denerwuj sie. To jakas psychopatka byla, ja bym ci podziekowala, usmiechnela i poszla.

Aż nerwa złapałam, no przecież nie przejde obok leżącego na ziemi i płaczacego dziecka obojętnie:( Przykro mi, naprawdę.

Ta baboca byla zla na siebie a nie na ciebie ale na tobie wyladowala bo.. .bylas najblizej. Nie przejmuj sie, ta kobieta to kobiecy odpowiednik buraka. Na pewno teraz siedzi w domu i zle sie czuje z tym jak cie potraktowala.

nie przejmuj sie, nie twoj cyrk, nie twoje malpy. jeszcze nie raz bedzie ci przykro, zycie jest zbyt krotkie zeby analizowac kazda drobnostke.

No może i masz rację, ale i tak jestem w szoku, pierwszy raz mi sie takie coś przytrafiło, a wiele razy juz pomagałam obcym dzieciom.

Nie przejmuj sie! Wiekszosc ludzi nie zachowaloby sie jak ta buraczyca. Jest wiele wspanialych osób wokól ciebie.

Nie przejmuj się.Ja miałam podobną awanturę.Z mężem i dwoma dorosłymi synami zaproponowałam starszej pani wychodzącej na kładkę nad cztero-pasmową jezdnią pomoc w przeniesieniu jej bardzo dużych i na oko ciężkich toreb. Jakież było nasze zdziwienie gdy ta nie przebierając w słowach wręcz wrzeszczała że chcemy ją okraść .Nie muszę chyba pisać jaki nam wstyd narobiła.Od tego czasu niestety ale boję się być dla kogoś uprzejma.