Jak wyjść z twarzą ze związku?

Byłam jakiś czas z facetem, krótki ale intensywny, bo planowalismy wspólne życie i mieszkanie. Niestety okazało się, że flirtował z innymi za moimi plecami, nawet jeśli nie było zdrady (nie jestem pewna) to dla mnie to niewybaczalne. Bylismy do siebie bardzo przywiązani, gadaliśmy codziennie godzinami, przywiązałam się do niego bardzo. Przegadaliśmy temat zdrady, próbowalismy do siebie wrócic, ale we mnie sie cos zablokowało, nawet nie dawałam sie przytulić wiec uznalam że to nie w porzadku go odtracac, bo to ponizajace i meczace dla nas obojga. On płakał, przepraszał nawet jak juz wiedział, ze to koniec. Niestety problem polega na tym, że nadal mamy ze soba kontakt wlasnie przez to przywiazanie, on nadal jest pierwsza osoba do której chce dzwonic jak cos sie wydarzy, niestety on trakuje mnie teraz na zmiane,zaleznie od humoru czasami jest milutki i słodki a czasami jakby blokowała go duma i próbuje mi pokazac, ze wcale mnie nie potrzebuje. Nie wiem za bardzo co z tym zrobic, bo nie umiem zerwac kontaktu telefonicznego tak nagle robie to stopniowo a z drugiej strony traktuje go jak przyjaciela, wiec jak zachowuje sie dziwnie zaczynam drazyc o co chodzi a on to chyba odbiera jako to, ze zaluje zerwania. Nie wiem jak to rozwiazac, mogłabym nawet do niego wrócic, on pyta co zrobic zebym wrocila ale pzniej zaczyna sie tak zachowywac jakby mi chcial zrobic na zlosc, mówi np. z taka satysfakcja, ze idzie na impreze na ktora planowalismy isc razem przed rozstaniem, wszystko fajnie ale po co ta satysfakcja w glosie? Przeciez wiem, ze wolalby byc ze mna i ze mna isc. Rozumiecie to zachowanie?