Mam 19 lat i jestem alkoholiczką

W wieku 14 lat trafiłam do ośrodka psychiatrycznego z powodu bulimii i spędziłam tam tydzień , w wieku 16 lat zaczęłam terapię znów z powodu bulimii , od 13 roku życia popijałam alkohol , ale nałogowo zaczęło się pod koniec 2 klasy liceum , jako 18 latka chodziłam na terapię , bo trzęsły mi się ręce jesli rano się nie napiłam , albo wieczorem ,nie pije od 5 miesięcy , ale alkoholiczką zostanę już na zawsze Czuje się... nie czuję Śmiesza mnie tutaj wasze problemy w stylu' chłopak do mnie nie oddzwonił' , użalanie się jak wam ciężko i jak wasze życie nie ma sensu bo nie jest dokładnie tak jakbyście chcieli Jak miałam 5 lat odszedł tata , rodzicie sie rozwiedli , mieszka w tym samym mieście ale widuję go tylko przypadkowo , nigdy do mnie nie zadzwonił Jak miałam 8 lat moja mama wyszła znowu za maż , wyjechała za nim do Londynu na jego prace badawcze , ja zamieszkałam u babci , mieli wrócić za 6 miesięcy , wrócili po 2 latach , i widziałam się wtedy z mamą tylko 2 razy Jak miałam 12 lat moja mama rozwiodła się znowu , ja byłam wtedy w 6 klasie podstawówki , zaczęłam się odsuwać od swoich przyjaciół , i znalazłam nowe towarzystwo , takie do picia , palenia , takie w którym czułam się lepiej ,tak mi się wtedy wydawało Chciałam wyjechać na erasmusa , ale czuje się zdyskwalifikowana do życia , ostatnio mam już wszytskiego dość , czuje że się męcze