Mam prawie 26 lat i mam w sobie dużo dziecka

co bardzo mi się podoba. Szkoda tylko, że mało jest ludzi, którzy są do mnie podobni. Wszyscy tacy strasznie dorośli i poważni. Jasne, trzeba chodzić do pracy, dbać o rachunki itp., ale no bez przesady. Dobrze mieć w sobie trochę dziecka i umieć marzyć.

Ktoś ma podobnie? Czy już wszyscy tacy dorośli, że ho, ho?

Ja tak mam, a mam 32 lata. :) Cieszą mnie drobne rzeczy jak słońce, wietrzyk, fajny film, czy pogłaskanie psa. Momentami aż w środku czuję ekstazę, śmieję się wtedy, mam ochotę skakać (choć tego nie robię). Lubię oglądać z bliska mrówki, wychodzić na dwór gdy pada deszcz. Zaczepiam prawie wszystkie zwierzęta na ulicy. Gdy bawię się ze swoimi zwierzętami, chodzę na czworakach czy turlam się po podłodze i jestem wtedy mega szczęśliwa. Czasami idąc śmiesznie podskakuję i robię dużo rzeczy których nie umiem teraz nawet opisać. Mąż się ze mną śmieje że jestem dzieciak. Poza tym prowadzę małą firmę, jestem odpowiedzialną osobą, ale we mnie wciąż jest dziecko.

Ale super z Ciebie osoba! Że też znam mało takich ludzi...:( Też mam podobnie, lubię skakać, tańczyć, wygłupiać się, podróżować, jeździć na rowerze w deszczu, rozmawiać ze zwierzakami,wędrować po górach, śmiać się głośno, gadać o postaciach z bajek i patrzeć na świat trochę magicznie. Na co dzień pracuję w biurze i jestem poważna, ale jak tylko opuszczam miejsce pracy, odzywa się we mnie dziecko.

No ja tez nie znam takich osób jak ja. :) Wszyscy są poważni, stateczni, a niejednokrotnie słyszę nawet ich komentarze, że nie wypada w tym wieku, że mam się uspokoić, że przecież mam tyle i tyle lat. Nie obchodzi mnie to, to ich problem :)